نظرات کاربران درباره کتاب بگذار کودکی کنم

زیبا ترین و در عین حال غمگین ترین و البته احساس کردم واقعی ترین رمانی بود که توی عمرم خوندم. تنها رمانی که پایانش نه خطم به خوشی دروغین شد نه تلخی همه شخصیت ها. نمیدونم چرا اما وقتی این رمانو خوندم احساس کردم .خیلی از ما آدم ها تو زندگیمون با چنین مواردی برخورد کردیم و یا در اطراف و آشناها بودن. دردناک بود اما شیرین بود برایم. بنظر من اولین کسی که اولین اشتباه و ظلم رو در حق هاجر کرد پدرش بود. حمایت نکرد و زود شوهرش داد. دومین فرد که هم در حق هاجر هم حسن ظلم کرد .پدر حسن بود. چون اجبار چیز خیلی سختی هست همه به سختی باهاش کنار میان.من مطمئنم اگه حسن با کسی که عاشقش بود ازدواج میکرد شوهر و پدر خوب و فداکاری میشد ولی خب نزاشتن سومین فرد پریچهر بود که بخاطر اموال حسن بهش نزدیک شد و با احساساتش بازی کرد و زندگی حسنو تباه کرد.از همه بدتر به پسر عموش خیانت کرد. ولی در کل بنظر من هیچکی و هیچ عشقی بجز عشق خدا اینقدری ارزش نداره که بخاطرش کسی رو زبونم لال بکشیم یا خودمونو بکشیم. و تنها چیزی که منو خیلی زیاد ناراحت کرد این بود که آدم های تو داستان زخم زبون زدن .اذیت کردن اما در پایان که داشتن میرفتن اون دنیا حلالیت خواستن. جالبه !!چرا ما آدم ها بعد زخم زدن و دم آخر بفکر حلالیت می‌افتیم !!!!!

خیلی داستان غمگینی هست از اولش کتک خورد تا اخرش اعصاب ادم خورد میشه با خوندنش . من که توصیه نمیکنم

نویسنده داستانی که انتخاب کرده جالبه ولی خیلی ناشیانه بهش پرداخته

قشنگ بود توصیه میکنم بخونیدش

رمانهای قدیمی خیلی دوست دارم این کتابم خیلی جذاب بود و اصلا خسته کننده نبود