بریده‌هایی از کتاب پیرمرد و دریا

حالا دیگر وقت آن نیست که فکر کنی چه کارهایی را نکرده‌ای و چه چیزهایی را نداری. فکر کن با این چیزهایی که داری چه می‌توانی بکنی؟

"دلم می‌خواس یه خرده بخت و اقبال بخرم، اگه جایی می‌فروختن."

احمقانه است امیدوار نباشم، به‌علاوه باور دارم ناامیدی خودش یک گناه است.

هیچ‌کس در پیران‌سالگی نباید تنها باشد. اما چاره‌یی نیست و تنهایی، خاص پیران‌سالگان است.

تو مرا ترک نکرده‌ای؛ به‌خاطر این‌که در ترک من تردید داشتی."

شانس چیزی است که به چهره‌های مختلف ظاهر می‌شود و کی می‌تواند آن را شناسایی کند.

«باید دفعه دیگر با خودم سنگ بیاورم. خیلی چیزها هست که باید با خود می‌آوردم، اما آن‌ها را نیاوردهام و حالا دیگر وقت آن نیست که فکر کنی چه کارهایی را نکرده‌ای و چه چیزهایی را نداری. فکر کن با این چیزهایی که داری چه می‌توانی بکنی؟»

چرا پیرها این‌قدر زود از خواب بیدار می‌شن؟ برای اینه که یک روز طولانی‌تر در پیش داشته باشن؟"

بادبان با کیسه‌های آرد، وصله شده بود و سنگینی می‌کرد فرو می‌افتاد، گویی پرچمی است که خبر از شکستی دایمی می‌دهد.

پیرمرد قبول کرد و گفت: "باشه، همان دو تا. ببین اون‌ها رو که ندزدیدی؟" پسر گفت: "اون کار رو می‌کنم. اما این دو تا رو می‌خرم."

«می‌توانم تا زمانی که او می‌تواند، دوام بیاورم.»

"خسته شده‌ای پیرمرد! از درون خسته شده‌ای."

"دلم می‌خواس یه خرده بخت و اقبال بخرم، اگه جایی می‌فروختن."

با خود اندیشید: «امیدوارم دیگر ناچار نباشم بجنگم. من خیلی امیدوارم که دیگربار ناچار نشوم بجنگم.»

"هیچ. تا دوردست‌ها بی‌ثمر رفتم."

احساس کرد چه‌قدر دلپذیر است که کسی با تو سخن بگوید به جای آن‌که تنها با خودت در دریا حرف بزنی و گفت: "دلم برات تنگ شده بود.

کافی است شانس بیاورم، اما ترجیح می‌دهم دقیق باشم. آن‌وقت هنگامی که شانس درِ خانه‌ات را بکوید تو کاملا آمادگی داری.

پیرمرد گفت: "پیری، ساعت شماطه‌دار من است. چرا پیرها این‌قدر زود از خواب بیدار می‌شن؟ برای اینه که یک روز طولانی‌تر در پیش داشته باشن؟"

با خود اندیشید: هیچ‌کس در پیران‌سالگی نباید تنها باشد. اما چاره‌یی نیست و تنهایی، خاص پیران‌سالگان است.

با خود اندیشید: احمقانه است امیدوار نباشم، به‌علاوه باور دارم ناامیدی خودش یک گناه است. دربارهٔ گناه فکر نکن، بدون گناه هم کلی مشکل وجود دارد و نیز من درکی از آن ندارم. من درکی از گناه ندارم و اطمینان ندارم به گناه نیز اعتقادی داشته باشم. شاید کشتن یک ماهی گناه باشد. تصور می‌کنم این‌چنین است حتا اگر بکشم تا با آن زنده بمانم و بسیاری از مردم را سیر گردانم. اما آن‌وقت دیگر همه چیز گناه خواهد بود. به گناه فکر نکن. دیگر برای فکر کردن به گناه خیلی دیر شده و هستند آدم‌هایی که بابت گناه هزینه می‌کنند. بگذار آن‌ها به گناه فکر کنند، تو ماهی‌گیر زاده شده‌ای همان‌طور که ماهی، ماهی زاده شده.

شانس چیزی است که به چهره‌های مختلف ظاهر می‌شود و کی می‌تواند آن را شناسایی کند.