بریده‌هایی از کتاب جذبه مشرقی

ـ آزارها و اذیت‌ها شیرین می‌شود، وقتی هدفی بلند و متعالی داشته باشی.

بیهوده نیست که گفته‌اند شما در پنج سال آینده همان کسی خواهید شد که در طی این سال‌ها با آن‌ها معاشرت کرده و همان چیزی خواهید شد که در طی این دوران مطالعه کرده‌اید.

من قبلاً در کمپینگ‌های «دفاع از حقوق زنان» فعالیت داشته و به صراحت می‌گویم که شعار آزادی زنان در غرب، تنها یک توهم است! در انگلستان زنان و مردان به ازای کار مشترکی که انجام می‌دهند، از حقوق مساوی برخوردارند. جالب است بدانید که این قانون در سال ۱۹۷۰ به تصویب رسیده، اما هرگز به مرحلهٔ اجرا درنیامده است؛ این در حالی است که چنین قوانین پیشرفته‌ای در تعالیم اسلام در نظر گرفته شده و به صورت برجسته‌ای به چشم می‌آیند. من معتقدم قرآن، بهترین منشور حقوق زنان است.

شاید زنی گمان کند که این عادلانه نیست که من خودم را بپوشانم، چون برخی مردها نمی‌توانند خودشان را کنترل کنند؛ اما این دقیقاً شبیه آن است که بگوییم عادلانه نیست که اتومبیل یا خانهٔ خودمان را قفل کنیم، چون دزدها قدرت بر کنترل خویش ندارند!

غرب دربارهٔ زنان مسلمان، متهم به دروغ‌گویی و فریب‌کاری است. غربی‌ها به دروغ قلمداد کرده‌اند که زنِ مسلمان فاقد ارزش‌های انسانی بوده و هر گونه حقی از وی سلب شده است؛ در حالی که من بعد از پذیرش اسلام، پی به این دروغ بزرگ برده و بارها اعلام کرده‌ام که زن مسلمان می‌تواند ستون و رکن اساسی جامعهٔ خویش به شمار آمده و در پرتو آموزه‌های اسلام، به خواسته‌های حقیقی‌اش برسد.

ـ می‌دانید دوست دارم به جوانان ایرانی چه بگویم؟ نه فقط جوانان ایران، بلکه با مردم ایران از چه چیزی سخن بگویم؟ [حرف من ساده و صمیمی است، هرچند به آرزویی دست‌نیافتنی بیشتر شباهت دارد.] شما چقدر سعادت‌مند و خوش‌بختید که با این دین متولد شده‌اید؛ آبا و اجدادی مسلمانید و برای اسلامتان نباید به کسی پاسخ بدهید! مرا ببینید؛ من با پذیرش اسلام، با خانواده‌ام، اقوام و فامیلم، دوستان و همکارانم، همه و همه دچار مشکل شده‌ام. [شما باید جای من باشید تا درک درستی از این شرایط داشته باشید.] من سال‌ها در روستای کوچکی در انگلستان زندگی می‌کردم. خدا می‌داند نگاه مردم به من و همسرم در آن فضای کوچک و سنتی چقدر سنگین و جان‌فرسا بود! شما نمی‌دانید وقتی با همسرِ محجبه‌تان و فرزندی که در آغوش دارید، در کوچه و خیابان محلهٔ خودتان راه می‌روید و در همان هنگام، مردم از پنجرهٔ خانه‌هایشان جوری سرک کشیده، نگاهتان می‌کنند که گویا از مریخ به زمین آمده‌اید، چقدر سخت و شکننده است! نمی‌دانید وقتی مردم، شما را انگشت‌نما کرده و به یکدیگر نشان می‌دهند، چقدر آزاردهنده است!

حزب‌الله لبنان، آوانگارد (پیشتاز، پیشرو) حفاظتی ایران است. حزب‌الله با کسانی مبارزه می‌کند که اساساً نمی‌توان با آن‌ها مذاکره کرد و تصور صلح با آنان اشتباه است و اگر حزب‌الله نبود، دشمن قطعاً سراغ ایران می‌آمد. هم‌چنین معتقدم حزب‌الله تنها سیستم دفاعی لبنان نیست؛ سیستم دفاعی ایران و انقلاب اسلامی نیز هست.

حیف نیست که ما شعورمان را صرفاً بر چیزهایی متوقف کنیم که رسانه‌ها منعکس می‌کنند؟

آنچه خواندید، مهم‌ترین قسمت از زندگی شصت‌وپنج‌سالهٔ خانم مریم ابوالذهب، اسلام‌شناس برجستهٔ فرانسوی است؛ تصمیم و اراده‌ای که تنها می‌تواند از روحی بلند و جانی گرامی نشئت گیرد تا صفحه‌ای زرین از یک برههٔ تاریخی را رقم بزند... و از این پس هر که در مسیر زیارت اربعین قدم می‌گذارد و از عمود ۱۷۲ می‌گذرد، به یاد داشته باشد که این‌جا چه بانوی بزرگواری خفته است!

هم‌چنین تعالیم مکتب اسلام فقط در عبادات و نماز و روزه خلاصه نمی‌شود، بلکه تمام زوایای زندگی انسان را در بر گرفته و به همهٔ نیازهای مادی و معنوی او پاسخ مناسب می‌دهد.

نخستین آیهٔ قرآن هنوز در گوش وی زنگ می‌زند که: «بخوان!» و او به درستی می‌داند کسی که بخواند و هیچ‌گاه از خواندن بازنایستد، در هراسناک‌ترین بیابان سرگشتگی، زیر یوغ جهل و نادانی نخواهد رفت

نگاه من به مسلمانان نیست. آنان گاه اشتباه می‌کنند و ما بی‌رحمانه اشتباهاتشان را به پای اسلام می‌گذاریم. معصومان، معدودند و سایر مردم در معرض اشتباه و خطا؛ نباید دربارهٔ یک دین، صرفاً پیروان آن را مدنظر قرار داد.

ـ من پیش از گرایش به اسلام، همیشه از زن بودنم حسّ بدی داشتم. اسلام باعث پیشرفت من به عنوان یک زن مسلمان شد. اینک در اردوگاه اسلام، مردان بی‌شماری را می‌بینم که خیلی به من احترام می‌گذارند. به درستی می‌دانم که این احترام، ثمرهٔ تعلیم و تربیت امریکایی نیست؛ ارمغان اسلام است.

ذهن که آبستنِ پرسش شد، بی‌محابا پی پاسخ می‌دود و تا بدان دست نیابد، از آن دست نمی‌شُوید؛ چون تشنه‌ای که سرابی دروغین نیز او را آسیمه‌سر به حرکت واداشته، آرام و قرار از وی می‌گیرد.

ـ اولین کلمهٔ قرآن «اِقرأ» است؛ یعنی بخوان! من مطمئنم هر کس سرش به مطالعه باشد و بخواند و بخواند و بخواند، جز اسلام به مکتب دیگری نخواهد رسید و چنانچه زینب کبری اشاره کرده، در سخت‌ترین و مخاطره‌آمیزترین صحنه‌های زندگی نیز، جز زیبایی چیزی نخواهد دید.

پیکسل «من حجاب را دوست دارم» را بیرون می‌آورد، روبه‌روی مخاطبش می‌گیرد و محکم می‌گوید: «تو این پیکسل را دیده‌ای؟» بعد هوشمندانه ادامه می‌دهد: «کاش از این‌ها برای آقایان هم درست می‌کردند! من غیرت را دوست دارم.»

ـ آن هم پس از سال‌ها اجرای نیمه‌برهنه در شبکهٔ ام.تی.ویِ آلمان ـ عزمِ آن کند که جامعهٔ دین‌گریزش را با خطرات و مخاطراتی به چالش بکشد: ـ آنچه در اسلام به عنوان رابطهٔ باحیای زن و مرد تعریف شده، مایهٔ آرامش آدمی است. من هم‌اکنون از زندگی آرام و باحیای خویش راضی‌تر و شادترم و هیچ‌گاه ـ تأکید می‌کنم هیچ‌گاه ـ از انتخابی که کرده‌ام، احساس پشیمانی نمی‌کنم.

نمی‌دانم چرا سخنان او، مرا یاد حرف‌های اِرنست رِنان، فیلسوف بلندآوازهٔ فرانسوی می‌اندازد که صریح و شفاف از مکنونات قلبی‌اش پرده برمی‌دارد: ـ در کتاب‌خانهٔ شخصی‌ام، هزاران جلد کتاب سیاسی، اجتماعی، ادبی و... وجود دارد که اکثر آن‌ها را بیشتر از یک بار نخوانده‌ام و چه بسا کتاب‌هایی که فقط زینت کتاب‌خانه‌ام هستند! ولی یک جلد کتاب هست که همیشه مونس من است و هر وقت خسته می‌شوم و می‌خواهم درهایی از معانی و کمال به روی من باز شود، آن را مطالعه می‌کنم و از مطالعهٔ زیاد آن، خسته و آزرده نمی‌شوم؛ و آن کتاب آسمانی مسلمانان، قرآن است.

در مسیحیت، جسم و روح و عقل به عنوان ارکان وجود آدمی شمرده می‌شوند؛ سه رکن اساسی که از هم بیگانه‌اند و کاری به کار هم ندارند. اما مطالعات من از اسلام به گونه‌ای انکارناپذیر، از تعامل این سه رکن مهم با یکدیگر پرده برمی‌داشت. این ارتباط متقابل، دنیای شگفتی را در مقابل چشمان من قرار داد؛ دنیایی که بر محور «سعادت انسان» بنا شده است. نکتهٔ دیگری که از اسلام زیبا به چشم من آمد، ترغیب فوق‌العادهٔ این مکتب به رحمت و مهربانی آدم‌ها به یکدیگر است؛ چیزی که موجب گرما و طراوت زندگی ما می‌شود و جهان غرب با آن بیگانه است.

ـ اسلام را انتخاب کردم، چون دیدم این آیین الهی خواستار برخورد یکسان با زنان و مردان است. اسلام، دین صلح است و به شدت بر «عدالت اجتماعی» تأکید دارد. در حقیقت، اسلام با آن چیزی که در ذهن داشتم، کاملاً متفاوت بود. ... از نشان دادن زنان نیمه‌برهنه روی بیلبوردها، تبلیغات ماکارونی و... متنفر بودم؛ به همین خاطر حجاب را برگزیدم.

نیست از روم و عرب پیوند ما نیست پابند نَسَب پیوند ما دل به محبوب حجازی بسته‌ایم زین جهت با یکدگر پیوسته‌ایم امت او مثل او، نور حق است هستی ما از وجودش مشتق است

«مهم‌ترین جاذبهٔ اسلام برای تو چه بوده و اساسی‌ترین شاخص این مکتب را چه می‌دانی؟» و آن‌گاه پاسخی درخور به این پرسش می‌دهد: «ارتباط بی‌واسطه با خدا، مهم‌ترین جاذبهٔ اسلام است. سخن گفتنِ مخلوق با خالق، و ارتباط عاشقانه و صمیمانه میان من که ذره‌ای ناچیزم، با او که گسترهٔ عظمت و بزرگی‌اش تمامی کهکشان‌ها را درنوردیده است، امری است که هیچ‌گاه از ذهن من زدوده نمی‌شود.»

در جامعهٔ امریکایی که موج اسلام‌هراسی، خیلی از آدم‌ها را با خود بُرده است، تنها عاملی که به ترویج اسلام کمک می‌کند، رفتار مهربانانه و برخورد مناسبِ مسلمانان با غیرمسلمانان است

ـ بر منوال آنچه تاکنون رخ داده، تا سال ۲۰۲۷ از هر پنج فرانسوی، یک نفر مسلمان خواهد بود.

«اسلام فرصتی را فراهم کرده که من بتوانم میان آنچه دیروز بوده‌ام و آنچه امروز شده‌ام، مقایسه‌ای به عمل آورم.» او ادامه می‌دهد: «اسلام معجزهٔ مواجههٔ من با حیات واقعی است.

ماشا می‌گوید: «اگر از من بپرسند: روح اسلام چیست؟ پاسخ می‌دهم: "خودفراموشی". من معتقدم اگر نمی‌توانی دربارهٔ خدا فکر کنی، حداقل سعی کن از قید خودت رهایی یابی و پلیدی‌های نفست را مهار کنی.»

به گفتهٔ برادرش «دومینیک»، از خردسالی همواره سر در کتاب داشت و جادوی مشرق‌زمین نیز به برکت مطالعهٔ گستردهٔ همین کتاب‌ها در جانش نشسته بود. او از مطالعه برای افزایش آگاهی خود و دیگران استفاده می‌کرد. تکاپوهای علمی و میدانی او برای بهبود وضعیت زنان و به‌ویژه در راه ارتقای فرهنگ و آموزش آنان، چهره‌ای محبوب و دوست‌داشتنی از وی به جا گذارده بود.

«وضعیت زنان ایرانی و سبک زندگی آنان، با زنان بلاروس (روسیهٔ سفید) قابل مقایسه نیست؛ زن ایرانی می‌تواند با آرامش و آسایش درس بخواند و به اختیار خود در محیط‌های اجتماعی مشارکت نموده، یا در مراکز مختلف کار کند، در حالی که زنان بلاروس نه به انتخاب خود، بلکه به اجبار همسرانشان کار می‌کنند!»

اسلام در هیچ‌یک از بخش‌های زندگی، ما را تنها نمی‌گذارد؛ ما نیز تنهایش نگذاریم!

من قبلاً در کمپینگ‌های «دفاع از حقوق زنان» فعالیت داشته و به صراحت می‌گویم که شعار آزادی زنان در غرب، تنها یک توهم است! در انگلستان زنان و مردان به ازای کار مشترکی که انجام می‌دهند، از حقوق مساوی برخوردارند. جالب است بدانید که این قانون در سال ۱۹۷۰ به تصویب رسیده، اما هرگز به مرحلهٔ اجرا درنیامده است؛ این در حالی است که چنین قوانین پیشرفته‌ای در تعالیم اسلام در نظر گرفته شده و به صورت برجسته‌ای به چشم می‌آیند. من معتقدم قرآن، بهترین منشور حقوق زنان است.