بریده‌هایی از کتاب عصرها

اگه کسی این‌قدر باهوش باشه که بتونه به ریشه مسائل پی ببره، زندگی براش می‌شه جهنم.

فریتس با عجله برگشت به آشپزخانه. چشمش را بست و گفت «من چیزی نمی‌شنوم، من چیزی نمی‌شنوم، هیچ‌چیز اون چیزی هستش که من می‌شنوم.» در را بست و سریع مسواک زد. وقتی صداها بلندتر شد، با خودش آواز خواند «بوم، بوم، بوم، بوم!» سرش با صدای سنگین همهمه و آواز پر شد.

فریتس گفت «صبح بخیر، پدر.» برای گفتن این جمله فریتس احساس کرد باید سنگی را از گلویش خارج کند که حالا احساس می‌کرد افتاده روی پایش