نظرات کاربران درباره کتاب هفت روایت خصوصی از زندگی سیدموسی صدر

در زمان هایی که زندگینامه یا روایت های زندگی افراد برجسته و تاثیر گذار را می‌خوانم، تخت تاثیر قرار میگیرم و دایم به فکر پیاده کردن رفتارهای آن ها در زندگی خود هستم ولی بعد از خواندن این کتاب و مخصوصا بخشی که امام موسی به پسرشون گفتند که نمی خواهد معمم بشوی... فهمیدم ما باید یک فرد را با انتخاب خودمان الگو قرار بدهیم و بررسی بکنیم که اگر این فرد، اکنون در میان ما بود، چه کاری انجام میداد این کتاب خیلی خوب بود پر از حال خوب، در کنار آموزنده بودنش

کتاب روایت‌کننده زندگی امام صدر از زبان خانواده‌شون هست و قلم بسیار روان و گیرایی داره.

از نویسنده بسیار ممنون و متشکر هستم . از این کتاب بسیار یاد گرفتم و از خواندنش به شدت لذت بردم

آزاده بودن، آزاد بودن و آزادی دادن؛ چیزهای حال‌خوب‌کنی، که من در نقشِ اولِ این کتاب آن‌ها را دیدم که بسیار روان و خواندنی نوشته‌شده است.

عالی بود

هرچند این کتاب در واقع مجموع مصاحبه هاست ولی تا حدودی انسان را با سبک و سیاق زندگی صدری ها خصوصا امام موسی صدر آشنا می کند. سبک زندگی سید صدر الدین صدر و پسرش رو دوست داشتم چون با اینکه در یک محیط خاصی بودند اون هم محیط طلبگی آن زمان که طلبه ها خودشان و خانواده شان را از خیلی مسائل اجتماعی دور می کردند اما این دو پدر و پسر سعی میکردند کاری که درست هست را انجام بدهند حتی اگر اکثریت با آن مخالف باشند مثلا اگر فرهنگ غریب و جدیدی در اجتماع رواج پیدا می کرد آنها نگاه به افراد و اشخاص نمی کردند در عمل به آن فرهنگ بلکه می دیدند این فرهنگ چه تاثیری در زندگی خودشان و خانواده شان دارد و اگر مفید بود، کاری به دیگران نداشتند و آن را اجرا می کردند نمونه اش در بحث علم آموزی دختران و یاد گرفتن خط بود که پدر مرحومشان اصرار داشت دختران حتما باید علم آموزی داشته باشند. سبک زندگی علمای صدر رو دوست دارم به خاطر همین دنبال این جور کتابها هستم

نویسنده کتاب برای مصاحبه با خانواده و اطرافیان امام موسی صدر به لبنان میره و این کتاب میشه محصول این سفر. هر فصل روایت یک فرد درباره امام موسی صدره ولی مسئله اینجاست که تا صفحه ۲۰۰ این افراد نحوه بیان شون انقدر مصداقی نیست که ما بتونیم دقیق امام موسی صدر رو به طور خاص مصداقی و سبک زندگی طور بشناسیم و پی رنگ خاصی برامون شکل نمیگیره هر روایت مدل خودش رو داره روایت پسر بزرگ امام مدل درد دل طور با پدر ه یا روایت خواهر ها طوری ه که روای سوال میکنه هر خواهر دونه دونه جواب میده مثلا فاطمه صدر : دونقطه جواب ، زهرا صدر : دو نقطه جواب. دو روایت آخر بیشتر از همه تونسته امام موسی صدر رو به تصویر بکشه که تا میای بشناسیش کتاب تموم میشه درکل کتابی ه که ارزش خوندن داره ولی برای شناخت دقیق خود امام موسی و زندگی ش کافی و کامل نیست شاید هم هدف الزاما این نبوده ولی از روی عنوان جلد که زده زندگینامه مخاطب حس میکنه با زندگینامه و شناخت خود امام موسی طرفه که محقق نمیشه

نه چندان خوب! انتظار داشتم محوریت هر کدام از روایت‌ها و مصاحبه‌ها شناخت ابعاد شخصیتی امام موسی صدر باشد اما این‌طور نبود. در واقع در اکثر کتاب، فرد راوی یا صحبت‌های احساسی از فراق و دوری امام موسی صدر کرده و یا بیشتر از خودش گفته و به حواشی پرداخته. آن بخش‌هایی هم که روی شناخت شخصیت امام موسی صدر تمرکز کرده بود، بیشتر مربوط به ویژگی‌های فردی ایشان بود مثل مهر و محبت و مدارا و ... . طبیعتا به خاطر خوش اخلاقی کسی را نمی‌ربایند! مساله‌ی مهمی که در این کتاب برای خواننده دلیلش مشخص نمی‌شود

هفت روایت خصوصی از زندگی سید موسی صدر داستانِ چند نفر از افرادی که با امام موسی صدر آشنایی نسبتا زیادی داشتند، هست. مثل خانواده‌ ایشون، دوست خانوادگی و خواهرزاده امام. میتونم بگم شیرین‌ترین کتابی بود که امسال خوندم. برای من پر از درس زندگی بود. قبل از این کتاب، تا به حال چیزی درباره شناخت امام نخونده بودم و روحیه لطیف و رفتارهای قشنگ خودشون و خانواده‌شون برای من دوست داشتنی بود. نکته‌ای که درباره این کتاب خیلی خوشم اومد این بود که علاوه بر تعریف و تمجیدهایی که هرکس درباره امام گفته بود، دلخوری پسرِ بزرگ امام هم آورده شده بود و شاید اگر این قسمت نبود حس می‌کردم فقط اغراق نوشته شده و سعی در معصوم نشان دادن امام موسی صدر داشته. فقط می‌تونم بگم لطیف بود و خودتون رو از خوندنش محروم نکنید.

🔅اگر می‌خواهید مثل من چندقدمی بیشتر به مسیح لبنان نزدیک شوید «هفت روایت خصوصی» را که حبیبه‌ی جعفریان با آن قلمِ گیرا و سیال، از اندرونی امام موسی روایت کرده، بخوانید و ببینید موسی صدر که باشی بلدی چطور از دشمن، دوست بسازی نه این‌که مردم را ذره‌ذره از دور خودت بتارانی!

درکل درپایان مطالعه کتاب دوستش داشتم نیاز دارم که حداقل یکبار دیگه خصوصا بخشهای همسرشون، پسر ارشدشون (صدرالدین)، و ام غیاث رو بخونم حالا که بازخوانی کردم می بینم بخش همسرشون سخت ناامیدم کرد برای منی که مبتلابه هستم به مشغولیت زیاد همسر پذیرش اینکه چطور میشد فداشد سخت بود چون گفته بودن اینطور بزرگ شدن و اقتضای اون زمان برای یک‌زن این بود که هیچ شکایت نکنن و فداشن

واقعا توقعم از قلم نویسنده طور دیگه ای بود، دربحث روایت ها انگار هرچه در مصاحبه خانم ملیحه صدر گفته نوشته و با یک ویراستاری خیلی ضعیف چاپ کرده..