بریده‌هایی از کتاب انقلاب امریکا (مجمومه‌ی تاریخ برای نوجوانان ۱۶)

از سده هفدهم و سال‌های ۱۶۰۰ میلادی به بعد گروهی از مردم بریتانیا و کشورهای دیگر به آمریکای شمالی روی آوردند؛ برخی از این مهاجرین برای رهایی از محدودیت‌های مذهبی که در بریتانیا وجود داشت و برخی در جست‌وجوی ثروت و از آن جمله برای کشت توتون در ویرجینیا، (وبرخی برای رهایی از چنگ قانونو) به آمریکا مهاجرت کردند.

بسیاری از مردم آمریکا بر این عقیده بودند که اگر بتوانند از چنگ نظام تجارتی بریتانیا رهایی یابند به ثروت بیشتری دست خواهند یافت، و برای بریتانیا بازداشتن مردم آمریکا از چنین اندیشه‌هایی ناممکن بود.

طی سال‌های ۷۰ - ۱۷۶۴ بریتانیا برای جبران بدهی‌هایش مالیات کالاهای آمریکایی را افزایش داد و به شدت با تجارت قاچاق به مبارزه پرداخت. افزایش مالیات و مبارزه با تجارت قاچاق بازرگانان آمریکایی را خشمگین ساخت؛ هیچ‌یک از بازرگانان آمریکایی حاضر به پرداخت مالیات اضافی نبود

بسیاری از جنگجویان سپاه واشینگتن تمایلی به رعایت نظم و مقررات نداشتند و تنها بدین دلیل با سربازان بریتانیا می‌جنگیدند که مایل نبودند فرمانبر لندن باشند و به همین ترتیب هم دوست نداشتند از افسران خود فرمان ببرند. گروهی از این سربازان جنگجویانی فصلی بودند که طی قراردادی به جنگ می‌پرداختند و به هنگام کشت و برداشت محصول به مزارع خود بازمی‌گشتند. بدینسان غالبا تعداد جنگجویان واشینگتن بیش از ۵۰۰۰ نفر نبود و تنها یکبار این تعداد به ۲۰.۰۰۰ نفر رسید. بریتانیا در این نبرد علاوه بر سپاهیان انگلیس دارای ۳۰.۰۰۰ مزدور آلمانی بود.

فرانسویان نیز با درک موقعیت به ستیز با بریتانیا برخاستند و جویای مستعمرات از دست رفتهٔ خود در آمریکا شدند. در سال ۱۷۷۸ سپاه فرانسه رسما با جنگجویان آمریکایی متحد و علیه بریتانیا به نبرد برخاست. با ورود فرانسه، اسپانیا و هلند به صحنهٔ جنگ شکست بریتانیا قطعی شد.

رییس‌جمهور و نمایندگان کنگره هر یک وظیفه داشتند یکدیگر را از قدرت‌طلبی بازدارند و در این میان دادگاه عالی در صورت بروز اختلاف میان رییس‌جمهور و کنگره داور اختلافات برطبق قانون اساسی بود. بنیانگداران قانون اساسی آمریکا امیدوار بودند که توازن بخش‌های مختلف دولب با رعایت قانون حفظ و از پیدایی یک دیکتاتور اجتناب شود.

ایالات متحده آمریکا در زمان انتخاب واشینگتن به ریاست جمهوری نزدیک به چهار میلیون نفر جمعیت داشت.

در برابر فدرالیست‌ها گروه دیگری قرار داشتند که رهبر آنان توماس جفرسون سومین رییس‌جمهور (۱۸۰۱) و به جمهوری‌خواهان شهرت داشتند. مردانی چون جفرسون آینده و امکان پیشرفت آمریکا را در غرب آمریکا جست‌وجو می‌کردند و به اروپا چشم نداشتند. جفرسون خود کشاورز بود و زندگی دهقانی را بهترین می‌دانست؛ او از شهرهای بزرگ بیزار و دشت‌های بزرگ غرب آمریکا را خانهٔ نیکوی مردم آزاد می‌نامید (۲۴). جفرسون آمریکا را برای انسان موهتبی می‌دانست و از آن به عنوان سرزمینی یاد می‌کرد که مردم در آنجا بدون اتکاء به اروپای فرتوت می‌توانستند آزاد باشند و از آن کشوری نو و کامل بسازند. او می‌اندیشید که آمریکا کشور بزرگی است که برای همه به اندازهٔ کافی زمین قابل کشت دارد و در آن هیچ‌کس نباید آقای دیگری یا بردهٔ دیگری و آزادی بردگان بود.

برای میلیون‌ه مهاجر ایتالیایی، ایرلندی، یهودی، آلمانی، لهستانی و سوئدی آمرکا سرزمین آزادی و خوشبختی بود.

یکی از ویژگی‌های یک آمریکایی عشق بی‌حد او به آزادی است. اشتیاق به آزادی در همهٔ افراد آمریکایی از کوچک تا بزرگ وجود دراد و این توجه به آزادی در تعلیم و تربیت، مذهب، رفتار دولت و راه و رسم زندگی روزانه تاثیر نهاده است.

برابری در همه زمینه‌های زندگی از تولد گرفته تا کار و ازدواج وجود دارد.

شخصیت واشینگتن از دیدگاه توماس جفرسون واشینگتن مردی از طبقهٔ متوسط و توانا و هوشمند بود. قضاوت‌های او مشهور، و رفتارش آرام و اطمینان‌بخش بود. از طرح نقشه‌های نبرد فرماندهی توانا، و به هنگام به راه انداختن کارها آرام و توانا بود. از چیزی بیم نداشت.... مهمترین ویژگیش دقیق بودنش بود. کاری را که نسبت به نتیجهٔ آن مشکوک بود انجام نمی‌داد اما وقتی برای انجام کاری تصمیم می‌گرفت هر مانعی را از سر راه برمی‌داشت. خلق‌وخوی او طبیعتاً تند و به هنگام خشم ترسناک بود. در برابر هر فرد منتاسب با ویژگی او رفتار می‌کرد. در سن خود بهترین سوارکار بود. در مجالس حاضر جواب نبود اما بسیار نیکو می‌نوشت و کلمات را درست و آگاهانه به کار می‌برد. واشینگتن مردی بزرگ و خوب بود.

ما روح آزادی را از اسلاف بریتانیایی خود کسب کردیم و با داشتن چنین روحیه‌ای بود که توانستیم بر مشکلات پیروز شویم. اگر بخواهید شهروندان این کشور را وسیلهٔ ساختن امپراتوری بزرگ آمریکا نمایید بی‌شک دولت شما توانایی حفاظت چنین امپراتوری را نخواهد داشت.

الکساندر هامیلتون وزیر خزانه‌داری و رهبر فدرالیست‌ها خواستار ایجاد آمریکای صنعتی و تجاری بود. بی‌شک بازرگانی در کشوری که بر صنعت و کشاورزی متکی باشد سودمندتر از کشوری است که تنها بر کشاورزی استوار است.

توماس جفرسون کلید فضیلت آمریکایی را در گسترش کشاورزی جست‌وجو می‌کرد. ما را سرزمینی بی‌کران است.... مردانی که بر روی زمین کار می‌کنند (کشاورزان) برگزیدگان خدا و پاسداران فضیلت و ذخایر پر ارزش زمین‌اند. بگذارید کارگاه‌های صنعتی از آن اروپا باشد و ما وسائل مورد نیاز خود را با دادن مواد خام تأمین کنیم. شهرهای بزرگ زخمی است بر تن انسان و ادارهٔ آن‌ها بس مشکل است. دولت ما می‌تواند تا زمانی که در گوشه و کنار آمریکا سرزمین‌های کشت نشده وجود دارد با کشت این زمین‌ها بر کشاورزی متکی و پرهیزکار بماند. در شهرهای بزرگ، مردم انبوه و انبوه‌تر و چون مردم اروپا تباه می‌شوند.

توده‌های مردم نه خردمندند نه خوب؛ فضیلت و نیکی چون دیگر منابع کشور تنها با مدیریت صحیح و دولتی مقتدر، به درستی به کار گرفته می‌شوند.... دولت‌های جدید میراث‌دار آشفتگی گذاشته‌اند و به همین دلیل نمی‌توانند به این زودی به توانایی و قدرت دست یابند. در زمان آشوب، گاه، افرادی اهمیت و برتری می‌یابند که اصلا شایستگی ندارند.