بریده‌هایی از کتاب شاملو شناسی

دیرگاهیست که من سراینده‌ی خورشیدم و شعرم را برمدار مغموم شهاب‌های سرگردانی نوشتهﺍم که از عطشِ نور شدن خاکستر شدهﺍند. من برای روسبیان و برهنهﮔﺎن می نویسم برای مسلولین و خاکسترنشینان... بگذار خونِ من بریزد و خلاء میان انسانﻫﺎ را پرکند بگذار خون ما بریزد و آفتاب را به انسانﻫﺎی خواب‌آلوده پیوند دهد...

غافلان همسازند تنها توفان کودکانِ ناهمگون می‌زاید.