بریده‌هایی از کتاب مظهر حقّ

در روایتی از پیامبراکرم (ص) آمده است که خطاب به امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: «إِذَا کانَ یوْمُ الْقِیامَةِ یؤْتَی بِک یا عَلِی عَلَی نَجِیبٍ مِنْ نُورٍ وَ عَلَی رَأْسِک تَاجٌ قَدْ أَضَاءَ نُورُهُ وَ کادَ یخْطِفُ أَبْصَارَ أَهْلِ الْمَوْقِفِ فَیأْتِی النِّدَاءُ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ جَلَّ جَلَالُهُ أَینَ خَلِیفَةُ مُحَمَّدٍ رَسُولِ اللَّهِ؟ فَتَقُولُ هَا أَنَا ذَا قَالَ فَینَادِی یا عَلِی أَدْخِلْ مَنْ أَحَبَّک الْجَنَّةَ وَ مَنْ عَادَاک النَّارَ فَأَنْتَ قَسِیمُ الْجَنَّةِ وَ أَنْتَ قَسِیمُ النَّارِ» در روز قیامت، تو را بر اسبی نجیب از نور بیاورند و بر سرت تاجی باشد که نورش درخشان بتابد که نزدیک است دیدهٔ اهل محشر را برباید. ندا از طرف خدای جل جلاله می‌رسد که کجاست خلیفهٔ محمّد رسول اللَّه؟ تو می‌گویی: من اکنون حاضرم. سپس منادی صدا می‌زند: ای علی، هر که را دوستت دارد، به بهشت ببر و هر که را دشمنت دارد، به دوزخ، تویی قسمت کنندهٔ بهشت، و تویی قسمت کنندهٔ دوزخ.

«إِیاکمْ وَ خَضْرَاءَ الدِّمَنِ قِیلَ یا رَسُولَ اللَّهِ وَ مَا خَضْرَاءُ الدِّمَنِ قَالَ الْمَرْأَةُ الْحَسْنَاءُ فِی مَنْبِتِ السَّوْء» بپرهیزید از گیاهان سبز و خرّمی که در لجن‌زار پرورش یافته است. گفته شد: یا رسول اللَّه مقصود از این سخن چیست؟ فرمودند: مراد، زن زیبا و خوب‌رویی است که در خانوادهٔ بد و محیط فاسد پرورش یافته باشد.

«إِذَا جَاءَکمْ مَنْ تَرْضَوْنَ خُلُقَهُ وَ دِینَهُ فَزَوِّجُوهُ إِلَّا تَفْعَلُوهُ تَکنْ فِتْنَةٌ فِی الْأَرْضِ وَ فَسادٌ کبِیر» اگر شخصی که اخلاق او و التزام وی به دین پسندیده است، از شما دختر خواستگاری کرد، به او دختر دهید. و اگر این قاعده را رعایت نکنید فتنه و فساد بزرگ در جامعهٔ انسانی به بار خواهد آمد.