سکستوس (در PH ۱.۱-۴) مینویسد که کل فلسفه مشتمل بر جستوجوی پاسخهاست و این جستوجو سه نتیجه میتواند داشته باشد. ممکن است، بهسانِ جزمیون، گمان کنید که پاسخها را یافتهاید (سکستوس «مثلاً ارسطو و اپیکوروس و اتباع آنها و نیز رواقیون» را ذکر میکند: PH ۱.۳)؛ ممکن است گمان کنید که پاسخها بنا به طبیعتشان دستنیافتنیاند (موضعی که سکستوس به اهالی آکادمی نسبت میدهد: PH ۱.۳؛ مقایسه کنید با «خاستگاههای شکاکیت پیرونی» در فوق، یادداشت ۱۱؛ «شعارهای شکاکانه» و «تمایزها با دیگر مکاتب» در ذیل)؛ «اما شکاکان به جستوجو ادامه میدهند».
چنانکه سکستوس میگوید، شکاکیت عبارت است از:
توانایی در یافتنِ تعارضها، میانِ پدیدارها و احکام، به هر نحوی که باشد، که در نتیجهٔ آن نخست به تعلیق حکم میرسیم (epochê) و پس از آن، بهسببِ تکافؤ (isostheneia) امور و استدلالهای متقابل، به آرامش (ataraxia) دست مییابیم.
سجاد احمدی