بریده‌هایی از کتاب کمیل و حبیب بن مظاهر

روزی پیامبر (ص) با جمعی از اصحابش عبور می‌کردند. در مسیر راه دیدند بچه‌ها با هم بازی می‌کنند. پیامبر (ص) یکی از بچه‌ها را روی زانو گرفت و بوسید و بسیار به او محبت کرد. یکی از حاضران از علت آن پرسید. پیامبر (ص) فرمود: «روزی این صَبِی (بچه) را دیدم که با حسین (ع) بازی می‌کرد و خاک زیر پای حسین (ع) را برمی‌داشت و به صورت و چشمش می‌کشید. من این بچه را به‌خاطر آن‌که پسرم حسین (ع) را دوست دارد، دوست دارم. جبرئیل به من خبر داد که همین بچه در حادثهٔ کربلا جزء یاران حسین (ع) خواهد بود.»

«سَلُونِی قَبْلَ اَنْ تَفْقُدُونی؛ پیش از آن‌که از میان شما بروم، از من سؤال کنید»