بریده‌هایی از کتاب روایت رهبری

هی دم از غرب چقدر میزنید! چقدر میان‌تهی شدید! باید احکام اسلام را با احکام غرب بسنجیم! چه غلطی است! شکر نعمت این است که به اسلام وفادار باشید. من به شما اخطار میکنم که به اسلام وفادار باشید؛ من شما را نصیحت میکنم. من در همین مدرسه شاه را نصیحت کردم و نشنید، شما که چیزی نیستید.»

قریب به اتّفاق علمای شیعه، ازجمله بزرگانی چون شیخ مفید، شیخ طوسی، ابن‌ادریس حلّی، شهید ثانی، محقّق سبزواری، علّامه حلّی، مقدّس اردبیلی، محقّق کرکی و میرزای قمّی، «فقیه» را در زمان غیبت نایب عامّ امام زمان (عجّل‌الله‌فرجه‌الشّریف) میدانند. رسول خدا (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) بصراحت علما را وارثان خود معرّفی فرموده است: «العلماء مصابیح الأرض، و خلفاء الأنبیاء، و ورثتی و ورثة الأنبیاء».

رسول خدا (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) فرمودند:‌ «امام همچون کعبه است که باید به‌سویش بروند، نه آنکه منتظر باشند تا او به‌سوی آنها بیاید.»

ولیّ‌فقیه در نظام اسلامی، اوّلاً محصول اراده و خواست مردم و ثانیاً مجتهد جامع‌الشّرایطی است که به مسائل زمان خود احاطه دارد، به روش برخورد با حیله‌ها و تزویرهای حاکم بر فرهنگ جهان آشنا است، بصیرت و دید اقتصادی دارد، و از کیفیّت برخورد با اقتصاد حاکم بر جهان مطلّع است و زیرکی و هوش و فراست لازم برای هدایت یک جامعهٔ بزرگ اسلامی و حتّی غیر اسلامی را دارد، و علاوه بر خلوص و تقوا و زهدی که درخور شأن مجتهد است، مدیر و مدبّر نیز هست.

در یک جلسه باز ایشان [عدم صلاحیّت آیت‌الله منتظری برای رهبری آینده] را مطرح کردند. من به ایشان گفتم: «آقا! ما در این مجموعهٔ دوستان کس دیگری غیر از ایشان نداریم.»؛ ایشان گفتند: «نه، این‌جور نیست! شما رهبر بشوید.»؛ همین‌جور؛ «شما رهبر بشوید.»؛ من اصلاً این حرف را جدّی نگرفتم؛ واقعاً جدّی نگرفتم، هیچ؛ سکوت کردم. جلسه هم سکوت شد، چند لحظه‌ای گذشت. من روبروی امام نشسته بودم، حاج احمد آقا این‌طرف من نشسته بود. ایشان [خطاب به من] گفت: «بله، چطور شما میگویید کسی نیست؟ شما هستید، آقای موسوی اردبیلی هست.»؛ دوباره امام گفت: «نخیر، ایشان رهبر بشوند.

لیبرال‌های دولت موقّت تصمیم داشتند هواپیماهای اف ۱۴ خریداری شده از آمریکا در دورهٔ طاغوت را پس بدهند. دولت موقّت با این استدلال که این هواپیماها به درد نمیخورند و اساساً چون جمهوری اسلامی سیاست تهاجمی ندارد، نیازی به این نوع هواپیما هم ندارد، به دنبال پس دادن اف ۱۴ ها بودند. آیت‌الله خامنه‌ای وقتی از این تصمیم دولت موقّت مطّلع شدند، در مقابل آن ایستادند

حضرت امام (قدّس‌سرّه) هرچند از ابتدا مخالف انتخاب آقای منتظری به‌عنوان رهبر آیندهٔ نظام بودند، امّا این مخالفت را علنی نکرده و تصمیم گرفتند در کار خبرگان رهبری مداخله نکنند.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی، جریانهای مخالف اسلام سیاسی بویژه لیبرال‌هایی که دولت موقّت را به دست گرفتند، تمامی تلاش خود را به‌کار بستند که نظام جدید، برخلاف خواست مردم و حضرت امام، «جمهوری اسلامی» نباشد. این جریانات در رفراندوم یازدهم و دوازدهم فروردین‌ماه ۱۳۵۸ شکست خوردند و ۹۹.۳ درصد رأی‌دهندگان، به جمهوری اسلامی آری گفتند.

ایشان از یک‌سو نظام پهلوی را به سبب اینکه خواستهٔ مردم نیست، غیر قانونی میدانند و از سوی دیگر، پس از پیروزی انقلاب، هم دربارهٔ نوع نظام سیاسی و هم محتوای آن یعنی قانون اساسی جدید، به آراء عمومی مراجعه میکنند.

شهید مطهّری پس از تعطیلی یکی از جلسات آیت‌الله خامنه‌ای ضمن ابراز ناراحتی شدید دراین‌باره گفته بود: «سیّدعلی خامنه‌ای از نمونه‌های ارزنده‌ای است که برای آینده موجب امیدواری است و در این مدّت کوتاه در مشهد کارهای پرثمری انجام داده که یکی از آنها جمع کردن جوانان روشنفکر و بیدار بوده و به همین جهت وی مورد توجّه [امام] خمینی هم واقع شده و [امام] خمینی دستور داده که هواخواهان وی خامنه‌ای را حمایت کنند.»

من به شما اخطار میکنم که به اسلام وفادار باشید؛ من شما را نصیحت میکنم. من در همین مدرسه شاه را نصیحت کردم و نشنید، شما که چیزی نیستید.

«پس از قبول قطعنامه توسّط ایران، رجوی سریع جلسه‌ای گذاشت و گفت ما تا یک هفتهٔ دیگر باید به ایران حمله کنیم؛ چون ایران از روی ضعف، قطعنامه را قبول کرده است و قرار است عراق از جنوب حمله کند تا ما براحتی از غرب پیشروی کنیم! و آن‌قدر به عملیّات معتقد بود که میگفت اتاق کار مرا در تهران آماده کنید تا من بیایم و بعد از ورود به تهران تا ۴۸ ساعت هر کاری خواستید بکنید و هرکس را خواستید بکشید تا اینکه من فرمان عفو بدهم!»

«حتّی اگر نیروهای وفادار به شاه بتوانند دوباره قدرت گیرند و از شاه بخواهند به ایران بازگردد، دیگر نمیتوانند جلوی جنبشی را بگیرند که گرچه فقط سرعت دوازده ماهه داشته، ولی سیزده قرن گذشته پشتوانهٔ آن بوده است.»

شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی و نیز جامعهٔ مدرّسین حوزهٔ علمیّهٔ قم به اتّفاق آراء و علی‌رغم مخالفت ایشان، آیت‌الله خامنه‌ای را به‌عنوان نامزد خود برای سوّمین انتخابات ریاست‌جمهوری انتخاب کردند و حضرت امام خمینی که سابقاً با تصدّی روحانیون برای ریاست‌جمهوری موافق نبودند با نامزدی ایشان موافقت کردند.

آقای حسن روحانی نقل میکند که بازرگان در نوفل لوشاتو میگفت:‌ «اینکه امام میگوید شاه باید از کشور برود، مگر شدنی است؟ پشتیبان شاه آمریکا است. شاه برود، یعنی آمریکا برود و این کار امکان‌پذیر نیست. فعلاً باید بگوییم که شاه باید صرفاً سلطنت کند و نه حکومت.»

جنگ ما فتح فلسطین را به دنبال خواهد داشت

شما بدانید که اگر امام زمان (سلام‌الله‌علیه) حالا بیاید، باز این قلمها مخالفند با او.».

حضرت امام (قدّس‌سرّه) در مهرماه سال ۱۳۶۷ یعنی حدود نُه ماه پیش از ارتحال و حدود شش ماه پیش از برکناری آیت‌الله منتظری، وقتی در جلسه‌ای با حضور سران قوا، نخست‌وزیر و حاج احمد آقا خمینی اعلام کردند که آقای منتظری صلاحیّت رهبری را ندارد، از ایشان سؤال شد که پس برای رهبری آیندهٔ نظام چه باید کرد؟ ایشان حضرت آیت‌الله خامنه‌ای را شایستهٔ رهبری معرّفی کردند

در اسلام مصلحت نظام از مسائلی است که مقدّم بر هر چیز است، و همه باید تابع آن باشیم.

علی نمیتواند بر یک عدّه مردم خام و بی‌خبر حکومت کند؛ درست برعکس معاویه که نمیتواند بر یک عدّه مردم آگاه و روشن حکومت کند و برای همین هم بود که مردم را در غفلت و ناآگاهی نگه میداشت...

آیت‌الله خامنه‌ای تا سال ۱۳۵۶ شش بار دستگیر شده و به زندان افتادند. امّا این بازداشتها، زندانها و شکنجه‌ها نه‌تنها از فعّالیّتهای ایشان نکاست، بلکه از ایشان مبارزی تمام‌عیار ساخت.

تیرماه ۱۳۵۷ نیز وقتی ایرانشهر گرفتار سیل شد، مردم اهل تسنّن منطقه آیت‌الله خامنه‌ای را در کنار خود دیدند و محبّت ایشان به خود را با تمام وجود لمس کردند. آیت‌الله خامنه‌ای باتوجّه‌به تجربه‌ای که در امدادرسانی به زلزله‌زدگان فردوس داشت، یک گروه امدادی را در منطقه راه‌اندازی کرد و با هماهنگی‌هایی که با روحانیون شهرهای مختلف ازجمله یزد و مشهد داشتند، توانستند کمکهای مردمی را از اقصی نقاط ایران جذب و در بین سیل‌زده‌ها تقسیم کنند.

خدا راه شکست را به روی ما بسته است.

بیشتر وقت آیت‌الله خامنه‌ای در جبهه‌ها صرف هدایت، پشتیبانی و طرّاحی عملیّات ستاد جنگهای نامنظّم _ که توسّط ایشان و شهید مصطفی چمران تشکیل شده بود _ میشد. ایشان در پشتیبانی از جبهه‌های خرّمشهر، آبادان و سوسنگرد نقش مؤثّری داشتند و به تقویت نیروهای نظامی مردمی مثل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و بسیج و تهیّهٔ نیازمندی‌های فنّی و تجهیزاتی آنها اهتمام داشتند.

با شمارش آراء مشخّص شد ۶۰ نفر یعنی ۸۱ درصد حاضرین، برای رهبری آیت‌الله خامنه‌ای قیام کرده‌اند. خود ایشان امّا از جا برنخواست. آقای خلخالی خطاب به ایشان گفت: «آقای خامنه‌ای! تو را به خدا خودت هم رأی بده!». آقای خزعلی میگوید: «تقریباً به اتّفاق به ایشان رأی دادیم ولی خود ایشان به خودشان رأی نداد و تواضع کرد.»

من، امروز در این مسئولیّت کنونی، همان احساس و روحیّه‌ای را دارم که در روزهای اختناق، با دشواری‌های فراوان، برای رسیدن به هدفهایی که بحمدالله هیچ تغییر نکرده _ بلکه روشن‌تر هم شده است _ حرکت میکردم...

قریب به اتّفاق علمای شیعه، ازجمله بزرگانی چون شیخ مفید، شیخ طوسی، ابن‌ادریس حلّی، شهید ثانی، محقّق سبزواری، علّامه حلّی، مقدّس اردبیلی، محقّق کرکی و میرزای قمّی، «فقیه» را در زمان غیبت نایب عامّ امام زمان (عجّل‌الله‌فرجه‌الشّریف) میدانند. رسول خدا (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) بصراحت علما را وارثان خود معرّفی فرموده است: «العلماء مصابیح الأرض، و خلفاء الأنبیاء، و ورثتی و ورثة الأنبیاء»

چقدر ساده‌لوح و سطحی‌اند کسانی که گمان میکنند دشمنی آمریکا و جبههٔ استکبار و دارودستهٔ وسیع صهیونیستی که اکثر خبرگزاری‌ها و رسانه‌های خبری و تبلیغی جهان را در اختیار دارند، ناشی از آن است که جمهوری اسلامی، بموقع تلاش لازم را برای کسب دوستان انجام نداده و یا در مسائل جهانی دچار تندروی شده است. این گمان، حاکی از عدم تعمّق در حوادث و جریانات داخلی و جهانی و عدم بصیرت در دشمن‌شناسی است.

برخی تنگ‌نظری کرده و میگویند این آیه مخصوص زمان ولیّ عصر (عجّل‌الله‌فرجه‌الشّریف) است. در اینکه آیه مربوط به آن زمان است تردیدی نیست، امّا آیا این آیه تحقّق وعدهٔ الهی را محدود به آن زمان کرده است؟ مگر خدای متعال با مؤمنین صدر اسلام این وعده را عمل نکرد؟ این آیه یک بار آنجا عمل شد، هزار بار دیگر هم قابل عمل شدن است. آیه صراحت دارد که «کما استخلف الّذین من قبلهم»، همچنانی که مؤمنان پیشین را جانشین ساخته است؛ روی زمین از آن شما است و حکومت آن در دست شما، همچنانی که در دست پیشینیان شما، یعنی مؤمنان دورانهای قبل بود. بنابراین، نباید تحقّق وعدهٔ الهی دربارهٔ جانشینی مؤمنان را محدود و منحصر به ظهور حضرت حجّت (عجّل‌الله‌فرجه‌الشّریف) کرد؛

(خدا وعده کرده است به آن کسانی از شماها که ایمان بیاورند و عمل شایسته و صالح کنند، یعنی طبق تعهّدات این ایمان عمل کنند، آنان را در زمین جانشین سازد، همچنانی که مؤمنان پیشین را جانشین ساخته است.)؛