نظرات کاربران درباره کتاب یانگون

دولیل یه طراح کمیک (داستان‌های مصور) ئه که به خاطر کار خودش یا همسرش که عضو پزشکان بی حد و مرزه، به شهرهایی سفر می‌کنه که شرایط سختی دارن و با دید خودش اون مکان‌ها، مردمشون و تفاوت‌ها با کشور خودش رو روایت می‌کنه. این آدم در کمیک خودش نبوغی داره که گاهی فقط به یه پنل کوچیک خیره می‌شم و از خودم می‌پرسم: چطور تونسته با چندتا خط و نقطه چنین قاب زیبا و پر مفهومی بسازه؟! یکی دیگه از جذابیت‌هاش اینه که توی سفرهاش به دل جاهایی رفته که ما اصولا ایده‌ای ازشون نداریم. توی خیابون‌های کمونیستی و نظامی ترین شهرها راه رفته، بین کوچه پس کوچه‌های فلسطین و اورشلیم طراحی کرده و مشاهداتش رو به عنوان یه انسان، طراح، شوهر، پدر ثبت کرده. هم آموزنده‌است و هم سرگرم‌کننده، به خصوص که از طنز شیرینی هم برخورداره. و در عین حال، گاهی با ساده‌ترین قاب‌ها، مفاهیم تلخ رو هم بهت نشون میده. من واقعا کارهای گی دولیل رو دوست دارم، تک تک این سری سفرنامه‌هاش رو خوندم. صد درصد پیشنهاد می‌کنم.

من نسخه فیزیکی ش رو خوندم و خوشم اومد

کتاب سرگرم‌کننده‌ایه چون تصویریه و اینکه بر اساس واقعیته جالبه چون کلا اینکه وضعیت سیاسی اجتماعی یه کشور رو به واسطه پوشک بچه و لگن حمام و زندگی روزمره یه آدم که با بچه نوزادش تو خیابونا قدم می‌زنه بفهمی خیلی با شنیدن اخبار و خوندن کتاب تاریخی فرق داره.

تجربه سفر به برمه (میانمار) در قالب کمیک. بامزه بود، با این کشور بیشتر آشنا شدیم (البته که این چاپ کتاب چندسال میگذره)

کتاب جالبی بود و کیفیت تصاویر هم خوب بود. لذت بردم.

سفر یه کارتونیست کانادایی و همسرش به میانمار در قالب ماموریت پزشکان بدون مرز. جالب و مفید.

خیلی قشنگ و جالب. پیشنهاد میدم همه‌ی کمیک های ترجمه شده‌ی گی‌دولیل رو بخونید. از این نوع کمیک بزرگسال متاسفانه کمه.

بسمه تذکر مهم: کتاب، یا بهتر بشه توصیفش کرد، "سفر" ی که پیش روتون هست، اوقات خوشی رو براتون رقم خواهد زد. کسایی که اهل مطالعه سفرنامه هستن میدونن یکی از چالشای اصلی در سفرنامه خود شخص نویسندست که در طول کتاب به صورت همراه و تور لیدر ما حضور داره. گی دولیل، میشه گفت یک انسان رها، خوش مشرب، راحت و خوش فکره که شمارو در نهایت راحتی و سادگی به دل روزمرگی جاهایی که رفته میبره. ممکنه در وهله اول سبک کمیک برای خیلی افراد مطلوب نباشه، اما این احساس به زودی و با تورق دو سه صفحه جای خودش رو به لذتی جدید میده. حال و هوای انعکاس اتفاقات و مناظر به قلم یک کارتونیست بر صفحه روزگار اتفاقیه که از دستش ندین.