بریده‌هایی از کتاب تغییر تمدن

بی‌آنکه تو را دیده باشم از تو هزار خاطره دارم.

قاضی حق را به دیگری داد   و زره معروف به دزدی سپرده شد که می‌دانست حق با امیرست و امیر با حق.

آن‌کس که دوست می‌دارد از دوست داشته شدن بی‌نیاز است...

دوباره با خشم فریاد زد: - «از رودخانه بگذرید!»   سربازها مثل مورچه‌های مردد یکی یکی سوار قایق‌های کاغذی شدند   -‌ «همه کشته خواهیم شد»   در همهمه تردیدها یکی از ما تفنگ را به سوی فرمانده نشانه رفت و تنها یکی از ما کشته شد.

نخستین کشف انسان پرسش بود و شریف‌ترین آن آیینه   او که می‌پندارد منم کیست؟

درباره من حرفی برای گفتن نیست جز اینکه مرگ هنوز تصمیمش را نگرفته است.

آن‌کس که دوست می‌دارد از دوست داشته شدن بی‌نیاز است...

سربازها چیزی پیدا نکردند   ما غم‌هایمان را در دل‌هایمان پنهان کرده بودیم.

روزهای کودکی روزهایی بزرگ بود وقتی اسکناس‌ها را تنها به خاطر زیبایی‌شان دوست داشتیم.   ما بزرگ شده‌ایم یا خوشبختی کوچک؟

بیش از‌ آنچه فکر می‌کنی سکوت کن   هرجا پرسشی باشد دروغی هم هست.

درهای قلعه باز شد هدیه دشمن اسبی چوبی بود برای پادشاهی مغرور که فکر می‌کرد پیروزی به تدبیر است.

با تو در بیراهه‌ها گم شدم تا بدانی مقصد همیشه رسیدن نیست.

بی‌آنکه تو را دیده باشم از تو هزار خاطره دارم.