بریده‌هایی از کتاب ابتکار گورخر خالخالی

زندگی گاهی خنده است و گاهی گریه

«خوشبختی، نه به مجموعه‌ای از شرایط، بلکه به مجموعه‌ای از رفتارها وابسته است.»

خوشحالم که توانستم غافلگیرش کنم. تا زمانی که بشود جوانان را متحیر کرد، امید زنده است!

یاد بگیریم از دو نیم‌کرهٔ مغزمون استفاده کنیم و به تمام ظرفیت‌هاش دسترسی داشته باشیم. چون این تیغه‌کشی بین دو مغز، مثل دیوارکشی دوبارهٔ برلین و بازآفرینی جنگ شرق و غرب خواهد بود...

جسارتگرها می‌ترسند اما تفاوت‌شون با دیگران اینه که با وجود ترس جلو می‌رن. ترس کاملاً طبیعیه و همراه همیشگیِ مسیر تحوله.

وقتی رویایی مثل سایه دنبالمان می‌افتد، به‌هیچ‌وجه نباید با بله، ولی... نقش‌برآب‌اش کنیم. بذر یک رویا بسیار آسیب‌پذیر است، باید با حساسیت با آن برخورد کرد و با مراقبت بسیار آبیاری‌اش کرد.

می‌خواستم فرصتی برای همه فراهم شود تا دی‌ان‌ای واقعی‌شان را کشف کنند. پذیرش تکینگی، رهایی از بند نگاه دیگران و درپیش‌گرفتن مسیری به انتخاب خودمان و نه آنچه دیگران به ما دیکته می‌کنند: چنین رویکردی می‌تواند کاملاً ورق را برگرداند و کل تاریخ را تغییر دهد!

برای از صفرشروع‌کردن با تکانه‌ای بنیادین، تا خودم را در طرحی که مفهومی داشته باشد، از نو بسازم. از خاکسترم برخیزم. بر دویدنِ دیوانه‌وار و خودپسندانه در پی پول و شهرت نقطهٔ پایانی بگذارم.

«هرگز فراموش نکن کیستی و آنجا باش که باید باشی.»

نقل قولی از گاندی را در آن می‌خواند: «این کنش است که اهمیت دارد و نه ثمرهٔ آن. شما باید آنچه شایسته است انجام دهید. شاید در توان شما نباشد، شاید در زمان شما ثمری نداشته باشد. بااین‌حال، این بدان معنا نیست که باید از انجام کارهای شایسته دست بکشید. ممکن است هرگز ندانید از اقدامتان چه نتیجه‌ای حاصل می‌شود، اما اگر کاری انجام ندهید، هیچ نتیجه‌ای حاصل نمی‌شود.»

ا «با» ترس کارمون رو انجام می‌دیم، آرت! ترس رو به رسمیت می‌شناسیم. سر سفره‌مون دعوتش می‌کنیم. باهاش حرف می‌زنیم. اولش برامون غریبه است. بعد، کم‌کم، بیشتر باهاش آشنا می‌شیم. و یه روز می‌رسه که به دوستمون تبدیل می‌شه...

: «رویاها در قوطی‌های کنسرو ساردین رشد نمی‌کنند.»

. اما در نگاه آرتور، شیب صعود برای فتح قلهٔ ارزش‌های مادرانه آن‌چنان زیاد بود که مأموریت غیرممکن به نظر می‌رسید. راهی دراز در پیش داشت. هرگز موفق نخواهد شد انتظارات مادر را برآورده کند.

رفتارگرا، چون اشیای من برای برانگیختن واکنش، طرح سؤال... و همچنین تحریک نیم‌کرهٔ راست مغز اونجا هستند!

«اشیای محرکِ» من بخشی از همین رویکرد نمادین‌اند. اون‌ها باید مردم رو وادار کنند «دیوارهای ذهنشون رو به عقب هل بدن»، رویاهای بزرگ‌تر ببینند و خواسته‌هاشون رو عملی کنند.

. فقط یک مادر در تاریکی بیدار می‌ماند تا مراقب فرزندش باشد، حتی وقتی که ناامیدش کرده است.

این نیروی ویژهٔ بی‌حرکتی در دی‌ان‌ای نوجوانان، کاملاً مشابه دی‌ان‌اِی صدف صخره بود. صخره همیشگی آرتور اتاق خواب و کامپیوترش است. جولیا فکر می‌کند: «از سرش می‌افته» و همان‌قدر به این حرف باور دارد که به وجود فرازمینی‌ها... در حال حاضر، ترجیح می‌دهد این نگرانی‌های ناخواستهٔ موسفیدکنِ مربوط به فرزندان را کنار بگذارد و روی موارد مثبت تمرکز کند

داشتن گوش شنوا چقدر می‌تواند خوب باشد.

وعدهٔ ترمینال مغز وسوسه‌انگیز است: ظاهراً هر شخص با تمرین روی خود، می‌تواند قابلیت‌های ناشناخته‌ای را کشف کند و شاید به خود فرصتی بدهد که با رضایت بیشتر، راهی بهتر و شایسته‌تر در پیش بگیرد...

برداشت شما از جهان از طریق حواس پنجگانه صورت می‌گیرد. وضوح آن‌ها به اصلاح برداشت شما از واقعیت کمک می‌کند. برای این کار، خود را آموزش دهید تا بیش از پیش به تمامی صداهای اطراف گوش دهید، آگاهانه غذا بخورید، از زوایای مختلف نگاه کنید، تفاوت‌های ظریفِ بافت و تغییرات دما را زیر انگشتان‌تان احساس کنید. غنای احساسات و ادراکات حسی را زیر نظر بگیرید!

عشقِ ناخواسته به اندازهٔ یک عطر بد، سردردآور و خفه‌کننده است.