نظرات کاربران درباره کتاب خشونت

| کتاب پنج[در اصل شش] نگاه زیرچشمی به خشونت، ابتدا خواننده را دعوت می‌کند که انواع خشونت را همچون مثلثی درنظر گیرد که یکی از اضلاع آن کاملاً نمایان و عیان است و دو ضلع دیگرش ناپیدایند اما در حکم پس‌زمینه عمل می‌کنند: نام اولین ضلع، «خشونتِ کنش‌گرایانه» و دو ضلع دیگر این مثلث را باید تحت عنوان کلی «خشونت کنش‌پذیرانه» به دو قسم «خشونتِ نمادین» و «خشونت سیستمی» شناخت. خشونت نمادین در قالب زبان و خشونت سیستمی در قالب نهاد‌های سیاسی-اقتصادی تبلور می‌یابند. ‌| زبان نوشتاری کتاب را می‌توان در دسته‌ی نسبتاً دشوار قرار داد. نویسنده برای تبیین زاویه دید خود اشارات زیادی به فیلم‌هایی دارد که به زعم او می‌توان از آنها برداشت‌‌هایی فلسفی در باب آشکارسازی خشونت داشت. | ترجمه‌ی کتاب با توجه به زبان ژیژک معقول و قابل‌قبول است. | ژیژک به صراحت به پیام‌آوران مردم‌سالار با نقاب‌هایی از جنس نوع‌دوستی می‌تازد و ایده و نگاه آنها را نه راه‌حل بلکه بخشی از مشکل می‌داند.