بریده‌هایی از کتاب زوج همسایه

راسباک لحظه‌ای فکر می‌کند که زندگی چقدر برای پولدارها آسان‌تر است.

واسه یه بار هم که شده توی زندگی‌ت شجاع باش.

از آدمیزاد هر کاری برمی‌آید.

«تجربهٔ من نشون داده که مردم بیشتر وقتا دروغ می‌گن.»

بیشتر وقتا؟ ولی صداقت باید یه چیز همیشگی باشه،

مگر نه این‌که همه این کار را می‌کنند؟ همه نقش بازی می‌کنند، هیچ‌کس خودش نیست. همهٔ دنیا بر پایهٔ دروغ و فریب بنا شده.

همان‌طور که قدم می‌زند تصویر خودش را در آینهٔ روبه‌روی پنجره می‌بیند و اصلاً خودش را نمی‌شناسد.

آنه عصبانی است اما توانی در خود نمی‌بیند، نمی‌داند چطور این ماجرا را تمام کند که بدبخت و مضحک به نظر نرسد.

او هیچ‌وقت دنبال جلب توجه دیگران نیست.

اما جذاب بودن به‌تنهایی کافی نیست، بلکه باید کاریزما هم داشت.

«من که دلم برای مدرسه تنگ نشده، تو چی؟» «حتی یه ذره!»

از آن دست آدم‌هایی است که تمام تلاشش را می‌کند تا بازنده نباشد.

از آن دست زنانی نبود که با بی‌محلی کنار بیاید.