بریده‌هایی از کتاب برفین و رزالین

«قصهٔ خودمون رو تعریف کن.»

باورش سخت بود، چه‌طور می‌شد یک نفر همیشه باشد و بعد ناگهان دیگر نباشد، برای همیشه نباشد.

مهم نیست مثل برفین گرگ‌دل باشی یا مثل رُزالین خرگوش‌دل... مهم اینه که خودت باشی و به خودت‌بودن افتخار کنی...

کتابدار پرسید: «کتابخونه از چی درست شده؟» جوری پرسید انگار سؤالی دوپهلو کرده است و بشقاب را به دخترها تعارف کرد. برفین جواب داد: «از یک‌عالمه کتاب.» او کتابخانهٔ قدیمی‌شان را با آن نردبان‌های متحرک و بلند، در ذهنش مجسم کرد. بزغالهٔ سیاه نزدیک میز آمد و مشغولِ جویدن یکی از گیس‌های رزالین شد. کتابدار سرش را تکان داد: «اشتباهه.» بعد، کلوچه‌اش را گاز زد و گفت: «از یک‌عالمه قصه.»

«برای این‌که بفهمین یه قصه واقعاً دربارهٔ چیه، از نویسنده‌ش نپرسین، از خواننده‌ش بپرسین.

«برای این‌که بفهمین یه قصه واقعاً دربارهٔ چیه، از نویسنده‌ش نپرسین، از خواننده‌ش بپرسین.»