نظرات کاربران درباره کتاب فهرست مهمانان

لطفا به طاقچه‌ی بی‌نهایت اضافه بشه. ممنون

به نظر من داستان دو ایراد عمده داشت اول اینکه وقایع رو مقدمه‌چینی می‌کرد، کش میداد و در اوج کنجکاوی رها می‌کرد ولی جلوتر که هیچ اتفاق خاصی نیوفتاده بود! انگار اون حادثه پوچ بود. دوم نقش مدرسه ترولیان اغراق‌آمیز بود. به نظر میومد فقط چهار پنج سال ازش می‌گذره نه بیست سال‌! منظورم اینه که قطعا طی بیست سال اتفاقات مهمی رخ میده که میتونه بر ارتباطات و شخصیت افراد تاثیر بذاره. بیست سال زمان زیادیه. شخصیت‌ها طوری بودن که انگار یکی دو سال از دبیرستانشون گذسته و الان ۱۹، ۲۰ ساله‌اند نه مردهایی که نزدیک به ۴۰ سالشونه. نوعی ماجراجویی و شوخ‌طبعی بچگونه داشتند و طوری از دبیرستان تعریف میکردند که انگار هیچ اتفاق مهم دیگه‌ای تو زندگیشون بعد از دبیرستان رخ نداده. حتی برام عجیب بود که اصلا چرا همکلاسی‌های بیست سال به عروسی دعوت شدند. در کل این دومورد خیلی تو ذوق میزد. ولی پرداختنش به پروسه مراسم، جزئیات محل، حال و هواش و طبیعتش جالب بود‌. تصور دقیقی میداد.

داستان خیلی جذابی بود مخوصوصا اینکه مدام زاویه دید تغییر میکرد. فقط اگر شخصیت منفی بیشتر تنبیه میشد بهتر بود یا همه داستان ها به یک نفر ختم نمیشد.

اول از همه چیزی که منو جذب این کتاب کرد موضوعش بود. برای یه کتاب با ژانر جنایی و معمایی موضوع جالبی داشت و تصویر اولیه ی جمع و جور و بی نقصی به خواننده ی از همه جا بی خبر میداد. جوری که با خوندن چند جمله از توضیحات پشت کتاب جذبش بشی. . تا صد صفحه ی اول کتاب یه حالت مقدمه چینی داشت و نشونه هایی راجع به کرکتر قاتل و افراد قربانی توی کتاب آورده میشد و به یسری چیزهای جزئی اما مهم اشاره میشد اما اون حس هیجان رو بهت نمیداد. از یه جایی به بعد وقایع کم کم بهم مربوط شدن جوری که خودت رو سرزنش میکردی که چرا متوجهش نشدی و اون جزئیات نیمه ی اول کتاب یادت میومد و با خودت میگفتی چجوری اینو یادم رفته بود؟ . داستان از نیمه ی دوم با توجه به حرفای یکی از راوی ها و قصد هاش جوری پیش میره که ممکنه با خودت فکر کنی فهمیدی قاتل کیه و قضیه چیه اما پایان بندیش جوری بود که حدس اولیه ت رو نقض میکرد. کتاب تورو دچار اشتباه میکنه و بعد بهت دلایلی میده که ثابت کنه حدسی که راجع به اون کرکتر زدی اشتباهه و قاتل و مقتول اشخاص دیگه ای هستن. . کرکتر ها اکثرا ۳۰ سال به بالا بودن اما در کمال تعجب رفتارشون مثل نوجوونای دبیرستانی بود و بعضی اوقات درک اینکه این افراد در واقع متاهلن و یه زندگی ای برای خودشون دست و پا کردن و یسری آدم بالغ ان سخت میشد. . با اینکه پایان بندی خوبی داشت اما ای کاش نویسنده کمی بیشتر ادامه میداد در حد یه فصل و یا همین حدود که بشه فهمید سرنوشت اون کرکترای گناهکار و قربانی های داستان چی میشه. یه چیزی که راجع به کتاب توی ذوق میزد این بود که بعد از پایان غیرقابل پیش‌بینی ای که داشت نویسنده سریعا داستانو جمع و جور کرده بود و به اتمام رسونده بود در صورتی که من شخصا به عنوان یه خواننده دوست داشتم بیشتر بدونم. . یکم عجیبه که چجوری در آخر گذشته ی همشون به یک نفر خاتمه پیدا میکنه، این شخص توی گذشته ی همه ی این افراد نقشی داشته و به نوعی به همشون یه آسیب جبران نشدنی ای زده. . نویسنده سعی داشت از دید شخصیت های داستان جزیره و عمارت فولی رو ترسناک، جن زده و عجیب و غریب توصیف کنه، اما در نهایت مشخص میشه این جزیره نیست که چیزی رو توی خودش پنهان کرده، افراد توی این جزیره و رازهای تاریک زندگیشون هستن که همه چیز رو پیچیده کردن.

من از این نویسنده کتاب مهمانی شکار رو اول خوندم و در مقایسه با این کتاب، باید بگم فهرست مهمانان به مراتب جذاب تر و پرکشش تر بود. مدتی بود که کتاب خوندن برام سخت شده بود و هر کتابی که شروع میکردم، فقط چند صفحه شو میتونستم بخونم ولی این کتاب دوباره تونست منو جذب کتابخوانی کنه.

میتونم بگم یکی از بهترین کتاب های جنایی هست که تا حالا خوندم .فضای داستان خیلی خوب توصیف شده بود و طرز نوشتارش به حدی هیجان داره که کتاب رو نمی تونید زمین بزارید . چیزایی که آخر داستان متوجه میشید واقعا خیلی شوکه کننده است .

بزرگ‌ترین نقطه‌ضعف این کتاب اینه که شما رو برای خوندن و ادامه دادنش تشنه نمی‌کنه و شما برای ورق زدن داستان ترغیب نمیشید و رسیدن به صفحات پایانی بیشتر براتون نمودِ وظیفه‌ای رو پیدا میکنه که روی دوش‌تون قرار گرفته و باید انجامش بدید چرا که ناچارید کتاب رو تموم کنید تا متوجه بشید در پایان چه اتفاقی میوفته (بنابراین این داستان یک "مسیر" نیست چون شما از سِیرِ پیشرویِ داستان کوچک‌ترین لذتی نمی‌برید و فقط درگیر توصیفات کشدار و غیرضروری و حاشیه میشید ، چنین داستانی صرفا یک "مقصد و نقطه‌ پایان" عه و اگر بنا باشه که نقطه عطفی داشته باشه، این نقطه عطف فقط می‌تونه به پایان‌بندی‌اش مربوط باشه) اما به طرز کاملا مایوس‌کننده‌ای وقتی کتاب رو تموم می‌کنید هم، به این نتیجه می‌رسید که پایان‌بندی‌اش هم ابدا ارزشِ مطالعه‌ی یک فایل ۵۰۰ صفحه‌ای که تا حدود صفحه ۳۵۰ اُم فقط به مقدمه و حاشیه می‌پردازه رو نداشته (و اونجاست که دلتون میخواد خودتون رو از پنجره پرت کنید بیرون😂🤡)

ارزش یک بار خوندن رو داره. اما برای رسیدن به اصل مطلب حاشیه و مقدمه زیاد داشت. اخراش خیلی بهتر بود ولی انگار پایان ماجرا برای شخصیت جانو نصفه و غیر منصفانه بود؛ باید بیشتر بهش پرداخته میشد. فضای کتاب ادم رو یاد کتاب "و آنگاه هیچ کس نماند" میندازه.

داستان کتاب جذاب بود و خواننده را جذب ادامه داستان می‌کرد.

خیلی خوب بود ولی کاستی هایی داشت ک دلم نمیاد نگم داستان رو خیلی کش داده بود بحدی ک حوصله خواننده سر میرفت و من بعضی جاهارو نمیخوندم با این حال متوجه موضوع میشدم داستان فضای خیلی سردی داشت ک کمی ازارم میداد ساقدوش ها خیلی رو اعصابم بودن😐

نویسنده انقد روی مشروب خورن و مست کردن و مواد کشیدن تمرکز میکنه و این فضاها رو تکرار میکنه که آدم حالش بهم میخوره اصلا زده میشه از کتاب

خیلی کتاب جذابی بود و روند داستان و اینکه چجوری پازل ها بهم وصل شد منو یاد رمان دروغهای بزرگ کوچک انداخت.آخر داستان هم جالب بود و فقط امیدوار بودم کمی بیشتر از سرنوشت جونو میگفتن براش احساس تاسف میکردم.در کل توصیه میکنم کتاب بخوبی شما رو غافلگیر میکنه و حسش بسیار لذت بخشه♡

اگر و آنگاه هیچ کس نماند اگاتا کریستی را خونده باشید متوجه شباهت ها خواهید شد به هر حال داستان سیر جالبی داره و تغییر روایت از دید ناظر های مختلف جذابه و گاهی حوصله سر بره. در کل ارتباط دادن این آدم ها با هم برام جالب بود.اما کلیت قصه چیزی نبود که بخوام بهش بگم عالی . خوب رو به بالا

نویسنده درحال ایجادفضای یک قتل است و میخواهد تا اخر مقتول مجهول بماند همه عوامل موثرداستان را به یک نقطه بی معنی میکشاند

واییییییی عالییییی. اولش یه کم حوصله سر بر هست ولی هز چی به اخزش نزدیک میشی داستان دارک تر و عمیق تر میشه. حتی تا آخرین لحظه هم نمیتونین حدس بزنین کی اون طرف رو کشته. یا حتی طرفی که مرده کیه. عالیییب

خب راستشو بخواین توصیه نمیکنم شاید برای این کتاب زیادی باشه ولی از اینکه بگم‌مطمئن نیستم خوشم‌نمیاد چون دوس دارم یا پیشنهادش بکنم یا ن. و اینکه وقتیم‌میگم‌ن و توصیه نمیکنم انگار خودم وقت تلف کردم سر خوندنش بهر حال اما حقیقتی ک حس کردم رو میگم نسبت ب خوندن این کتاب :انتقادی ک بابت کتاب دارم و نظری ک‌دادم دلیلش این بود ک این کتاب میتونست زودتر تموم بشه و میتونست تویه لا ب لای داستان هیجان‌انگیز تر باشه خیلی زیاد .چرا؟چون با اینکه از دیدگاه های مختلف و ادم های مختلف داستان رو نگاه کرد و این بخش جذاب بود ولی مسایلو خیلی کش داده بود خیلی جملات تکراری از اتفاقا مبهم‌ک هیجوقت کامل نمیشد تا ۱۰۰ صفحه اخر و هی راجب اتفاقات شومی ک افتاده بود و خاطرات این ادم ها حرف میزد ک وقتی ب بخش راز الودش میرسید فاش نمیشد و ادم اولش میگفت وای برم جلو ببینم چی میشه ولی میرفتی و بازم میخورد تو برجکت بخاطر همین بی مزش کرد این حرکتو بنظرم اره مبهم و راز الود بودن تا ی جا خوبه ولی اینکه تا اخر ادامه داشته باشه بی مزه و تکراری میشه و ادم سِر میشه و دیگ دلش نمیخواد اصن حقیقتو بدونه .این ک این کتاب میتونست با صفحات کمتر تموم بشه و جملات تکراری و مبهم حذف بشه و ی جاهایی زودتر راز ها فاش بشه قشنگ تر میکرد کتاب رو در کل تا صفحات ۳۰۰ تا ۳۵۰ ادم فقط با ادمای مختلف و احساسات و اتفاقات هم اکنونش اشنا میشه .و میدونی با اینکه همش راجب راز حرف میزنن هیجوقت برملا نمیشه تا ۱۰۰ صفحه اخر اصن بنظرم همون ۱۰۰ صفحه اخرو باید کتاب میکردن جون با اونم میشه فهمید داستان چیه .و لذت برد از ی کتاب ۱۰۰ صفحه ای هیجان انگیز شاید !!

فضاسازی بدک نبود گرچه پایانش منو سوپرایز نکرد. دقیقا همونطور که حدس میزدم پیش رفت. مخصوصا که یه نکته ای رو خیلی سریع فهمیدم واسه همینم حتی قبل از اینکه قتل اتفاق بیفته فهمیدم قاتل و مقتول کیا هستن و به چه دلیل قاتل دست به قتل میزنه. فقط اینکه تمامممم کاسه کوزه ها و هرچی قتل و بدبختی بود به یک نفر برمیگشت یکم تو ذوق میزنه نمیدونم چرا.امیدوار بودم چهارتا بلا سر اون چهارتا مردای گنده ای که هنوزم انگار دوران دبیرستانشون مونده بودن بیاد چون خیلی رو مخ و قلدر بودن ولی خب نویسنده تهش خیلی بد ماست مالی کرد. به نظرم واسه کسایی که ژانر جنایی رو میخوان شروع کنن کتاب خوبیه ولی واسه کسایی که چندتا کتاب خوندن و با فضای داستانای جنایی اشنان درحد یه کتاب معمولی جناییه که یبار خوندنش ضرری نداره.

حوصله سربر بود:(

داستان از زبان چندین نفر روایت میشه، هر کدوم از این افراد گذشته ای تلخ و رازی رو در وجودشون دارن، گذشته ای که تنها به یک نفر خاتمه پیدا میکنه، اون یه نفر در زندگی گذشته و حال تمام اون افراد بوده و به طریقی به هر کدوم آسیبی زده و چنان نقابی از اعتماد به نفس رو به صورتش زده که هیچکس بهش شک نمیکنه. داستان هیچ توضیح اضافی و حوصله سر بری نداشت. توصیف اشخاص بجا و دقیق بود و طبق توضیحات کاملا میشه اون افراد رو در ذهن تجسم کرد. روند داستان طوریه که از ابتدا با معرفی هر شخص، گوشه ای از گذشته رنج آور اون رو هم به تصویر میکشه. نویسنده با مهارت تمام تکه های پازل رو کنار هم میزاره و به نظر من آخر داستان به گونه ای جذاب و هیجان انگیزه که تا مدتها نمیشه بهش فکر نکرد. تا وقتی که داستان تموم نشه نمیتونید کتاب رو زمین بزارید. این کتاب حتی شبها هم مخاطب رو بیدار نگه میداره.

کتاب خیلی خوبی بود و به وسطاش که می‌رسیدی هی شوکه می‌شدی و با یک چیز جدید مواجه می‌شدی که این هیجانش رو بیشتر میکرد.

◀️از نظر داستان: داستان به طور کلی از یک مهمونی و عروسی توی یک جزیره شروع میشه...که تقریبا تمام افراد نزدیک به عروس و داماد و حتی خود عروس و داماد رازهای مخفی و حرف‌های نگفته زیادی توی زندگیشون دارند یک قتل اتفاق میافته و تمام داستان به این منتهی میشه که چه کسی چه کسی رو کشته... ◀️از نظر جذابیت: داستان هم از دیدگاه‌های مختلف روایت میشه و هر بخش از دید یک فرد بیان میشه و همچنین به روز قبل از عروسی و شب عروسی برمیگرده ولی اصلا گیج نمیشید....برای من مسیرش خیلی قشنگ بود اما چیزی که در انتها حالمو گرفت این بود که متوجه شدم جواب معمای داستان همونی بود که توی ذهنم و حین داستان حلش کرده بودم...کاش جور دیگه‌ای بود اخرش.... ◀️از نظر ترجمه: خوب و روان بود و از بین ترجمه ها همین ترجمه خانم محدثه احمدی رو بیشتر میپسندم... اسپویل🛑🛑🛑🛑🛑🛑🛑🛑🛑 من متوجه نشدم بیماری اولیویا خواهر عروس چی بود که مجبور میشد تیغ بزنه اگه کسی میدونه لطفا بگه🫠

این اولین کتابی بود که تو ژانر جنایی_معمایی خونده بودم و به نظرم خیلییی جذاب بود. فضای داستان،شخصیت‌ها،و قلم فوق العاده لوسی فولی همشون 10 از 10 بودن. یکی از امتیازات مثبت این کتاب(که عاشقش شدم)این بود که داستان از زبان چند نفر گفته می‌شد. پ.ن:اگه کتابای زیادی از ژانر جنایی خونده باشین احتمالا زیاد براتون جذاب نخواهد بود اما به نظرم هر کتابی ارزش خوندنو داره و حتما توصیه‌ش میکنم🤍

کتاب شما رو به چالش کشف معمای قتل سوق نمی ده بلکه به زمان و چگونگی مرگ دعوت می کنه. یک رمان جنایی جالب با فضا سازی فوق العاده که اگه داستان رو از دور نگاه کنید شما را یاد کتاب آنگاه هیچکس نماند خانم کریستی میندازه.

کتاب جذاب و شیرینی بود شب توی اتوبوس خوندمش همین فضای داستان رو بیشتر برام مجسم میکرد👌🏻

داستان پردازی خیلی عالی بود..با اینکه این اولین کتاب جنایی نبود که می‌خوندم اما باعث شد چند قسمتش واقعا شوکه بشم!

به حدی میتونم بگم جذاب بود که توی یک روز تمومش کردم فضای داستان فوق العاده خوب بود، همه چیز به خوبی توی این داستان توصیف شده بود و خیلی هیجان انگیز بود طوری که آخرش اصن شوکه شده بودم ضربان قلبم اولین بار سر یه کتاب بالا رفت عالی بود💙✨

یک کتاب معمایی متوسط که اگه خواننده همیشگیه ژانر معمایی باشید خیلی زود براتون قابل حدس میشه

چند راوی داشتن و کمتر غیر منطقی بودن(نسبت به سایر کتابهای معمایی) نکته مثبت کتاب بود اما سه چهارم اولیه کتاب اصلا منو جذب نکرد و خیلی کش دار بود چون کلا دو حرف واسه گفتن بیشتر نداشت چقدر این جزیره تاریک و وهم آلود و ترسناکه و توضیح و تفسیر ریز جزییات چهره،رفتار یا تک تک کلمات دیگران

اگر تا اواسط کتاب طاقت بیارید این کتاب به یکی از محبوب ترین کتاب‌های معماییتون تبدیل میشه واقعا جالب بودو مدام مخاطب رو با نکته جدیدی از داستان شوکه می‌کرد البته دوست داشتم توی زمان حال بیشتر جلو بره

بهترین کتابی که خوندمش چند وقت بود که کتاب دیگه لذتی برام نداشت اما با خوندن این کتاب جذب کتاب شدم پیشنهاد میکنم حتما بخونید

به نظرم کمی اغراق آمیز و کودکانه اومد نویسنده خیلی سعی در غافلگیر کردن خواننده داشت اما در این رابطه زیادی اغراق کرده بود و از نظر من این داستان رو کمی سطحی و ساده پیشبرد

اینکه یه داستان از نگاه کاراکتر های مختلف بیان میشد واقعا حرکت خفن و جذابی بود ولی یه سری اتفاقای بی منطق توش میفتاد که آدم نمیتونست یه موقع هایی با شخصیت ها همزاد پنداری کنه در کل پیشنهاد میکنم چون قشنگ غرقش شده بودم چند وقت

داستان معمایی جنایی، من نسخه چاپی اش رو خوندم و بنظرم اندازه هزینه اش ارزش نداشت. در کل جالبه، بخصوص این ایده که هر فصل از زبون یکی از شخصیت ها روایت میشه، و در نهایت همه داستان‌ها به یک نقطه مشترک میرسه و پازل حل میشه. بنظرم کتاب تینجی هستش، تهش تا اواخر دهه ۲۰ سالگی برای افراد جالب باشه.

بنظرم بیشتر از اینکه روی موضوع اصلی و معمای کتاب تمرکز کنه روی عیاشی مهمانان و اتفاقات خیلی فرعی تمرکز کرده بود. کتاب خوبی بود ارزش یکبار خوندن رو داشت مسائل رو به سادگی همدیگه ربط می داد حتی اگر خیلی از هم پرت باشن. تنها ایرادش این بود که خیلی جنایی نبود اونقدری که برای هر چیزی شخصیت ها وحشت می‌کردند اتفاق وحشتناکی نمی افتاد. توی ژانر جنایی تقریبا به همین سبک دیزی دارکر رو پیشنهاد میکنم.

*کتاب به صورت چاپی و با ترجمه دیگری خوانده شده تقریبا تا صفحه ۲۰۰ هیچ اتفاق خاصی نمیوفته جز یه چند صفحه کوتاه گنگ مبهم پس منتظر یه اتفاق عجیب نباشید اما از صفحه ۲۰۰ به بعد خیلی هیجانی میشه و یه پایان غیر منتظره داره پیشنهاد میکنم چندتا نکته ۱.خیلی روی مواد کشیدن و مشروب خوردن شخصیتا تاکید داشت که خیلی خوشم نیومد ۲.مقدمه چینیش زیاد بودهمونطور که گفتم تا صفحه ۲۰۰ تقریبا هیچ اتفاق خاصی نمیوفته در کل اگه ژانر جنایی رو دوست دارید پیشنهادش میکنم

این موضوع کتابا دیگه اشباع شده چندین کناب با موضوع مهمانی و شروع مرگ تک تکشون شروع میشه که بهترینشون و خالق این سبک کتاب ( و آنگاه هیچکس نماند ) هست پس نرید کتابای کپی همش بخونید یا گوش بدید از جمله کتابای تکراری : ۱ فهرست مهمانان ۲ یکی از ما دروغگوس ۳ یکی پس از دیگری و خیلی کتابای دیگه که الان به ذهنم نمیاد پس برید کتابی که توی پرانتز گذاشتم بخونید یا بشنوید 🫡

این اولین کتابی بود که تو ژانر جنایی خوندم و بخاطر شخصیت‌ها و فضاسازی عاشقش شدم و نکته مثبت دیگه‌ای که داشت و برام جذاب بود این بود که خط داستان از زبان چند نفر گفته می‌شد... اگه تو این سبک کتابای زیادی خونده باشین ممکنه حدس زدن پلات تویستش راحت باشه و جذابیت چندانی نداشته باشه... ولی در کل هر کتابی ارزش یبار خوندنو داره و توصیه میکنم بخونینش🤍

من این کتاب رو اشتباه خریدم ولی خب خیلی خوشحالم که اشتباه خریدم چون اصلا باورم نشد چقدر قشنگهه😭 یعنی یکی از بهترین داستان های معمایی بود که خوندم و میشه گفت مو رو به تن آدم سیخ میکرد با وجود اینکه اصلا هیچ موجود ترسناکی توش وجود نداشت اما نویسنده خیلی خلاقانه و حرفه ای صحنه رو طوری نوشته بود که تو هزار تا حدی می‌زدی که قراره چه اتفاقی بیوفته و هیچ کدوم از حدس هات هم درست در نمیومد🥹✨

در مجموع کتاب ساده ای بود و اکثر اتفاقات قابل حدس بود با این حال داستان رو دوست داشتم به نظر خودم یک داستان غم انگیز بود و خیلی از مفاهیم اجتماعی رو پوشش داده بود نگاه کردن از دید همه ی شخصیت ها نقطه عطف داستان بود ولی معمای چندانی ایجاد نکرد ولی مجموعا دوستش داشتم

من رو حساب برنده ی گودریدز بودنش و بعد از خوندن کتاب بیمار خاموش اومدم سراغش ولی اصلا انتظاراتمو براورده نکرد. مقدمه چینی های طولانی و توصیفای طولانی و پرت شدن از داستان...به علاوه کششی برای اینکه بفهمم جنایتی که اتفاق افتاده چرا و چگونه بوده نبود. نقطه ی اوج داستان فقط چند صفحه ی پایانی بود که میدیدم ارتباطی بین کاراکترا بوده و یکم هیجان انگیز بود ولی تمام صفحات قبل حداقل برای من کششی نداشت. مخصوصا اینکه این کتاب برنده ی ژانر جنایی شده!

اول که کتاب رو شروع کردم و متوجه شدم که راوی داستان شخصیت های مختلفی هستند، فکر کردم خیلی نمیتونم با این سبک از یک داستان معمایی جنایی کنار بیام چون تو داستان های جنایی شما باید کاملا متمرکز باشی، اما نویسنده ثابت کرد که میتونه انسجام این سبک رو حفظ کنه و با قلم جذاب خودش همه ی حس هارو واقعی و بهم متصل نشون میده... اگر بخوام دید بهتری بدم، باید بگم ک سبک این کتاب با کتاب های معمایی جنایی ژاپنی متفاوت بود، از این نظر که نویسنده هایی مثل کیگو هیگاشینو بیشتر روی مسائل معمایی و منطقی داستان تمرکز می‌کنند و سعی دارند هیچگونه خلا ماورایی برای خواننده باقی نذارند، اما در این کتاب بیشتر بر روی هیجان فضا و اینکه شما حس کنید در اون فضا قرار دارید تمرکز شده که واقعا از این نظر هم خوب عمل کرده.... در کل ، اگر شما هم از اون دسته آدم هایی هستید ک ژانر اکشن و جنایی دوست دارید در فیلم ها، این کتاب برای شما کتاب باحالیه😉

"اگر نتوانم بهشت را جابه‌جا کنم، پس جهنم را به اینجا می‌آورم!" جذابیت این داستان در این بود که داستان از زوایای دید چند کاراکتر تعریف میشد، توصیفات به قدری واضح و زنده بود که انگار داشتم یه فیلم سینمایی می‌دیدم. از ابتدا داستان با یک جنایت آغاز میشه اما تا پایان معلوم نیست قربانی کی بوده و حتی چه کسی مرتکب این جرم شده. اگر طرفدار سبک معمایی، جنایی و حادثه‌ای هستید از دستش ندید👌🏻

تا وسطای کتاب به هیچ عنوان جذاب نیست ولی بعدش خوب میشه آخرش هم که قاتل معلوم میشه واقعا شگفت زده شدم ولی خب کلا نمیشد فهمید قاتل کیه فقط باید صبر میکردی تا نویسنده خودش بگه تا بفهمی

روند داستان کنده،بعضی اوقات حوصله سر بر ولی یه حسی داری که باید بفهمی آخرش چی میشه. تقریبا ۵۰ صفحه اخر،داستان رو هیجان‌انگیز تر میکنه . ارزش یک بار خوندن رو داره و بنظرم حداقل از سنگ،کاغذ،قیچی بهتر بود

همینکه انقدر دقیق و زیبا جزئیات مکان توصیف شده بود طوری که قشنگ میشد تصور کرد، جذابیت کتابو خیلی بالا برده بود

یکی از نقاط مثبت کتاب اینه که مادر داستان با چند راوی و زاویه دید متفاوت طرف هستیم که یکی از خلاقیت ها و جذابیت های کتاب هست یعنی یک روای داریم که از بیرون همه ی اتفاقات رو میبینه وبه علاوه اون از زاویه دید شخصیت های اصلی داستان هم روند داستان پیش میره یکی دیگه از جذابیت هاش هم جایی هست که یک پیوندی بین داستان های جداگانه ی شخصیت ها ایجاد میشه اما یه نکته ای که میخوام بهش اشاره کنم اینه که داستان مملو از خیانت ها ومصرف الکل و مواد هست که میشه گفت کل داستان رو در برگرفته وحالا این قضیه به نظرم دوتا جنبه داره یه جنبش اینه که تمامی کاراکتر ها البته به جز بکیشون 😬ازاین مواردکه خوشون انجام دادن یا براشون اتفاق افتاده به طور مستقیم و غیر مستقیم رنج میبرن ویه جورایی میشه نقاط مثبت که یعنی این مسائل قطعا باعث درد و رنج میشن از یه جنبه دیگه همونطور که گفتم کتاب پر از این موارد هست و این واقعا یه فضای منفی ایجاد میکنه و باعث میشه ادم حس منفی بدی داشته باشه ونتونه از کتاب لذات ببره ودراخر اینکه من به شخصه کتاب های ژانر جنایی معمایی که در عین خلافیت ولی یک کاراگاهی هست و داستان ها و سرنخ ها کنار هم قرار میگیرند رو بسیارررر جذاب تر از سبک این کتاب میدونم

خیلی خسته کننده بود

کتاب طوری هست که واقعا زمین گذاشتنش سخته... واقعا هیجان انگیز و معمایی هست و تا لحظه ی آخر نمیتونیم تشخیص بدیم چه اتفاقی افتاده حتما بخونینش

معمولا برای خوندن کتاب هایی توی این ژانر *راز آلود و جنایی* باید خیلی حوصله به خرج داد. چون همه چیز مثل یه پازل کنار هم چیده میشه و معمارو حل میکنه. کتاب خیلی جالبی بود و من واقعا دوستش داشتم. این کتابو باید خیلی با دقت خوند چون یسری اتفاقات که ممکنه در ظاهر گذرا به نظر بیاد اما دقیقا تیکه پازلی هست که در آخر معمارو حل میکنه. پایانش واقعا شوکه کننده بود و نویسنده با تبحرش بهت اجازه نمیده بتونی حدس بزنی آخر ماجرا رو. ارزش خوندن داره 🤍

ساعت سه صبحه و من تازه کتاب رو تموم کردم. درمورد کتاب: اوایل کتاب، داستان زیاد جذاب بنظر نمی‌رسه،همه چی آرومه و هنوز معلوم نیست چه خبره، کل داستان مثل یک پازل میمونه ، مثل وقتی که شما میخواید یک پازل رو بچینید، اول دور تا دور پازل رو بهم وصل میکنید، بعد کم کم سعی میکنید تکه ها رو بهم وصل کنید و در اخر میتونید مرکز پازل رو کامل کنید، کتاب دقیقا یه همچین چیزی بود، پنجاه درصد اول کتاب هنوز هیچ معمایی حل نشده که هیچ، همچنان به معما ها و سوالات اضافه میشه، هر دیدگاهی که از هر شخصیتی بیان میشه مهمه و در داستان نقش حیاتی داره،شاید تو طول کتاب فکر کنین چقدر کتاب داره همه چیو کش میده...ولی به خودتون میاین و می‌بینین دارین تک تک کلمات کتاب رو با دقت می‌خونید چون بشدت داستان گیرایی داره. یکی از نقطه قوت های کتاب، قسمت هایی بود که معما حل میشه، بعضی از مسائل کاملا غیرقابل پیشبینی بودن چون نویسنده آروم خواننده رو تو باتلاق داستان غرق میکرد، واقعا چرخش ها و پلات تویست های داستان انقدر خوب بود که من نمیتونستم کتاب رو یه لحظه هم زمین بزارم. دیگه اخرای داستان که کتاب فوق العاده جذاب شده بود و دیگه کیف میکردم از خوندنش. چیزی که نویسنده سعی داشت به خواننده القاء کنه، حس شوم بودن و نحس بودن جزیره بود که یه فضای سرد و نموری رو برای داستان بسازه، اما تو دل داستان خواننده متوجه میشه هیچ چیز غیر عادی و ماوراءالطبیعه وجود نداره، هیچ چیزی خطرناک تر از انسانی با پوسته زیبا نیست.در نتیجه خطر جزیره نه ارواحش بود نه پرنده های شومش، انسان هایی بود که تو اون جزیره پا گذاشتن و گذشته‌ای که روی همشون سایه انداخته. کتاب خیلی خوب خوی وحشی و بی رحم بعضی هارو به تصویر کشیده بود، که چطوری یک دبیرستان دانش آموزان رو به حیوون هایی که برای بقا می‌جنگند تبدیل کرده بود، که هنوز بعد از اینهمه سال، با وارد شدن به یک محیط وحشی و دور از تمدن، درون پر از خشم و خروش خودشون رو بروز دادن. در کل کتاب از نظر روانشناختی خیلی جالب بود، پیشنهادش میکنم