نظرات کاربران درباره کتاب خانه ما

بسیار معمولی و بدون هیجان

داستان خیلی خواننده رو جذب نمیکنه در آخر سرنوشت فی مشخص نشد و داستان با ابهام تمام شد

نحوه روایت داستان را دوست داشتم. روند داستان و شخصیت ها خوب بود و انتهایی که میتونه فاجعه باشه ولی ادامه داده نشده

کتاب جالبی بود. چند فصل اول چندان نظرم رو جلب نکرد اما به تدریج به داستانی جذاب تبدیل شد. ترجمه روان هست‌. داستان زندگی زوجی در حال جدایی رو توصیف می‌کنه. پایان غیرمنتظره و خوبی داشت.

کتاب خیییلی قابل پیش بینی و چرتی بود . تا اخر کتاب منتظر بودم نظرم رو عوض کنه و ی چیزی بشه ک کتاب جذاب تر بشه . به طور خلاصه اگ بخام نظرمو بگم وقتتون رو هدر ندین

۱۷۲. مردم هر جامعه با توجه به سبک زندگی افراد با مشکلات مختلفی دست و پنجه نرم میکنه که ممکنه برای بقیه خوانندگان جذاب و ملموس نباشه و همین باعث شه که با کتاب ارتباط برقرار نکنن. - داستان هیجان‌انگیز، جنایی و معمایی نیست. این کتاب ماجرای فیونا و بِرام خانواده خوشبختی رو تعریف میکنه که دو فرزند دارن و در خیابان "ترینیتی" زندگی خوبی رو میگذرونن تا اینکه فی مچ برام رو موقع خیانت میگیره و همه‌چیز از روزی بدتر میشه که برام خونه‌شون رو بدون اطلاع فی میفروشه و بعد ناپدید میشه. حالا فی در تلاش برای فهمیدن اصل ماجراست. اینکه هر ۲ نفر، بخصوص برام، مشکلات سومصرف الکل دارند باعث میشه اتفاقات عجیب زیادی برای خودشون و خانوادشون رقم بخوره. شخصیت زن، فی، بنظرم یک شخصیت نابالغ اومد که تمام ارزش و هدف وجودیش در مادر بودن خلاصه شده بود و حاضر بود هرکاری رو برای بچه‌هاش انجام بده و بقدری خودش رو در این نقش غرق کرده بود که از اتفاقات دور و برش بی‌خبر بود و نحوه برخوردش با خیانت برام بیش از حد منطقی و اغراق شده بود که برام غیرواقعی و ناملموس بود. بخاطر همین هم نتونستم هیچ ارتباطی باهاش برقرار کنم و خیلی حوصله سربر بود. صرفا بخاطر اینکه نصفه ولش نکنم خوندمش اما پایان نسبتا خوبی داشت.

بد نبود

کتاب تا نیمه بسیار جذاب و خوب بود ولی پایانش باور نکردنی بد بود

شروعی کسل کننده. پایانی خوب.

موضوع جالبی داشت فقط یکم زیادی طولانی بود

کتاب خیلی قشنگی بود،داستان جذابی داشت و خواندنش رو به عزیزان توصیه میکنم.

‍ رمانی معمایی با پایانی غافلگیر کننده کتابی که شما را تا صفحهٔ آخر وادار به ‌حدس زدن می‌کند. در صبحی دل‌انگیز در حومهٔ لندن، خانواده‌ای مشغول اسباب‌کشی به خانه‌ای هستند که به‌تازگی در خیابان ترینیتی خریده‌اند. چیز عجیبی نیست؛ جز اینکه آنجا خانۀ‌ٔ شماست، و آن را نفروخته‌اید. در خوبی‌ها و بدی‌ها، وقتی فی لاوسون به خانه می‌رسد و با غریبه‌هایی مواجه می‌شود که مشغول اسباب‌کشی به خانه‌اش هستند، وحشت و پریشانی بر او چیره می‌شود. او و همسرش بِرام سال‌ها مالک خانه‌شان در خیابان ترینیتی بوده‌اند و هیچ قصدی برای فروشش نداشته‌اند. چطور ممکن است خانوادۀ‌‌ٔ دیگری فکر کنند که خانه مال آنهاست؟ و چرا وقتی بیش از همیشه به او احتیاج دارد، بِرام غیبش زده است؟ در ثروت و فقر، بِرام مرتکب اشتباه فاجعه‌باری شده است و حالا دارد تاوان آن را می‌دهد. درحالی‌که نمی‌تواند همسرش، فرزندانش یا خانه‌اش را ببیند، کاری جز تسویه حساب برایش باقی نمانده است. در شرایطی که این کابوس شدت می‌گیرد، بِرام و فی هر دو سعی می‌کنند بفهمند که چه وقایعی منجر به رخ‌ دادنِ این جرمِ ویران‌گر شده‌ است. بِرام چه چیزی را از همسرش پنهان کرده - و او چه چیزی را از بِرام مخفی نگه داشته بود؟ و آیا آنها می‌توانند با این حقیقت تلخ کنار بیایند که چیزهای به مراتب بدتری برای از دست دادن وجود دارد؟🧐😯😥