بریده‌هایی از کتاب ادبیات کودکان و نوجوانان؛ ویژگی‌ها و جنبه‌ها

آهنگ را بین مادر و کودک برقرار می‌کند و به کودک آرامش می‌بخشد و گوش او را برای پذیرش آهنگ و موسیقی آماده و تربیت می‌کند.»(۳۹) اولین عامل ارتباط با کودک همین موسیقی است. در ابتدا او متوجه معانی کلام لالایی نمی‌شود و بعدهاست که معانی الفاظ را درمی‌یابد. «لالایی‌ها واژه‌هایی ساده دارند که کنار هم قرار گرفتن‌شان گاهی به دور از اصول و قواعد شعر سنتی است. این دوری عیب لالایی‌ها نیست چراکه توجه به سادگی و احساس مطرح است نه طرح اندیشه‌ها و صنعتگری.

ابزار یک قصه‌گوی خوب: صدای پرطنین و روشن، تناسب نوسان با حالات مورد تأکید در داستان، قصه گفتن با نجوا، با خواهش با فریاد و ناله، گاه به تأمل و زمانی با شتاب، بیانی زنده و خیال‌برانگیز و هیجان‌آور است.

تی.اس.الیوت T.S.Eliot (۱۸۸۸-۱۹۶۵) در گفتگو درباره ادبیات مکتوب کودکان می‌نویسد: «کم‌کم دارم به‌این نتیجه هراسناک می‌رسم که تنها ادبیاتی که به قصد سرگرمی یا تفریح محض می‌خوانیم می‌تواند بزرگ‌ترین و حتمی‌ترین تأثیر را بر ما بگذارد.»

دیویی چمبرز Dewey W.chambers در کتاب قصه‌گویی و نمایش خلاق می‌نویسد (ص ۶۷): اهمیت نمایش خلاق در فراورده نهایی آن نیست بلکه اهمیت آن در رضایتبخش بودن حاصل کار است و مهمترین نکته در آن، مراحل انجام دادن کار است.

محمود کیانوش می‌گوید: «اشعاری که برای کودکان سروده می‌شود شبیه اسباب‌بازی هستند که با کلمات ساخته می‌شود. این کلمات به تخیل کودکان بال پرواز می‌دهد.