بریده‌هایی از کتاب دستفروش در دادگاه

قاضی دوم: «آنچه توسط مردگان نگارش شده است، به‌وسیلهٔ زندگان خط خواهد خورد. وگرنه، ارادهٔ آن‌هایی که نیستند بر آن‌هایی که هستند تحمیل می‌شود. و در این‌صورت، آن‌هایی که مرده‌اند، زنده پنداشته می‌شوند و آن‌هایی که زنده‌اند، مردگانی خواهند بود.»

«هر قانون نوشته شده‌ای قبلاً منسوخ شده است. چون دست کاتب کند است و روح انسان‌ها چالاک و سرنوشت آن‌ها در حال حرکت.»

افراد عادت کرده‌اند که خداوندگان شریر را بپرستند و آنچه برایشان ترسناک نباشد، نزدشان محترم نیست.

بوسوئه با بیان استثنائی‌اش می‌گوید: «خوردن یک برگ آرتیشو، خوردن تمام آرتیشوست»

نباید به شهادت تنها یک شخص تکیه کرد: یک شهادت یعنی هیچ شهادت. اما به یک شماره می‌توان اطمینان داشت. باستین ماترا از سینت-مونت جایزالخطاست، اما، پلیس شمارهٔ ۶۴ جدای از انسان بودنش خطا نمی‌کند. این یک مسألهٔ ذاتی است. این امر ذاتی با آنچه در انسان‌ها و در ابهامات، از فساد و سوءرفتار است، ارتباطی ندارد. این نهاد، خالص، تغییرناپذیر و بدون غلّ و غش است. همچنین دادگاه برای پذیرفتن شهادت مأمور شمارهٔ ۶۴، به عنوانی نظری خالص و چون پرتو الهی که بر جایگاه دادگاه نازل شده بود، در رد نمودن شهادت دکتر داوید ماتیو، که تنها یک انسان است، تردیدی ننمود.

قاضی اوّل: «زندگان باید از قوانینی اطاعت کنند که توسط مردگان نوشته شده. در برابر خداوند، زندگان و مردگان همزمان حاضر خواهند بود. موسی و کوروش و سزار و ژوستینین و امپراتور آلمان هنوز بر ما حاکم‌اند. برای اینکه در برابر ابدیت، ما همگی معاصر هم محسوب می‌شویم.» قاضی دوم: «زنده‌ها باید قوانین زنده‌ها را تدوین کنند. برای اینکه یاد بگیریم چه چیزی بر ما مجاز است و چه چیز ممنوع، زرتشت و نوما پومپیلیوس، پینه‌دوز سنت گودول، در یک سطح نیستند.»

قاضی اوّل: «قوانین اولیه توسط حکمت لایزالی آشکار شد. یک قانون به‌همان اندازه که به این منبع نزدیک باشد، باشکوه خواهد بود.» قاضی دوم: «آیا نمی‌بینید که در واقع، هر روزه قوانین اساسی و قوانین عادی با زمان و مکان تغییر می‌کنند؟»

افراد عادت کرده‌اند که خداوندگان شریر را بپرستند و آنچه برایشان ترسناک نباشد، نزدشان محترم نیست