بریده‌هایی از کتاب مصاحبه با خون آشام

آدمایی که کلاً اعتقادشونو به خدا و نیکی از دست میدن، هنوز به شیطان اعتقاد دارن.

بنای یادگاری نمیگه این شخص یا اون شخص اینجا راه رفته، بلکه میگه حسی که اون شخص موقع گذر از این مکان داشته، موندگار و همیشگیه.

برده‌ها می‌دونستن که ما آدمای عادی نیستیم. پیشخدمتا با صدای آروم گفتن که چه طور از لای شکاف در دیدن که ما تو بشقابای خالی غذا می‌خوریم، جامای شیشه‌ای خالیو به سمت لبمون می‌بریم، می‌خندیم و صورتمون تو نور شمع سفید و روح مانند به نظر میاد

لوئی، اینو درک نمی‌کنی؟ از بین تمام موجودات فقط تو می‌تونی مرگو همراه با بخشودگی ببینی

ما فرشته‌های تاریکیم و مرزای نفرت‌انگیز جهنم محدودمون نکردن. به جاش تو زمین خدا و قلمروهاش پرسه می‌زنیم.

پوستش پر از جای زخم بود، یه پوشش ترسناک با گوشت مجروح، طوری که انگار تمام زجرش موقع «مردن» به شکل زخم دراومده بود.