نظرات کاربران درباره کتاب شنژن

بسمه تذکر مهم: کتاب، یا بهتر بشه توصیفش کرد، "سفر" ی که پیش روتون هست، اوقات خوشی رو براتون رقم خواهد زد. کسایی که اهل مطالعه سفرنامه هستن میدونن یکی از چالشای اصلی در سفرنامه خود شخص نویسندست که در طول کتاب به صورت همراه و تور لیدر ما حضور داره. گی دولیل، میشه گفت یک انسان رها، خوش مشرب، راحت و خوش فکره که شمارو در نهایت راحتی و سادگی به دل روزمرگی جاهایی که رفته میبره. ممکنه در وهله اول سبک کمیک برای خیلی افراد مطلوب نباشه، اما این احساس به زودی و با تورق دو سه صفحه جای خودش رو به لذتی جدید میده. حال و هوای انعکاس اتفاقات و مناظر به قلم یک کارتونیست بر صفحه روزگار اتفاقیه که از دستش ندین.

کیفیت اون سه تا کمیک‌استریپ دیگه‌ای که از گی دولیل خوندم رو نداشت ولی بازم جالبه. یه کمیک‌استریپ از یه کارتونیست کاناداییه تو سفری که به چین داشته.

این کتاب برای نزدیک به ۳۰ سال پیش است و به نظرم اولین کتاب دولیل با این سبک باشد، دوره‌ای که شنژن به عنوان منطقه ی آزاد از بقیه چین جدا بود و در حالی که بقیه چین کم‌وبیش در حال اداره شدن به شیوه سوسیالیستی بود و به نسبت کندتر تغییر می‌کرد، این بخش در قالب سرمایه‌داری اداره می‌شد و به پیش می‌تاخت، اگر کسی تحولات چین را دوست داشته باشد کتاب بدی نیست، اما در کل کتاب‌های بعدی‌ش را بهتر نوشته.

با سلام و درود امتیاز من به اینکار به علت گرافیک و نقاشی های عالی و پر جزئیات و با رعایت نکات و جذاب بود متاسفانه داستان کمیک و رویه ی پیشرونده ماجرای شخصیت اصلی من جذب نکرد؛در واقع شاید ۵۰ صفحه انتهایی فقط میخواستم تموم شه!! کتاب شما را آنطور که در خلاصه من خواندم قرار نیست با فرهنگ چن آشنا کند!![خیلی با دید خفن رفتم سراغ کمیک 🥺] اینجوری نیست که در کمیک تفاوت های فرهنگی گفته نشود اما بیشتر مانند شوک های فرهنگی برای شخصیت اصلیست! در کل پیشنهاد من شروع کمیک خوانی با این کمیک نیست❌️⛔️ ولی اگر در زمینه کمیک، طراحی، گرافیک کار میکنین یا قصد کار دارین نمونه خوبی است؛خصوصا که داستان مرتبط هست :) ممنون از توجه تون

مال خیلی سال پیش چینه..الان این طور نیست

به پای بقیه کتاب هاش نمیرسه، چون این قدیمی تر هست و سبک نقاشیش هم متفاوته‌. اما جالب بود باز.

تصورم رو از چین عوض کرد! گی‌دولیل کاراش خیلی باحاله کلا چون هی می‌ره شهرای مختلف تو کشورای عجیب و اتفاقایی که براش میفته رو به تصویر می‌کشه.بعد خوندن این کتاب من تازه یادم افتاد خب چین کشور به اون بزرگی معلومه هر شهرش با شهر دیگه فرق داره و انقدر جزییات روزمره بهت می‌ده که فکر می‌کنی خودت داری تو کوچه خیابونای شنژن راه می‌ری و همه چی رو از نزدیک می‌بینی.

خاطراتشو با تصویر نقل کرده بود که مدل جذابی بودش برای من