نظرات کاربران درباره کتاب و آوا در کوه ها پیچید

ما و افغانها بواسطه زبان و همسایگی و تاریخ در هم تنییدگی فرهنگی داریم، دردهایشان را خوب درک می‌کنیم. این دومین کتابی بود که هنگام خواندن آن گریه کردم، اشک ریختن نه، گریه سوگوارانه.

خالد حسینی که در بینظیر بودنشون هیچ شکی نیست و این حس که اگر شخصیتی وارد داستان شده ما میتونیم با تمام زندگیش هم اشنا بشیم رو واقعا دوست داشتم بنظرم یه جور ارزش دادن به هر کاراکتریست که وارد فضای داستان میشه

آیا‎ این روایت،روایتی منصفانه از مردم افغانستانی بود؟ ‌‎چقدر نویسنده ی قدری هستی جناب حسینی! این اولین کتابی هست که من از این نویسنده خوندم و بی نهایت توصیف های قشنگی توش داشت.توصیفاتی که از درک معنا وموقعیت براومده بود و مصداق جمله «از دل برآید لاجرم بردل نشیند». ‌‎اعتراف میکنم اوایل کتاب هیچ زیبایی برام نداشت نه از لحاظ معنایی ونه ادبیات،پر از سیاهی و سیاه نمایی،من افغان نیستم و شاید قضاوتم درست نباشه،اما اگر افغان بودم بهم برمیخورد از این مدل نمایش: زنی که خواهر علیلش رو توی بیابون رها میکنه تا بمیره که از قضا خودش باعث علیل بودنش شده،مردی که دختر۶ساله شو میفروشه به این امید که اونجا زندگی بهتری داشته باشه،مرد متمولی که همجنسگراس ودرنهایت به معشوقه اش میگه بکشدتش،مردی که معشوقه اونه نیازش رو با زن های روسپی پر میکنه و با اون تاآخرعمر توی یک خونه زندگی می‌کنه،افغان های از خارج آمده ای که درکی از هویت افغانی ندارند و دوباره فرار میکنند،عمویی که با تبر همه ی افراد خانواده رو میکشه و یک دختر با سری شکافته فقط زنده میمونه ودایی دختر با٢٠٠دلار پول گدایی ناپدید میشه،پسری که عاشق پدرشه اما بعدمیفهمه که جنایتکار جنگیه و سکوت رو انتخاب میکنه.پس افغان های خوب کجان؟چرا اثری ازشون در داستان نیست؟آیا این روایت،روایتی منصفانه از مردم افغانستانی بود؟ ‌‎خالد حسینی نویسنده ی توانمندیه،من این داستان رو تحسین میکنم بابت فراز وفرود وکششی که غیرقابل انکاره،بخاطر توصیف شخصیت هایی که انقدر دقیق و موجز بود که میشد تشخیص داد هرکدوم به چه اختلال شخصیتی دچارند:)،بخاطر تاکید روی نقش «مادر»و حس «کافی بودنی»که به فرزندش میده(پری بزرگ،مارکوس،پری کوچک)،بخاطر غم بزرگی که لابه لای شادی های کوچک توصیف کرد و حسی که در کمتر کتابی میشه تجربه کرد،مشتاقم کتاب های بیشتری از ایشون بخونم کما اینکه کتاب های بیشتردیده شده ای از ایشون وجود داره،اما همچنان مصرم تصور زیباتری از افغان ها داشته باشم. «خیلی مسخره اس مارکوس،اما کار آدم ها برعکس است.آنها فکر می کنند با چیزی که دوست دارند زندگی می کنند.اما در حقیقت آنچه که زندگی آدم ها را پیش می برد،همان چیزی ست که از آن می ترسند.همان چیزی که نمی خواهند»

کتاب خوبی بود عین کتاب های دیگه خالد حسینی فقط کمی ضعیف تر بود و شخصیت ها زیاد بود و تا ادم میومد متوجه بشه موضوع چیه و هم زاد پنداری کنه فصل عوض میشد و معلوم نمیشد که اخر بعضی شخصیت ها چه شد ولی ارزش خوندن داره

یکی از قشنگتزین کتابهاست، پیچیدگی کتاب دوست داشتم، مدام ذهن درگیر میکرد که این قسمت از زبان کی روایت میشه...