بریده‌هایی از کتاب چارلز داروین

دانشمندان طرفدار نظریه تکامل، حضرت آدم را اولین انسانی می‌دانند که به مرحله‌ی بالای فهم و تعقل رسید و شرایط دریافت پیام را داشت.

داروین نشان داد که هر شکل متفاوت گل در درون یک گونه طوری سازگاری یافته است تا گرده شکل دیگری از گل همان گونه را برای باروری بپذیرد. هنگامی که یک شکل از گل با گرده‌های خودش به طور مصنوعی بارور می شود، زادگان ضعیف‌تری حاصل می‌شود.

اسقف در نطق خود رو به هاکسلی (که نمایندگی داروین را داشت) کرد و پرسید که آیا از طرف پدربزرگ یا مادربزرگ خویش است که با میمون خویشاوندی دارد؟ حضار از این توهین به خنده درآمدند. هاکسلی به آرامی برخاست، به اسقف رو کرد و پاسخی به این مضمون داد که اگر قدرت انتخاب بین یک میمون حقیر و شخصیت ممتازی چون حضرت اسقفی که تمسخر را وارد یک بحث علمی می‌کند، داشتم بی‌شک میمون را انتخاب می‌کردم.

برده‌ای را پیش صاحب مزرعه آوردند و از او پرسیدند که آیا از زندگی‌اش راضی است. آن برده پاسخ داد که از زندگی‌اش راضی است. فیتزروی گفت که این نشان می‌دهد که بردگی برای بردگان بد نیست. در حالی که داروین نظر او را به تمسخر گرفت و گفت که پاسخ یک برده را در حضور اربابش نباید جدی گرفت.

دانشمندان طرفدار نظریه تکامل، حضرت آدم را اولین انسانی می‌دانند که به مرحله‌ی بالای فهم و تعقل رسید و شرایط دریافت پیام را داشت.

تئودوسیوس دوپشانسکی، متخصص برجسته‌ی ژنتیک و شخصیت عمده در تلفیق ژنتیک و تکامل این جمله‌ی مشهور را گفته است: «هیچ چیزی در زیست‌شناسی معنی نمی‌دهد مگر در پرتو تکامل.» آن پرتو ابتدا در حدود دو قرن پیش از این در انگلستان تابید، توسط مردی خارق‌العاده که اکنون به سادگی او را «داروین» می‌خوانیم.

بنیادگرایان ضدتکاملی کوشش کرده‌اند تا داروین و بینش مفید او یعنی نظریه تکامل را بدنام کنند. امید است که خواننده دریابد که «داروین» یک واژه زشت نیست و نظریه تکامل بهترین شرحی است که علم می‌تواند در مورد تنوع زیستی جهان طبیعی ارائه دهد. ممکن است حتی یکی از بزرگ‌ترین نظریه‌هایی باشد که تابحال کسی عرضه کرده است.

هنگامی که چارلز در سن پانزده سالگی از شیمی دلزده شد و به شکار پرداخت، پدرش با خشم فریاد زد: «تو به چیزی جز شکار، سگ‌ها و موش گرفتن توجهی نداری، و باعث شرمسازی خودت و خانواده‌ات خواهی شد.» دکتر داروین پس از آن چارلز را از مدرسه بیرون آورد و او را به‌عنوان دستیار در مطبش گذاشت. چارلز سابقه پزشکی بیماران پدرش را ثبت می‌کرد و تشخیص بیماری‌ها را حدس می‌زد. این کار او را برای پیوستن به برادرش راس در دانشگاه ادینبرو در سال ۱۸۲۵ آماده می‌کرد. او نسل سوم خانواده‌ی داروین بود که پزشکی می‌خواند.

نظریه تکامل بی‌تردید بزرگ‌ترین ایده‌ای است که ذهن انسان به آن رسیده است، و ارائه دهنده‌ی آن، چارلز داروین، تأثیرگذارترین دانشمندی است که تاکنون زیسته است. او شیوه‌ی نگرش انسان را به جایگاه خویش در طبیعت تغییر داد. توصیف او از فرایند تکاملی که از طریق انتخاب طبیعی رخ می‌دهد پایه علوم زیست‌شناختی معاصر را تشکیل می‌دهد، از جمله رشته‌های عملی کشاورزی، پزشکی، و به‌تازگی بیوتکنولوژی.

اراسموس داروین توضیحی طبیعی برای منشأ و پیدایش حیات ارائه می‌کرد. او در کتابش زئونومیا Zoonomia که در سال ۱۷۹۴ منتشر شد، از حرکت گیاهان بالارونده، باروری متقابل در گیاهان، و اهلی کردن حیوانات بحث کرده بود. در آثار دیگرش نیز در مورد مکانیسم توارث و انتخاب جنسی اظهارنظر کرده بود. این زمینه‌های آشنای داروینی را برای این ذکر می‌کنم تا محیط روشنفکرانه‌ای را که پدر چارلز و خود چارلز در آن به‌دنیا آمدند نشان دهم.

در آن زمان اصولاً هیچ سنگواره‌ی انسانی شناخته شده نبود، به جز چند استخوان نئاندرتال سردرگم کننده که هنوز هیچ توضیحی برای آن وجود نداشت. استرالوپتیکوس (میمون آدم‌نما یا «حلقه‌ی مفقوده») هنوز شناخته نشده بود. با این حال داروین به درستی استدلال می‌کرد، بر اساس زیست جغرافیایی، آفریقا مهد تکامل انسان است. این موضوع از آن زمان تاکنون با وفور گونه‌های استرالوپتیکوس که فقط در آفریقا پیدا شده است توسط یافته‌های حاصل از DNA تأیید شده است.

بنابراین در تعطیلات آخر هفته او این فاصله کوتاه را پیاده به خانه می‌رفت. هر وقت که می‌توانست عصرها نمونه‌های سوسک‌ها را جمع‌آوری می‌کرد یا در انبار کنار حیاط خانه با برادر بزرگ‌ترش اراسموس (راس)، که تا پایان عمر دوست نزدیکش باقی ماند به آزمایش‌های شیمی می‌پرداخت. این سرگرمی باعث شد تا در مدرسه لقب «گاز» را به او بدهند. چارلز برای آموزش کلاسیکی که در مدرسه شروزبری می‌دید نامناسب بود (تنها موضوع‌هایی که آموخته می‌شد لاتین و یونانی بود، همراه با جغرافیا و تاریخ باستان به‌طور سطحی)، و او یک دانش‌آموز متوسط بود.

چارلز و راس به‌عنوان دو اشراف‌زاده‌ی جوان ثروتمند، در شهری بزرگ و هیجان‌آور زندگی خوبی داشتند. چارلز فکر می‌کرد که درس‌های پزشکی کسل‌کننده است و وحشت از جراحی بدون بیهوشی بیش از آن بود که بتواند تحمل کند. در سال دوم تحصیل در ادینبرو، چارلز درس‌های پزشکی‌اش را به کناری نهاد و در عوض بر تاریخ طبیعی تمرکز کرد. او به دیدن ماهیگیران محلی می‌رفت و تورهایشان را بازرسی می‌کرد. او هم‌چنین به رابرت ادموند گرانت پزشک و جانورشناس، و متخصص اسفنج‌ها تمایل پیدا کرده بود که با گردش علمی در مصب رودخانه‌ی فورت، طرح‌های علمی، و سخنرانی در مجامع علمی علاقه او را به نرم‌تنان دریایی برانگیخته بود.

به علاوه داروین مجموعه عظیمی از نمونه‌های جانوری و گیاهی را گردآوری کرد. سیمس کاوینگتون «ویولون‌زن و مستخدم کابین» به عنوان کمک در خدمت او بود تا در پوست کندن و تمیز کردن پرندگان و پستانداران و مرتب کردن و جمع‌آوری صدف‌ها، گیاهان، استخوان‌ها، سنگ‌ها، فسیل‌ها و غیر آن‌ها به داروین کمک کند. او این نمونه‌ها را در بندرگاه‌هایی که لنگر می‌انداخت مانند مونته‌ویدئو در اوروگوئه؛ ریو دو لا پلاتا در آرژانتین؛ جزایر فالکلند؛ بوئنوس آیرس در آرژانتین؛ و بالپارائیسو در شیلی برای هنسلو می‌فرستاد

در اوایل سفر در سپتامبر ۱۸۳۲ در حدود ۳۰۰ مایلی جنوب بوئنوس آیرس داروین در یک صخره کم ارتفاع مقداری استخوان و صدف دید. داروین و کاوینگتون با استفاده از کلنگ فسیل استخوان‌های بزرگی را، از جمله یک استخوان آرواره عظیم با یک دندان را بیرون آوردند. این اسکلت یک نوع میمون بزرگ‌جثه به نام مگاتریوم و یکی از هیجان‌آورترین کشف‌های داروین بود. در آن زمان فقط یک نمونه‌ی کامل شناخته شده در اروپا وجود داشت و واژه‌ی انقراض ایده‌ای انقلابی همانند «استحاله» بود. این واژه را در آن زمان به جای «تکامل» به کار می‌بردند. توصیف فیتزروی برای انقراض چنین بود: «درِ کشتی نوح را خیلی کوچک ساخته بودند.»

داروین تنها مسافر بیگل نبود، بلکه چهار نفر دیگر هم بودند. در سفر اول بیگل فیتزروی چهار بومی اهل تیئرّا دل فوئگو را دزدیده و با خود به انگلستان برد تا آن‌ها را تربیت کرده و متمدن سازد با این فکر که آن‌ها را به این مجمع‌الجزایر باز گرداند تا مسیحیت را در بین همنوعان‌شان ترویج کنند

توصیف فیتزروی برای انقراض چنین بود: «درِ کشتی نوح را خیلی کوچک ساخته بودند.»

خانواده‌ی او چنان به ساعت‌ها کار در اتاق مطالعه‌اش که به بررسی دقیق سخت‌پوستان می‌پرداخت عادت کرده بودند که روزی یکی از پسرانش از دوستش می‌پرسد «پدرت سخت‌پوستانش را کجا مطالعه می‌کند؟»

این کتاب بیش از هر کتاب دیگری برای داروین درآمد داشت. نیز نشان داد که داروین این نظریه را که صفات اکتسابی به ارث می‌رسند، و دیدگاه غالب بیشتر دانشمندان آن زمان بود، به اشتباه پذیرفت.

رابرت فیتزروی کاپیتان کشتی دنبال طبیعی‌دانی بود که همسفر مناسبی باشد و هنسلو داروین را به‌عنوان مناسب‌ترین فرد برای این کار به او توصیه کرده بود

نظریه تکامل در مورد تحول و تغییر جانداران در دوران‌های زمین‌شناختی یک نظریه قطعی و اثبات‌شده نیست. این نظریه نه‌تنها با اصل قرآنی که نسل انسان را از حضرت آدم می‌داند منافاتی ندارد، بلکه با اصل توحید هم بیشتر سازگاری دارد.

دانشمندان طرفدار نظریه تکامل، حضرت آدم را اولین انسانی می‌دانند که به مرحله‌ی بالای فهم و تعقل رسید و شرایط دریافت پیام را داشت.

گهگاه دانشجوی بنیادگرایی پس از کلاس درس تکامل پیش من می‌آید و می‌گوید، «می‌دانستی که داروین نظریه‌اش را پیش از مرگ پس گرفت؟» یا در آگهی برای سخنرانی یک معتقد به نظریه‌ی آفرینش‌باوری چیزی مانند «مکالمات داروین در بستر مرگ» دیده می‌شود. این داستان‌های خیالی نماینده‌ی آرزوی دل ضدتکاملی‌ها است، ولی تاریخ جالبی دارد.

واژه‌ی ناشناخت‌گرا (agnostic) را دوستش توماس هنری هاکسلی در ۱۸۶۴ ساخت و خود داروین نوشت که «توصیف صحیح‌تری از وضعیت فکری من است.»

داروین نشان داد که زادگان گیاهانی که باروری متقابل شده‌اند بسیار سرسخت‌تر از زادگان گیاهان خودبارور شده‌اند. تمام آزمایش‌ها در باغچه‌ها و گلخانه‌های خانه‌ی داون توسط داروین، کارگران و فرزندانش انجام می‌شدند. نتایج این پژوهش‌ها باعث شد که داروین در مورد سلامتی درازمدت فرزندانش نگران شود. اِما دختر دایی او بود، بدین جهت می‌ترسید که فرزندان‌شان ضعف‌هایی را به ارث ببرند (از آنچه که می‌توان آن را یک نوع خودباروری محسوب کرد) که در فرزندان دو فرد غیرخویشاوند (و بنابراین باروری متقابل) وجود نخواهد داشت.

من نمی‌دانم که چگونه و به چه کسی تحسین خود را برای کتاب داروین به طور کامل ابراز کنم. از نظر او ممکن است چاپلوسی باشد و از نظر دیگران خودستایی. ولی صادقانه معتقدم که اگرچه با حوصله‌ی زیاد بر روی این موضوع کار کرده و آزمایش کرده‌ام، ولی به جامعیت کتاب او، گردآوری انبوه مدارک، استدلال‌های قاطع و لحن و جوهر ستایش‌انگیز کتابش هیچ‌گاه نزدیک نشده‌ام. من واقعاً سپاسگزارم که ارائه‌ی این نظریه به جهانیان به عهده‌ی من گذارده نشده است. آقای داروین دانشی جدید و فلسفه‌ای جدید ایجاد کرده است؛ و من اعتقاد دارم که چنین تصویر کاملی از شاخه‌ی جدیدی از معرفت انسانی خارج از عهده‌ی یک شخص بوده است.

دانشمندان طرفدار نظریه تکامل، حضرت آدم را اولین انسانی می‌دانند که به مرحله‌ی بالای فهم و تعقل رسید و شرایط دریافت پیام را داشت.