بریده‌هایی از کتاب در محفل شاعران مرده

بیش‌تر مرده‌ها سکوت می‌کنند. دیگر چیزی نمی‌گویند. آن‌ها ــ به معنای واقعی کلمه ــ همه‌چیز را گفته‌اند.

آدم به ملاقات مردگانی می‌رود که بهتر از اکثر زندگان می‌شناسدشان.

از ورای چشم‌های مرده می‌نگرم و همه‌چیز درست است. او با چشم‌های تخیلات خود دیده است و من با چشم‌های فرد زنده‌به‌گوری می‌نگرم که خودش هرگز ندید.