بریده‌هایی از کتاب آخرین زلزله‌ی تهران

سربه‌هوا شده بود آخرین‌بار که از خانه بیرون زد پیراهنش بوی خون گرفت و باروت فرشته‌ها می‌گویند: او را دیده‌اند در آسمان فرشته‌ها می‌گویند: با ستاره‌ها شادنوشی می‌کند و ابرهای بازیگوش در سوراخ‌های سینه‌اش پنهان می‌شوند فرشته‌ها می‌گویند: هنوز هم گاهی کلید خانه‌اش را گم می‌کند

جوری مرا ببوس که رودخانه‌ها، وحشی شوند و ماهی‌ها به قلاب‌های ماهی‌گیران بیاویزند ــ جوری بوسیدمت که کشتی‌ها به آسمان بروند و ابرها به خاک برگردند

فرصت نمی‌دهد دلت برای جهان تنگ شود حتا برای خودت بی‌هوا می‌رسد و همه هوای حوالی‌ات را پُر می‌کند اندوه بزرگی است زیستن

مصدق آن‌قدر مصدع اوقات لندنی‌ها شد تا نفت را ملی کرد ما با صادراتش شیرخشک وارد می‌کنیم تا گاوهای‌مان استراحت کنند آقای مصدق از شما سپاس‌گزاریم که یک روز به تعطیلات کشور اضافه کردید

فرصت نمی‌دهد دلت برای جهان تنگ شود حتا برای خودت بی‌هوا می‌رسد و همه هوای حوالی‌ات را پُر می‌کند اندوه بزرگی است زیستن