ما نمیتوانیم سنگهایی را که زندگی سر راهمان میاندازد کنترل کنیم، اما میتوانیم نحوهٔ واکنش نشان دادن به آنها را کنترل کنیم. همینکه این کار را میکنیم، شاید به زندگی ارزشمندی نزدیکتر شویم که هیچ برنامهای نمیتواند آنقدر ما را به آن نزدیک کند. هرچند، برای انجام این کار، باید آن چیزی را که فکر میکنیم سزاوار آن هستیم رها کنیم و پذیرای چیزی شویم که تنها ممکن است منجر به چیزی بهتر شود که تصورش را هم نداریم.
مجتبی
شوربختانه، واقعههای غمانگیز اجتنابناپذیر هستند. اتفاقهای بد برای آدمهای خوب میافتد، چه بخواهیم چه نخواهیم. هرچند، آن چیزی که سرنوشت ما را تعیین میکند اینکه چقدر با موفقیت از زیر بار مشکلات درمیرویم نیست بلکه کاری است که به هنگام روبرو شدن با مشکلات انجام میدهیم. درد و رنج، هرچند موانع هولناکی هستند، اما آنقدر قوی نیستند که ما را از هدفمان دور کنند. در واقع، آنها گاهی میتوانند کاتالیزورهای چنین اکتشافاتی باشند.
مجتبی