بهاءالله، رهبر اصلی بهائیت ضمن کلمات اهانتآمیز به شیعه و «حزب غافله مردوده» خواندن آنان، اعتقاد بهوجود حضرت مهدی (عج) را از نوع اعتقاد به ظنون و اوهام معرفی کرده و سفیران آن حضرت (نواب اربعه) را گمراهکنندگان خلق شمرده که به دروغ ادعا کردهاند حضرت عسکری (ع) فرزندی داشته است و همه سخنان و توقیعات را کذب و دروغ خوانده
سیّد جواد
”عموجان، اگر تو خدا هستی، چرا ما باید اینقدر در سختی و زحمت باشیم...؟!“ این سخن بهائیان سلطان آباد به بهاءالله است که محمدعلی سلمانی آرایشگر و سلمانی مخصوص بهاءالله و از نزدیکان وی از خاطرات خود در مدت همراهی با او نوشته و خوان کول محقق بهائی و استاد دانشگاه میشیگان آن را آماده چاپ کرده تا بهعنوان اسناد تاریخی در سال ۱۹۸۲ در کتابی با نام خاطرات من از بهاءالله توسط یک انتشاراتی بهائی (کلمات پرس در لسآنجلس کالیفرنیا) منتشر نماید. خبر به بیتالعدل میرسد و از طرف دار الانشاء طی نامههایی به او و ناشر از چاپ آن ممانعت نموده و نشر ان را به صلاح ندانسته خواستار حذف بخشهایی از آن ازجمله عبارت بالا میشوند.
سیّد جواد