بریده‌هایی از کتاب ۳+۳ شاید ۱۰۰

خیلی وقت‌ها احساس می‌کنیم خودمان را خوب می‌شناسیم اما از همه بیشتر با خودمان بیگانه‌ایم.

ترس از لرد هم قشنگه و باعث میشه آدم یادش بیاد که آدم هست و خیلی ضعیفه که از پارس یک سگ هم می‌ترسه و جا می‌زنه و گرنه ما که زبونمون زیادی درازه، مهم پای عمله.

کوچه با انبوهی از درختان بلند درهم‌تنیده شده مانع تابش آفتاب تابستان بود. به روی صورت سنگ‌فرش‌هایش تنها صدای آوازخوانی گنجشک‌ها و بلبل‌ها به‌گوش می‌رسید.

آدم باید خودش به خودش احترام بذاره.

خیلی وقت‌ها احساس می‌کنیم خودمان را خوب می‌شناسیم اما از همه بیشتر با خودمان بیگانه‌ایم.

خیلی وقت‌ها احساس می‌کنیم خودمان را خوب می‌شناسیم اما از همه بیشتر با خودمان بیگانه‌ایم

سام با حرص گفت نه و یک زور محکم زد و داد زد: اِ باز شد و با خنده‌ای تمسخرآمیز ادامه داد: اگه تا یک دقیقه دیگه روشنش نکنی از صدای این جونوورا کلاً خل می‌شم. چه مرگشونه انقدر می‌خونن؟! بهرام نگاهی به سام انداخت و هولش داد طرف ماشین و گفت: برو سوار شو جا نمونی. جک جوونورای محله شمان و مثل تو پرحرفن. سام از روی کاپوت ماشین پرید آن‌طرف ماشین و سوار شد.

پرنده هرچند هم که در قفس باشد آزاد است و امید به زندگی برایش میلیون‌ها برابر از ماهی در تنگ بیشتر است. اگر ماهی تنگش بشکند بی‌درنگ در خشکی زمین می‌میرد و آب‌رفته را نمی‌توان جمع کرد ولی اگر پرنده در قفسش باز شود بال می‌گشاید و او از رهایی می‌خواند.

الهی حتی دشمن آدم هم سروکارش به بیمارستان‌های دولتی و غیردولتی و دکترهایی که در قساوت قلب همچون جلادن نیفتد.

خیلی وقت‌ها احساس می‌کنیم خودمان را خوب می‌شناسیم اما از همه بیشتر با خودمان بیگانه‌ایم.

خیلی وقتا آدم باید به‌خاطر اینکه دوسش دارن کوتاه بیاد.

خیلی وقت‌ها احساس می‌کنیم خودمان را خوب می‌شناسیم اما از همه بیشتر با خودمان بیگانه‌ایم.

الهی حتی دشمن آدم هم سروکارش به بیمارستان‌های دولتی و غیردولتی و دکترهایی که در قساوت قلب همچون جلادن نیفتد.

نوشته مربوط به شماست. من منیژه رو بزرگ کردم و می‌دونم وقتی دلش می‌شکنه بیشتر ساکت میشه، شاید تو دلشو شکسته باشی و اون بهت نگفته.

تمام قامتش شکست. پایه لاله را در دست داشت و کاغذ را در دست دیگرش. کم مانده بود روی زمین درازکش شود. بلندبلند قار زد. باورش نشد، با زاری به گریه افتاد.

به نام خدا کوچه با انبوهی از درختان بلند درهم‌تنیده شده مانع تابش آفتاب تابستان بود. به روی صورت سنگ‌فرش‌هایش تنها صدای آوازخوانی گنجشک‌ها و بلبل‌ها به‌گوش می‌رسید. کنار یک ماشین خارجی مدل‌بالا چند دقیقه بود که دو جوان شیک‌پوش دور می‌زدند. یکی‌شان چسبیده بود به در ماشین و درحالی‌که زبانش لای دندان‌هایش بود سر آن‌یکی غر می‌زد و آن‌یکی با خونسردی تمام به جلوی ماشین تکیه داده بود و با سیگارش که گاهی پکی به آن می‌زد بازی می‌کرد. آن‌یکی که داشت در ماشین را باز می‌کرد، گفت: بهرام دارم سکته می‌کنم بیا اینجا، چطور می‌تونی این‌قدر خونسرد باشی. بهرام: تو در رو باز کن باقی‌اش با من، سام ببینم می‌تونی، یک کاری بکنی و نق نزنی؟!

خیلی وقت‌ها احساس می‌کنیم خودمان را خوب می‌شناسیم اما از همه بیشتر با خودمان بیگانه‌ایم.

۳ + ۳ شاید ۱۰۰

پرنده هرچند هم که در قفس باشد آزاد است و امید به زندگی برایش میلیون‌ها برابر از ماهی در تنگ بیشتر است. اگر ماهی تنگش بشکند بی‌درنگ در خشکی زمین می‌میرد و آب‌رفته را نمی‌توان جمع کرد ولی اگر پرنده در قفسش باز شود بال می‌گشاید و او از رهایی می‌خواند.

دستی رو که نمی‌شه برید باید بوسید.

بی‌خیال باش و به مسائل زیاد عمیق نشو. خودشون درست می‌شن.

خیلی وقت‌ها احساس می‌کنیم خودمان را خوب می‌شناسیم اما از همه بیشتر با خودمان بیگانه‌ایم.

بهرام: تو مطمئنی که سیاوش اونجاست؟ سام: آره بابا منیژه زنگ زد گفت بیاد. بهرام: الان حالش رو جا میارم. صدای ضبط ماشین توجه همه را جلب می‌کرد. ظرف کمتر از نیم ساعت رسیدند جلوی کافه‌رستورانی.

خیلی وقت‌ها احساس می‌کنیم خودمان را خوب می‌شناسیم اما از همه بیشتر با خودمان بیگانه‌ایم

دفعه آخرت باشه از این آشغالا بکشی، این دفعه خواستی آرامش بگیری یکی‌دو رکعت نماز بخون تا شاید خدا از سردرگمی درت بیاره.

ش: چه خوب چه بد من الان دوتا زن دارم و هردو زنمو هم دوست دارم. نمی‌تونم ملکه رو طلاق بدم. هر چی اسمشو می‌خواین بذارین اما سینه من بزرگه و جا واسه همه هست. سیاوش از حرف خودش کیفی کرد و نیشخند بی‌ننگی زد. بهرام با تأسف ابروهایش را درهم کرده بود و چانه‌اش را جمع. بهرام: مشکل اینه که سینه باقی مثل تو نیست یک‌وقت دیدی فقط تو همه رو دوست داری.

عجب عالمی دارد این عالم «تله‌پاتی»! راست می‌گویند که وقتی چیزی به دلت بیفتد اتفاق می‌افتد!

برای خیلی از آدم‌ها در کار بودنت است که معنای در بار بودنت را می‌دهد!

(بی‌هوا هوای تو برداشتیم به‌اشتباه فکر کردیم هوای ما رو داشتی)

خیلی وقت‌ها احساس می‌کنیم خودمان را خوب می‌شناسیم اما از همه بیشتر با خودمان بیگانه‌ایم.