نظرات کاربران درباره کتاب استیو جابز غلط کرد با تو

واقعا درسته وقتی قیمت کتاب کاغذی 42 تومن هست شما 30 و خورده ای برای کتاب الکترونیک بگیرید؟ 🙄

لطفا به بی نهایت اضافه کنید!🙏🏻🙏🏻

این کتاب رو خیلی دوست داشتم ، واقعا وقتی شروع میکردم به خوندنش دیگه دوست نداشتم کنارش بذارم. کتاب در مورد استارت اپ های نوپای ایرانی هستش. اگه قصد دارید در اینده وارد این نوع کسب و کارها بشید، در خوندنش شک نکنید، اما خب نویسنده برخلاف خیلی از فعالان این حوزه ، که سعی در رنگ و لعاب بخشیدن و خفن جلوه دادن این نوع کسب و کار ها دارن ، بیشتر سعی داره واقعیت ها و روزمرگی ها رو به تصویر بکشه، البته که خودشم هم بعضی جاها اقرار داره که شاید به دلیل ویژگی های شخصیتیش هست که چندان با این فضا های کاری ارتباط برقرار نمی کنه. من که واقعا نوع نگاه نویسنده و روایتش رو خیلی پسندیدم و واقعا با کتاب همراه شدم.

با توجه به اینکه الان خیلیا دارن تولید محتوا می‌کنن، خوندنش خیلی کمک می‌کنه تا آدما با فضای این شغل آشنا بشن. فکر می‌کنم تصویر زمینی‌تری از فضای استارت‌آپی ایران جلو همه‌مون می‌ذاره. همین نشر مصائب استارتاپ رو هم دراورده که شاید، اگه به امتیاز دادن باشه، امتیاز اون رو بیشتر بدم؛ ولی این یکی رو تا حالا ۲-۳ بار به بقیه هدیه دادم. به نظرم هم برای اون نوجوانی که تازه قراره تصورش از بازار کار شکل بگیره کتاب مهمیه، هم برای اون کسی که وسط بلبشوی استارت‌آپ‌ها به چالش خورده یا تو گِل مونده!

سلام، به نویسنده کتاب تبریک میگم. کتابش که به دل من نشست. حقیقت مطلب اینکه خود من جزو زخم خوردگان فضای استارت آپی هستم و با توجه به شرایط خودم هم، ناچار هستم تو این فضا ادامه بدم. تازه بنظرم تجربیات خانم رحیمی (نویسنده کتاب) خیلی هم بد نیست، ما تو عرصه استارت آپی کشور مواردی داریم که باید فاجعه قلمداد بشن. مثلا ایشون تو شرکتهایی بودن که گرچه پرداختی کم یا نامنظم بوده، اما بالاخره یه چیزی بوده، استارت آپ هایی بودن و الان هم هستن که نیروی کار سالم رو میگیرن و روانی تحویل میدن، مدیر فارغ التحصیل شریف یا امیرکبیر میگیرن و زندانی با دو میلیارد چک برگشتی تحویل میدن. چیزی که تو این فضاها حیف میشه همین جوونی و پاکی بچه هاست. اما خب اینم از بالا پایین داشتن های هر شغلی هست. من کتاب رو خیلی دوست داشتم.

واقعا کتاب خوبی بود و با قلم روانی نوشته شده بود. نکات مهمی رو می شه از مصاحبه های شغلی و محیط کاری برداشت کرد، و به نظرم دید جالبی به حوزه استارت آپ داشتند و برای یادگیری زمینه مدیریت این کتاب فوق العاده است.

شیوه نگارش بسیار جذاب بود و آگاهانه. اما کلا خیلی افسرده بود. یعنی امیدی به پیشرفت نیست. برای من مفید نبود ، با اینکه به نوعی به این فضا آشنا هستم. در واقع از شرایط موجود نوشته بود، اما اینکه چاره چیه؟ هیچ چیزی دستم نداد.

در مورد استخدام در استارت آپ های مختلف یه رونده تکراری رو بارها و بارها توضیح داده و فرقی بین فصل اول کتاب با فصل آخر نیست

خاطرات خانم آزاده رحیمی از فضای استارتاپی ایران. نکته‌سنج، طنزآمیز، بسیار روان. از اون کتابا که وقتی شروع می‌کنید دیگه نمی‌تونید کنار بذاریدش.

کتاب جذابی بود به نظرم، اولین کتاب در حوزه استارت آپ بود که میخوندم، متنش کشش داشت ، البته یه جاهایی خسته کننده می شد

من نسخه چاپی این کتاب رو خوندم و دوست داشتم به نظرم فضای حاکم بر استارت آپ ها رو خیلی جذاب توضیح داده بودند. نگاه از بیرون و نگاه فردی که داخل این فضا کار کرده خیلی منفاوته

خیلی خفن بود.

خیلی کتاب رو دوست داشتم

تک‌جمله‌های نقطه‌زن و جالبی داشت ولی در مجموع حوصله‌ام رو سر می‌برد.

با ابراز امیدواری و پیش‌بینی‌های اغراق‌شده از شرکت قبلی راهی‌مان می‌کنند و بعد از سلسله مصاحبه‌‌های مختلف در شرکت‌های گوناگون، تازه می‌فهمیم که کارفرماها چندان هم برای جذب ما له‌له نمی‌زنند. ما یک عده کارمند معمولی هستیم که می‌توانیم امور روزمره‌ی جایی را رتق‌و‌فتق کنیم و اگر فرصتش فراهم شد، برای خودمان رتبه‌ای، عنوانی یا افزایش حقوقی کسب کنیم. کارجوهایی که بلدند آن‌طور که باید خودشان را "پرزنت" کنند، کم و انگشت‌شمارند و مدیران شرکت‌های خوشحال و پولدار برای قرارداد بستن با ما که در مقایسه با حرفه‌ای‌ها در لیگ دسته دو توپ می‌زنیم، هیجانی ندارند. همه چیز به رزومه ختم نمی‌شود و باید هرطور شده خودمان را به آن یاروی مصاحبه‌کننده اثبات کنیم. فن‌بیان و اعتماد‌به‌نفس خیلی‌ زیاد، شرکت در همایش‌ها و رویداد‌ها، استفاده از جملات انگیزشی، دانستن اخبار و خرده‌ماجراهای شرکت‌های معروف دنیا و زیر و بم زندگی استیو‌جابز و ایلان‌ماسک و گُنده‌های این حوزه، پراندن واژه‌های انگلیسی لا‌به‌لای مکالمه و گاهی پر کردن درست بر‌گه‌های تست و آزمون‌های مختلف، در به دست آوردن آن موقعیت‌های شغلی نقش بزرگی دارند. طبیعی است که همه نتوانند این همه فن بلد باشند. بنابراین کنارزمین روی نیمکت می‌نشینیم تا بلکه یکی مصدوم یا اخراج شود و مربی از کنار خط زمین داد بزند "بلندشو گرم‌کن!" دست آخر هم یک روز از نیمکت‌نشینی خسته می‌شویم و تصمیم می‌گیریم با یک قرارداد بهتر به یک تیم کم‌طرفدار ولی کم‌حاشیه بپیوندیم

کل غُرغُرهایی که قرار بود در طول بیست سال کارمندی از زبون همکار میز بغلی بشنوم رو تو این کتاب شنیدم😐 با نخوندنش چیزی از دست نمی‌دید