بریده‌هایی از کتاب افسانه‌ی بابایاگا

هیچ‌چیز ابدی و همیشگی نیست. همه‌چیز حرکت می‌کند و می‌گذرد؛ زندگی، مرده‌ها، خانه.

«هیچ‌کس نمی‌دونه چند سال این‌جا توی این دنیا می‌مونه.

این‌که چند سال عمر کنی مهم نیست، مهم این است که از زندگی‌ات لذت ببری و شاد باشی.

من هم با خودم فکر می‌کنم که ممکن است از دیدن و لذت بردن از چه چیزهای دیگری محروم شده باشم، فقط به این دلیل که نباید پاهایم را از پرچین خانه آن‌طرف‌تر بگذارم. این افکار باعث می‌شود حس کنم از درون تهی‌ام، درست مثل همین سنگ‌های اطرافم.