بریده‌هایی از کتاب درک واقعیت جهان موازی

هرگز کسی را ندیده‌ام که بتواند هستی را متوقف‌کند حتی در هنگام مرگ.

هرچیزی که شادی فراوانی به شما می‌دهد کمک‌تان می‌کند که ویژگی ارتعاشی‌تان را ارتقا دهید.

مادامی که قدرت‌تان را واگذار می‌کنید، خود را قربانی می‌بینید و مادامی که احساس می‌کنید کنترلی بر زندگی‌تان ندارید، جز این نیست که انعکاس دقیق خودتان را از انرژی خودتان تولید می‌کنید، انعکاس خارجی آن را. بعد آن صورت بیرونی را سرزنش می‌کنید که آفریدهٔ خودتان و انتخاب خودتان است، اگرچه فراموشش کرده‌اید.

هستی ابدی است. فراتر از زمان است، پس، بایستی ابدی باشد. (از دیدگاه محدود به زمان می‌گوییم «ابدی» از دیدگاه خودش همان «بی‌زمانی» است).

گذشته‌تان هیچ‌گونه ارتباط ساختاری با اکنونِ شما ندارد. واقعیت پنج دقیقه پیش هیچ ارتباطی با واقعیت این لحظه ندارد.

نقاش خودتان هستید، اما واقف نیستید که چنان قدرتی دارید که می‌توانید هرچه را که می‌خواهید خلق کنید. می‌توانید ناگهان قلم‌مو زدن را متوقف کنید، رنگ دیگری بردارید و روی آفرینش قبلی‌تان نقاشی تازه‌ای بکشید.

اگر منتظر اتفاقات زندگی‌تان شوید، چیزی که تولید می‌کنید قدرت‌های خارجی است که خودْ مخلوق انرژی خودِ برترتان هستند. این قدرت‌ها فقط صورت ظاهر هستند، انعکاس انرژی آگاه خودتان هستند، اما خودتان باعث می‌شوید طوری به نظر برسند گویی هستی جدا دارند و بر شما مسلط هستند.

این باید الهام‌بخش شما باشد. میزان فرکانس‌تان را بالا ببرید. مسئولیت کسی را که هستید بپذیرید. احساس کنید که اختیار دست شماست. بدانید که خودْ توانا هستید. آن‌وقت نیازی به اسرار نیست؛ آماده‌اید.

به شادی‌ام باور دارم، به این‌که خوشحال بودن هرچه را نیاز دارم برایم خواهد آورد. باور دارم که شادی‌ام، الهامم و خلاقیتم همیشه می‌تواند پشتیبانی‌ام کند. باور دارم همیشه خویشتن خویشم پشتیبانی‌ام می‌کند.» باور قدیمی ناپدید می‌شود و حالا می‌توانید واقعیت جدیدتان را اداره کنید.

بسیاری از ما در این موقع خاصْ این‌جا هستیم که در این «زمانِ تغییر» شرکت کنیم که در آن از تاریکی به نور، از ناآگاهی به آگاهی حرکت کنیم. اگر برای‌تان مهم است، اگر واقعاً بزرگ‌ترین خواسته‌تان است، همیشه در هر زمانی، می‌توانید به هر جهانی که برای‌تان اهمیت دارد جابه‌جا شوید.

تمرکزِ جسمی یا بازتابِ جسمی، صرفاً بیان طبیعی وضعیت غیرفیزیکی است که پیش از آن رخ داده است.

می‌توانید واقعیتی تصادفی برای بقیهٔ عمرتان بیافرینید و ندانید که هستید،

آن درجه از شادی که احساس می‌کنید دقیقاً متناسب با درجهٔ حضورتان در لحظه است.

اگر متوجه نگرانی یا وابستگی به نتیجهٔ آتی در وجود خود شدید، به یاد بیاورید که آن‌چه در حقیقت می‌خواهید، احساس خوب است

خوب بدیهی است، همه می‌دانیم که خوشحالی به تجلّی نیست. همه این را می‌دانیم، اما بسیار کم‌اند افرادی که عملاً به آن خلوص و بلوغ رسیده باشند که حالتِ بودن را اولویت قرار دهند.