نظرات کاربران درباره کتاب لذت خواندن در عصر حواس پرتی

اگه بخوام تا جایی که خوندم خلاصش کنم میگه: "سخت نگیرید هر کتابی که دوست دارید بخونید و به توصیه‌های مختلف گوش ندید دنبال کردن مسیر لذت شخصی‌تون برای خوندن کتاب راه رو واستون باز می‌کنه و کم کم شمارو کتاب خون میکنه" . نقد👇🏾 ترجمه‌اش سخت و گنگه! و جذابیت کتاب رو به شدت کم کرده با اینکه خودم کتاب خوندن رو دوست دارم اما متن کتاب جوری نیست که اشتیاق به خوندن و انگیزه‌ رو برای ادامه دادن کتاب بیشتر کنه، من دارم صبوری می‌کنم و ادامه میدم اما برای کسی که می‌خواد به وسیله‌ی این کتاب انگیزه‌ش برای خوندن بیشتر بشه توصیه نمی‌کنم!

ترجمه یکم چغره! از نظر من روان و ملموس نبود.

من کتاب رو تا صفحه 66 خوندم. به نظر میرسه که این کتاب صرفا یک ترجمه جمله به جمله‌ باشه. کلی اسم نویسنده و کتاب خارجی که برای یک مخاطب فارسی زبان نا آشناست. بهتر بود چنان‌چه مترجم محترم، فحوای کلام رو درک کرده، اون رو برای مخاطب فارسی زبان، قابل فهم تر و روان تر بدون ذکر این همه کتاب و نویسنده ناآشنا بیان می‌کرد. در ضمن موندم که چرا نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور از اون حمایت کرده با این ترجمه نامانوس!!!!!

به نظر من مهم‌ترین نقدی که به ترجمهٔ کتاب «لذت خواندن در عصر حواس‌پرتی» وارده اینه که اصلاً روان نیست. متأسفانه این نقطه ضعف مختص بخش خاصی نیست و تو خط به خط و فصل به فصل کتاب به وفور به چشم می‌خوره و تو ذوق می‌زنه. این مسئله باعث شده کتابی جلوی چشم خواننده قرار بگیره که پر از کلمات سنگین و چغر و بدبدن و عصاقورت‌داده‌‌ست. واقعاً خوندن این کتاب برای من آزاردهنده بود. لطفاً از طرف من به مترجم کتاب بگید: «جون مادرت دیگه این جوری ترجمه نکن!» هرچند از حق نگذریم خود نویسنده و محتوای نوشته‌هاش هم چنگی به دل نمی‌زد. اصلاً حرف خاصی برای گفتن نداشت. تنها چیزی که سعی می‌کرد به خواننده بفهمونه این بود که خودتون رو به خوندن کتاب‌های کلاسیک مجبور نکنید. همین. بقیهٔ کتاب مدام از این شاخه به اون شاخه می‌پرید و دست و پا می‌زد و پرحرفی می‌کرد. من توقع داشتم دربارهٔ عوامل حواس‌پرتی مثل تلویزیون و شبکه‌های اجتماعی بیش‌تر صحبت کنه. راه‌کار بده. ایدهٔ جدیدی مطرح کنه. از تجربیاتش بگه. اما متأسفانه این طور نبود. نمونه‌ای از کلماتی که عجیب روی اعصابم بودن: به طرق بسیار زیادی (صفحهٔ سپاس‌گزاری) به هیچ روی (ص ۱۹) - ممکن بود خواندن را وانهد (ص ۱۹) - خودبه‌سازی (ص ۲۳) - پهنهٔ بی‌نهایت گونه‌گون (ص ۲۳) - گرواندن مردم (ص ۲۴) - نصایح (ص ۲۷) - اوقات متأملانه (ص ۲۹) - هر کتابی را محض خاطر خودش بخوانیم (ص ۲۹) - غم‌افزا (ص ۳۱) - ازخودمتشکر (ص ۳۵) - یگانه تجربهٔ ادبی (ص ۳۵) - ناآماده (ص ۳۷) - کتاب فکورانه (ص ۳۹) - گسست در جریان خواندنتان (ص ۶۷) - ابزار یادیاری (ص ۶۷) - نامخرب (ص ۷٠) - مخاطرات (ص ۸٠) - ناکامل (ص ۸۱) - ناهشیار (ص ۸۳) - با آن‌ها رویارو شود (ص ۹۱) - خطابهٔ گشایشی (ص ۹۲) - متعاقب خودکشی (ص ۹۲) - اجبارآور (ص ۹۵) زنگ بلاانقطاع تلفن (ص ۹۶) - نالازم (ص ۱٠٠) - آزارنده (ص ۱۱۷) - تمرکز ناگسسته (ص ۱۱۷) - مواجههٔ فارغ‌البال (ص ۱۱۷)

کتابی درباره کتاب ها. کتاب توصیه می کند که انتخاب کتاب ها را براساس هوس و نیاز انجام بدهیم و ان کتابی که دوستداریم و علاقه داریم را بخوانیم. البته من متوجه دلیل و شواهد برای ان نشدم . زمانی که کتاب را می خواندم این کتاب در زمره هوس و علاقه من نبود شاید روزی به نوشته های ان تحساس نیاز کنم و بدان برگردم