بریده‌هایی از کتاب ایکی گایی

نشستن زیاد شما را پیر می‌کند

هر کاری که می‌کنی، خود را بازنشسته نکن!

دلیل شما برای بودن چیست؟ بر اساس باور ژاپنی‌ها، هر کسی یک ایکی گایی دارد ــ همان چیزی که فیلسوف فرانسوی آن را دلیل بودن می‌نامد. بعضی از مردم ایکی گایی‌شان را یافته‌اند، در حالی که بعضی دیگر هنوز در جست‌وجوی آن‌اند، گرچه آن را در وجود خویش دارند. ایکی گایی ما در عمق وجودمان نهفته است و یافتن آن نیازمند جست‌وجویی صبورانه است.

به آلبرت اینشتین برگردیم: «انسان خوشبخت چنان به زمان حال دلخوش است و از آن خرسند است که به آینده فکر نمی‌کند.»

ژاپنی‌ها در یکی کردن طبیعت و فن‌آوری تکنولوژی استادند: انسان جدای از طبیعت نیست، انسان و طبیعت پارهٔ تن یکدیگرند.

پذیرای احساسات خود باشید. اگر افکار وسواس‌گونه داریم، نباید تلاش کنیم آن‌ها را کنترل کنیم یا از دستشان خلاص شویم. اگر این کار را بکنیم، شدیدتر می‌شوند. استاد ذن با ملاحظهٔ احساسات و عواطف بشری می‌گوید: «اگر تلاش کنیم به وسیلهٔ موجی از دست موجی دیگر رها شویم، دریای بی‌کران کارمان را می‌سازد.» ما احساساتمان را به وجود نمی‌آوریم، این خود آن‌ها هستند که در ما به وجود می‌آیند و ما باید قبولشان کنیم. ترفند ما باید این باشد که پذیرایشان باشیم.

تحقیقات دیگر نشان می‌دهد که کار کردن همزمان روی کارهای زیاد، خلاقیت ما را تا ۶۰ درصد و ضریب هوشی ما را تا بیش از ۱۰ درصد کاهش می‌دهد.

در حالی که استرس شدید و همیشگی را دشمن طول عمر و سلامتی تن و روان می‌دانند، ثابت شده که داشتن استرس کم مفید است.

واژه‌ای به نام بازنشستگی به مفهوم «کناره‌گیری از فشار کار برای همیشه» که در فرهنگ انگلیسی‌ها به چشم می‌خورد، در ژاپن وجود ندارد.

«انسان خوشبخت چنان به زمان حال دلخوش است و از آن خرسند است که به آینده فکر نمی‌کند.»

مغز ما این توانایی را دارد که میلیون‌ها اطلاعات را در خود جای دهد اما فقط تعدادی از آن‌ها را می‌تواند در یک ثانیه پردازش کند. وقتی می‌گوییم چندکاره هستیم، در واقع فرآیند بین کارها را به سرعت عقب و جلو می‌کنیم. شوربختانه، کامپیوترهایی نیستیم که در پردازش‌های موازی و همزمان مهارت داشته باشیم. به جای این‌که روی یک کار تمرکز کنیم و آن را به خوبی انجام دهیم و به پایان برسانیم، همهٔ نیروی خود را صرف جا به جایی متناوب کارها می‌کنیم.

از خوردن هله هوله بین وعده‌های غذایی پرهیز کنید. فقط هفته‌ای یک بار شیرینی بخورید. به تدریج همهٔ قرض‌هایتان را پرداخت کنید. وقت خود را برای آدم‌هایی که شما را مسموم می‌کنند صرف نکنید. وقت خود را صرف انجام دادن کارهایی نکنید که از آن‌ها لذت نمی‌برید و برای شما حکم اجبار را دارند. بیش از بیست دقیقه در روز در فیس‌بوک نباشید. برای این‌که مقاومت را چاشنی زندگی کنیم نباید از گرفتاری و پریشان‌حالی هراس داشته باشیم، چون هر مانع و شکستی فرصتی است برای رشد. اگر رفتاری آسیب‌ناپذیر داشته باشیم، با هر ضربهٔ سختی راهی برای قوی‌تر شدن خواهیم یافت و شیوهٔ زندگی‌مان را پالایش می‌کنیم و بر ایکی گایی‌مان تمرکز خواهیم داشت.

راز طول عمر انسان‌ها در این نواحی عبارت‌اند از: رژیم غذایی، ورزش، پیدا کردن و داشتن هدف در زندگی (ایکی گایی)، و ایجاد گروه‌های به هم‌پیوستهٔ اجتماعی و تشکیل دایره‌ای گسترده از دوستان و برقراری روابط خوب خانوادگی و خویشاوندی.

اغلب فکر می‌کنیم انجام دادن چند کار در یک زمان صرفه‌جویی در وقت را در پی دارد، حال آن‌که شواهد علمی ثابت کرده‌اند که نتیجه درست برعکس است. حتی کسانی که ادعا می‌کنند در انجام دادن چند کار در یک زمان مهارت و توانایی دارند، آدم‌های سازنده و خلاق و مفیدی نیستند.

«همه چیز را می‌توانند از انسان بگیرند به جز یک چیز: باقیماندهٔ آزادی او را ــ در انتخاب طرز فکر او در هر شرایطی، در انتخاب راهش.»

وجه مشترک صنعتگران، مهندسان، فلسفهٔ ذن و غذاهای ژاپنی در چیست؟ سادگی و دقت در ریزه‌کاری‌ها. این یک سادگی کاهلانه نیست، بلکه سادگی پیشرفته و پیچیده‌ای است که در جست‌وجوی تازه‌ترین یافته‌هاست و همیشه بر اساس ایکی گایی شخصی، هدف و جسم و ذهن و آشپزی را به مرحلهٔ بعد رهنمون می‌شود.

تمرکز داشتن روی چیزی در یک زمان، مهم‌ترین عامل در رسیدن به حرکت است.

استرس: قاتل طول عمر بسیاری از مردم پیرتر از سنشان نشان می‌دهند. تحقیقات در مورد دلایل پیری زودرس نشان داده که استرس نقش مهمی در آن دارد، زیرا بدن در دوره‌های بحران با سرعت بیشتری فرسوده می‌شود. انستیتوی امریکایی استرس این روند وخیم‌ترشونده را بررسی کرده و به این نتیجه رسیده است که بیشترین مشکلات سلامتی زادهٔ استرس است.

«مدارا کردن در زندگی برای داشتن طول عمر اهمیت زیادی دارد.»

دلیل شما برای بودن چیست؟ بر اساس باور ژاپنی‌ها، هر کسی یک ایکی گایی دارد ــ همان چیزی که فیلسوف فرانسوی آن را دلیل بودن می‌نامد. بعضی از مردم ایکی گایی‌شان را یافته‌اند، در حالی که بعضی دیگر هنوز در جست‌وجوی آن‌اند، گرچه آن را در وجود خویش دارند.

طبیعت و فن‌آوری تکنولوژی استادند: انسان جدای از طبیعت نیست، انسان و طبیعت پارهٔ تن یکدیگرند.

موآیی گروهی غیررسمی از آدم‌هاست که دارای علایق مشترکی هستند و از یکدیگر مراقبت می‌کنند

نباید بر از بین بردن نشانه‌ها و عوارض تمرکز کنیم، چون بهبودی با پای خودش نزد ما می‌آید. به جای آن باید بر زمان حال تمرکز کنیم، و اگر رنج می‌کشیم، بر پذیرش رنج تمرکز کنیم. مهم‌تر از همه، باید از توجیه عقلانی موقعیت موجود پرهیز کنیم.

زندگی مشکلی نیست که بخواهد حل شود؛ فقط باید کاری داشته باشید که شما را مشغول و سرگرم نگه دارد و دوستش داشته باشید و پیرامون شما آدم‌هایی باشند که به شما عشق بورزند.

«باید یاد بگیریم نگذاریم بی‌اراده بودن ما را در چرخشی بی‌انتها در یک حلقه گرفتار کند.

بارور کردن و بها دادن به دوستی‌ها، خوردن غذای سبک، استراحت کردن کافی، و انجام دادن ورزش ملایم و پیوسته بخشی از آشنایی آن‌ها با سلامتی است، اما در کانون شور زندگی که به این صدساله‌ها امید و دلگرمی می‌دهد تا جشن صدسالگی‌شان را برگزار کنند و هر روز تازه را گرامی بدارند، چیزی به نام ایکی گایی وجود دارد.

هدف داشتن در زندگی آنچنان در فرهنگ ژاپن اهمیت دارد که ایده‌ای به نام بازنشستگی اصلاً در آن وجود ندارد.

این مفهوم ژاپنی، که تقریباً به معنای «شادی همواره سرگرم بودن» است، چیزی شبیه لوگوتراپی است، اما کمی فراتر از آن؛ همچنین به نظر می‌آید روشی باشد برای بیان و توضیح طول عمر بیش از اندازهٔ ژاپنی‌ها به ویژه در جزیرهٔ اُکیناوا که ۲۴.۵۵ درصد مردم در هر ۱۰۰ هزار نفر ساکنان این جزیره طول عمری بیش از یکصد سال دارند که بسیار بیشتر از متوسط جهانی است.

در ژاپن که کار می‌کنید، روند کار، رفتار شما، و شیوهٔ کارتان بسیار مهم‌تر از پیامدها و نتایج نهایی کار است

خدایا. به ما فرصت و متانت بده تا چیزهایی را که نمی‌توانیم تغییر دهیم با آرامش بپذیریم و به ما جرئت و شهامت بده که چیزهایی را که تغییرپذیرند تغییر دهیم و به ما خردی عطا کن که هر یک را از دیگری تمیز دهیم!