بریده‌هایی از کتاب مزایای تاب‌آوری (تغییرات برجسته، شکوایی تحت فشار، بازگشت به حالت نرمال، و عبور از موانع و مشکلات)

اگر دیگران را به خاطر ایجاد احساسات استرس زا سرزنش کنید و سپس نتیجه بگیرید، بهبود زمانی حاصل می‌شود که آنها تغییر کنند، شما خود را به یک الگوی قربانی درمانده تبدیل کرده‌اید. پس چه کاری باید انجام دهیم؟ کلید زندگی این است: «به خاطر تحریک عکس‌العمل‌هایی که آنرا دوست ندارید، سرزنش دیگران را متوقف کنید.» مشکل در آنچه دیگران انجام می دهند نیست، بلکه در عکس العمل‌هایی است که شما انجام می‌دهید

سینتیا از ترحم به خود اجتناب کرد. او به مشاوره خردمندانه‌ای که از یک روحانی در زمان حل مشکل ازدواج‌اش گرفته بود دوباره فکر کرد. کشیش گفته بود: «لیست شش چیزی که من می‌توانم انجام دهم به من بدهید. سپس یکی از آنها را جهت انجام انتخاب کن.» اکنون او از خودش پرسید: «چه چیزی می‌توانم انجام دهم؟» او برنامه‌ای برای از دست دادن درآمدش ارائه و گام‌هایی که باید برای جستجوی شغل جدید طی کند لیست کرد. وی گفت: «من نباید احساس کنم قربانی شده‌ام و نباید هیچکس را سرزنش کنم، بلکه باید به خودم بگویم این فقط زندگی است.»

روبرت استرنبرگ و همکارانش تحقیقاتی در سطح جهان انجام داده‌اند تا سه نوع هوش- که در موفقیت زندگی نقشی تعیین‌کننده دارند- درک نمایند. استرنبرگ در سال ۲۰۰۳ رییس انجمن روانشناسی آمریکا بود. وی سه نوع هوش که در فرهنگ‌های مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد به شرح زیر توصیف کرد: - هوش تحلیلی: منطق، علت و تفکر انتزاعی جهت حل مشکلات متعارف. - هوش خلاقانه: مورد استفاده در ارائه راه‌حل‌های نامتعارف در شرایط جدید و غیر معمول. - هوش کاربردی: جهت حل مشکلات موقعیتی (وابسته به موقعیت) و واقعی زندگی. افراد باهوش، دارای هوش کاربردی هستند، اگر چه آنها ممکن است به همان اندازه از تفکر منطقی و خلاقانه نیز استفاده نمایند.

یک دفترچه یادداشت بردارید و سوال اصلی را در بالای آن صفحه بنویسید: - سوال‌های مهمی که باید بپرسم کدامند؟ - با تهیه لیستی از سوال‌ها شروع کنید. سوالاتی از قبیل: - چه چیزی در حال وقوع است؟ چه چیز رخ نمی‌دهد؟ - این واقعه چقدر مهم و جدی است؟ - چقدر زمان دارم؟ - آیا باید کاری انجام دهم؟ آیا نباید کاری کنم؟ - دیگران چه کارهایی انجام می‌دهند؟ چه کارهایی نمی‌کنند؟ چرا؟ - در چه نقطه‌ای باید به این رویداد واکنش نشان دهم؟ - دیگران چه واکنشی دارند؟ احساسات آنها چیست؟

به طور کلی تاب‌آوری، توانایی افراد برای بازیابی خویش در هنگام بروز مشکلات و سختی‌ها، مدارا با سطح بالایی از تغییرات مداوم مخل، حفظ سلامتی در موقعیت‌های استرس زا، برگشت به حالت اولیه، فائق آمدن بر سختی‌ها، تغییر مسیر و وارد شدن به یک مسیر جدید تعریف می‌شود.

تاب‌آوری به معنای توانایی بازگشت به حالت نرمال پس از تحولات طاقت فرسای زندگی است. وقتی افراد تاب‌آور زندگی‌شان مختل می‌شود، قادرند احساسات خود را در مسیر صحیح هدایت کنند. هر چند آنها وقتی آسیب می بینند پریشان و مضطرب می‌شوند و احساس غم و اندوه، عصبانیت، فقدان و سردرگمی می‌کنند، اما اجاره نمی‌دهند این احساسات پایدار باقی بمانند. وقتی نتیجه‌ای غیرمنتظره روی می‌دهد آنان نه تنها بهبود می‌یابند، بلکه با بازگشت به حالت نرمال قوی‌تر از قبل می‌شوند. آنان مثالی از این جمله مشهور ویلهم نیچه هستند: «آن مرا نمی‌کشد، بلکه قوی‌تر می‌کند.»

تاب‌آوری به توانایی‌های زیر اشاره دارد: - مقابله با سطح بالایی از تغییرات مداوم مخل. - حفظ سلامتی و انرژی تحت فشار دائمی. - بازگشت آسان به حات نرمال و غلبه بر موانع و مشکلات. - غلبه بر سختی‌ها. - تغییر مسیر به سمت زندگی و کار جدید، هنگامی که ادامه مسیرهای قبلی امکان‌پذیر نباشد. - انجام اقدمات فوق بدون انجام روش‌های مضر یا ناکارآمد.

«من نباید احساس کنم قربانی شده‌ام و نباید هیچکس را سرزنش کنم، بلکه باید به خودم بگویم این فقط زندگی است.»

به طور کلی تاب‌آوری، توانایی افراد برای بازیابی خویش در هنگام بروز مشکلات و سختی‌ها، مدارا با سطح بالایی از تغییرات مداوم مخل، حفظ سلامتی در موقعیت‌های استرس زا، برگشت به حالت اولیه، فائق آمدن بر سختی‌ها، تغییر مسیر و وارد شدن به یک مسیر جدید تعریف می‌شود.

سطح دوم تاب‌آوری نشان می‌دهد افرادی که بر حل مسائل تمرکز می‌کنند، نسبت به افرادی که احساس ناامیدی و درماندگی داشته یا خیلی احساسی و عاطفی عمل می‌کنند، دارای تاب‌آوری بیشتری هستند. وقتی شما با مشکلات غیر منتظره روبرو می‌شوید، بهتر است به خوبی بر آن تمرکز کنید. افرادی که به طور عاطفی با بحران برخورد می‌کنند به خوبی از عهده مشکلات بر نخواهند آمد.