نظرات کاربران درباره کتاب ترانه کافه غم زده

مک‌کالرز عزیزم! دو هفته طول کشید تا این کتاب کوتاه رو بخونم. شاید دلیل اینکه انقدر برام شیرین و تاثیرگذار بود اینه که هرشب فقط یه مقداری ازش رو می‌تونستم بخونم و خوابم می‌برد و احتمالا ادامه‌ش توی رویا بافته می‌شد. جالب‌ترین چیز این داستان پرداختن به جزئیات و توصیف دقیق از تمام مکان‌ها و حالت‌ها و آدم‌های داستانه. درباره احساسات آدم‌ها دقیق نظر نمیده و این رو باید از فضای داستان تشخیص بدی. دلم می‌خواست آخر داستان میں‌املیا رو بغل کنم و باهم گریه کنیم. با ترجمه‌ی احمد اخوت خوندم که از ترجمه‌های نشر ماهی و بیدگل خیلی بهتر بود، با اون دوتا تا یه جاهایی خوندم ولی وقتی ترجمه اخوت رو پیدا کردم انگار داستان جدیدی رو شروع کرده باشم. و یه خوبی دیگه‌ی این ترجمه وجود یادداشت‌هایی از نویسنده و درباره‌ی نویسنده است که خیلی جالبن.

کتاب کم حجم با داستانی پرکشش و جذاب و رازآلود بود ولی در نهایت ممکنه پس از پایان کتاب خواننده با خودش بگه خب که چی؟ دلیل این اتفاقات چی بود؟ من برای رفتارهای آملیا و کار عجیب پسرخاله لایمون هیچ پاسخ منطقی‌ای پیدا نکردم، بنظر میرسه نویسنده در توجیه رفتار کاراکترهاش ناتوان بود، ولی با همه‌ی این‌ها خوندنش لذت‌بخشه و ترجمه‌ی فاخری داشت نسبت به نسخه‌ای که از نشر بیدگل موجوده😊

ترجمه جالبی نداشت و کلا حرفی برای گفتن نداشت