بریده‌هایی از کتاب شکلات تلخ

ای کاش همه مادر و پدرها یاد می‌گرفتند از همان زمان که بچه‌دار شدند بچه‌اشان را زیر نظر روانشناس بزرگ کنند تا کمتر بیمار تحویل جامعه بدهند. بچه مگر چه‌قدر می‌تواند تاوان عقده‌ها و مشکلات و ندانستن‌های والدین را پس بدهد!

چه‌قدر شهر زیباتر می‌شد اگر مردم یاد می‌گرفتند عشق خودشان را به همدیگر نشان بدهند، بدون ترس... بدون خجالت... بدون فکر کردن به این‌که مردم چه می‌گویند!

ــ شکلات تلخ کنار اسپرسو می‌چسبه. در صورتی که پشت سرش یه نخ هم سیگار شکلاتی بکشی، سرطان هم گرفتی دیگه اهمیتی نداره.

سعی کن حتی اگر تلخی، تلخی‌ات مانند شکلات بر جان‌ها خوش بنشنید و همه اطرافیانت طرفدار تلخی‌ات باشند. تلخی‌ات بشود آرام جان‌ها. شیرینی‌ات را در پشت تلخی‌ات پنهان کن. مهربانی و عشق نقطه ضعف است. همیشه حواست را به نقطه ضعف‌هایت جمع کن. دشمن در کمین تو است.

معتقدم آدم اول باید همسرشو دوست داشته باشه تا بتونه بچه‌ای رو که به دنیا می‌آد توی آرامش بزرگ کنه. وگرنه آوردن بچه بین یه عالمه تنش گناه کبیره‌س!

ثانیه‌ها می‌گذرند و جای خود را به دقایق می‌دهند. دقایق می‌گذرند و جای خود را به ساعت‌ها می‌دهند، ساعت‌ها روز می‌شوند، روزها ماه می‌شوند و ماه‌ها سال... به همین سرعت چشم به هم بزنی یک سال از عمرت گذشته و این خودت هستی که تعیین می‌کنی یک سال پر بار را سپری کنی یا یک سالی که چیزی جز ثانیه و دقیقه و ساعت و ماه نداشته باشد.

دل زبان نفهم است ولی عقل باید یاد بگیرد او را سر جایش بنشاند. اگر همیشه به خاطر دل به راحتی از خطاها بگذریم کم کم عقل خودش را کنار می‌کشد و همهٔ تصمیمات زندگی احمقانه می‌شود.

ــ زندگی یک چمدان است که می‌آوریش بار و بندیل سبک می‌کنی و می‌بریش خودکشی، مرگ قشنگی که به آن دل بستم دست کم هر دو سه شب سیر به فکرش هستم گاه و بیگاه پُر از پنجره‌های خطرم به سَرم می‌زند این مرتبه حتما بپرم گاه و بیگاه شقیقه ست و تفنگی که منم قرص ماهی که تو باشی و پلنگی که منم چمدان دست تو و ترس به چشمان من است این غم‌انگیزترین حالت غمگین شدن است

همین مهم نبودن‌ها باعث شد بتوانم تا این حد در هر چیزی که برایم مهم بود پیشرفت کنم.

معتقدم آدم اول باید همسرشو دوست داشته باشه تا بتونه بچه‌ای رو که به دنیا می‌آد توی آرامش بزرگ کنه. وگرنه آوردن بچه بین یه عالمه تنش گناه کبیره‌س!

من فقط یک روزهایی نیاز داشتم یکی باشد... یکی باشد که من را بفهمد. دردم را بفهمد. آرامم کند. با فهمیدنش آرامم کند. هیچ‌وقت نداشتم چنین شخصی را...

با کسی بمون که دوستت داره، نه با کسی که دوستش داری.

آدم عاشق می‌تواند همان کاری را بکند که دلش می‌خواهد. چرا جلوی خودش را بگیرد؟ هر وقت دلش خواست همسرش را ببوسد. هر وقت دلش خواست در آغوشش بگیرد. هر وقت دلش خواست برایش ناز کند. هر وقت دلش خواست غذا هم در دهانش بگذارد. چه می‌شود مگر؟ چه‌قدر شهر زیباتر می‌شد اگر مردم یاد می‌گرفتند عشق خودشان را به همدیگر نشان بدهند، بدون ترس... بدون خجالت... بدون فکر کردن به این‌که مردم چه می‌گویند!

نه فریال زیاد نیست. حرف‌های تو خیلی سر نخ‌ها به من داد. بهت می‌گم تا خودتم بدونی. بعد از تو حتما باید با پدر و مادرتم صحبت کنم و یه بارم اینا رو برای اونا بگم حتما. ببین دخترم دوران کودکی و نوجوونی حساس‌ترین سنین برای انسان‌هاست. تو هر دوی این سن‌ها رو با درد سپری کردی. با کم توجه‌ای و بی‌مهری از جانب والدین. با درد حقارت! غرورت رو شکستن. اعتماد به نفست رو گرفتن. از طرفی تو رو گرفتن توی مشتشون و هی فشار دادن. هی فشار دادن و فکر کردن دارن به بهت لطف می‌کنن و از بدی‌ها دور نگه‌ت می‌دارن. غافل از این‌که بدتر دارن تو رو هول می‌دن سمت بدی‌ها. اشتباه اکثر پدر و مادرها همینه. فکر می‌کنن هر چی بیشتر کنترل کنن و گیر بدن آینده فرزندشون درخشان‌تر می‌شه. در حالی که بهترین و مؤثرترین چیز برای داشتن یه فرزند سالم اینه که بتونی باهاش دوست باشی. بتونی رفیقش باشی نه مادرش؛ نه پدرش! اشکال از تو نیست فریال. اونا تو رو توی این مسیر هول دادن. تو با اولین شخصی که همه‌جوره بهت محبت کرده اونم بی چشمداشت عشق رو تجربه کردی. این طبیعیه عزیزم.

چه‌قدر دلم برای هیاهوی شهرم تنگ شده بود.

ــ همه شهر مهیاست مبادا که تو را آتش معرکه بالاست مبادا که تو را این جماعت همه گرگند مبادا که تو را پی یک شام بزرگند مبادا که تو را دانه و دام زیاد است مبادا که تو را مرد بد نام زیاد است مبادا که تو را پشت دیوار نشسته‌اند مبادا که تو را نا نجیبان همه هستند مبادا که تو را تا مبادا که تو را باز مبادا که تو را پرده بر پنجره انداز مبادا که تو را

ــ چمدان دست تو و ترس به چشمان من است این غم‌انگیزترین حالت غمگین شدن است قبل رفتن دو سه خط فحش بده، داد بکش هی تکانم بده، نفرین کن و فریاد بکش قبل رفتن بگذار از تهِ دل آه شوم طوری از ریشه بکش ارّه که کوتاه شوم

اتفاقات خاصی درونم در حال رخ دادن بود. این را با تمام وجودم حس می‌کردم. از این حس‌ها به شدت واهمه داشتم اما جلوگیری از آن کار من نبود. مگر کسی هم بود که بتواند جلوی عشق را بگیرد؟

ــ سیگار شکلاتی، سیگار رو ترک کن، منم شکلات رو کنار می‌ذارم... شکلات تلخ!

اشتباه اکثر پدر و مادرها همینه. فکر می‌کنن هر چی بیشتر کنترل کنن و گیر بدن آینده فرزندشون درخشان‌تر می‌شه. در حالی که بهترین و مؤثرترین چیز برای داشتن یه فرزند سالم اینه که بتونی باهاش دوست باشی. بتونی رفیقش باشی نه مادرش؛ نه پدرش!

شکلات تلخ کنار اسپرسو می‌چسبه. در صورتی که پشت سرش یه نخ هم سیگار شکلاتی بکشی، سرطان هم گرفتی دیگه اهمیتی نداره.

ای کاش همه مادر و پدرها یاد می‌گرفتند از همان زمان که بچه‌دار شدند بچه‌اشان را زیر نظر روانشناس بزرگ کنند تا کمتر بیمار تحویل جامعه بدهند. بچه مگر چه‌قدر می‌تواند تاوان عقده‌ها و مشکلات و ندانستن‌های والدین را پس بدهد!

همه دردها بین قفل بازوها دوا نمی‌شود. گاهی دردها هیچ‌وقت دوا نمی‌شوند؛ اما با حرف زدن فقط کمی تسکین پیدا می‌کنند.

هر چی که بینتونه چه رابطه چه هر چی، نیاز به یه ذره گذشت و درک متقابل داره تا زندگیتون تبدیل به جهنم نشه.

به خودم آمدم انگار تویی در من بود این کمی بیشتر از دل به کسی بستن بود

اهواز ما هم یه روز هوا داره ده روز هوا نداره. اصل قضیه اینه که کسی هواشو نداره!

شاید به نظرت دیوونگی باشه، ولی خیلی وقتا که دنبال یه گوش شنوا می‌گشتم تا باهاش درد دل کنم، می‌اومدم لب کارون و می‌نشستم این‌قدر حرف می‌زدم تا خالی خالی بشم و بعد می‌رفتم خونه. این رود همهٔ رازهای منو می‌دونه. برام بهترین دوسته،

عشق من به اردلان، عشق و دوست داشتنی سرسری نبود که در عرض یکی دو هفته فراموش شود. ریشه در جانم داشت و حالا که از دستش داده بودم ذره ذره داشت جانم را می‌گرفت.

ثانیه‌ها می‌گذرند و جای خود را به دقایق می‌دهند. دقایق می‌گذرند و جای خود را به ساعت‌ها می‌دهند، ساعت‌ها روز می‌شوند، روزها ماه می‌شوند و ماه‌ها سال... به همین سرعت چشم به هم بزنی یک سال از عمرت گذشته و این خودت هستی که تعیین می‌کنی یک سال پر بار را سپری کنی یا یک سالی که چیزی جز ثانیه و دقیقه و ساعت و ماه نداشته باشد.

سعی کن حتی اگر تلخی، تلخی‌ات مانند شکلات بر جان‌ها خوش بنشنید و همه اطرافیانت طرفدار تلخی‌ات باشند. تلخی‌ات بشود آرام جان‌ها. شیرینی‌ات را در پشت تلخی‌ات پنهان کن. مهربانی و عشق نقطه ضعف است. همیشه حواست را به نقطه ضعف‌هایت جمع کن. دشمن در کمین تو است.