نظرات کاربران درباره کتاب کتاب غم

پوریا، درعرصه ی طنزهای کوتاه شوخ طبعست وبذله خو، درشعر اما، تفردغمگنانه ای دارد واندوه گو. این همه تودرتویی حزن، و آن همه رشادت در طنز گیج می کند مرا.

قابل درک نبود برام. بیشتر یه سری جملات که ازشون غم و افسردگی رو میشد فهمید.

تصویر شعرها خیلی سیاه بود

هیچی از کتاب جذبم نکرد. با اینکه وقتی نگرفت خوندنش اما هیچ چیزی هم با خودش نداشت. کنار هم بمونیم.

حتی هنگام خواندن شعر، منِ مخاطب هم گریه‌ام گرفت. به‌قول آن دوستی که در همین صفحه گفته آن طنز‌های پوریا و غمِ این‌ شعرها و درست بودن هر دو جزو گیج‌کننده‌ترین چیزها در ادبیات معاصر می‌شد باشد اما راستش دیگر نیست. وضع زندگی ما هم همین است. از تهِ دل می‌خندیم و ساعت با زاریدن است که به جلو می‌رویم.