امیر مؤمنان (ع) در بیان اوضاعِ بعد از رحلت رسول خدا (ص) میفرماید:
من مشغول غسلدادن، کفنکردن و دفن پیکر مطهر رسول خدا (ص) شدم و پس از فراغ، سوگند یاد کردم عبا بر دوش نیفکنم (و از خانه بیرون نروم)؛ مگر برای نماز، تا در خانه، قرآن را جمعآوری و تنظیم کنم. این کار را در خانه انجام دادم. سپس دستِ حسن و حسین را گرفتم و از خانه بیرون آمدم و به درِ خانهٔ اهل بدر و پیشگامان اسلام رفتم و آنها را به حقّم سوگند دادم که مرا در احقاق حقم یاری کنند. وَ دَعَوْتُهُمْ اِلی نُصْرَتِی فَما اَجابَنِی مِنْهُمْ اِلّا اَرْبَعَةَ رَهْطٍ: سَلْمانُ وَ عَمَّارٌ وَ اَبُوذَرٌ وَ الْمِقدادُ؛ من آنها را به یاری دعوت کردم؛ هیچیک از آنها پاسخم را نداد، جز چهار نفر؛ یعنی: سلمان، عمار، ابوذر و مقداد
mh.ranjbari