بریده‌هایی از کتاب خواهر عروسکی

اما حرف زدن از احساساتم برایم خیلی سخت است.

پاتریس تقریباً بیشتر چیزهایی را که بهش می‌گویم می‌فهمد، حتی چیزهایی را هم که نمی‌گویم می‌فهمد.

چون اگر کسی بهم نگوید نبین، تمام مدت فیلم نگاه می‌کنم.

می‌تونی روی قولم حساب کنی.» به انگشت‌هایم نگاه می‌کنم. یاد تمام قول‌هایی می‌افتم که شکسته. می‌گویم: «من ریاضیم خوبه.»

می‌خواهم باهاش حرف بزنم و بهش بگویم چه حسی دارم، اما نمی‌توانم، چون می‌خواهد ازم محافظت کند. می‌خواهم داد بزنم، غرغر کنم و بگویم ای بابا! اما نمی‌توانم، چون اگر بداند توی مغزم چه می‌گذرد، بعد می‌فهمد یواشکی به گفت‌وگوهای تلفنی گوش می‌دادم و این کار را نباید بکنم. قرار است خیلی کارها بکنم که نباید بکنم