بریده‌هایی از کتاب ۲۳ راه برای غلبه بر تنبلی

غلبه بر تنبلی آن‌قدرها هم سخت نیست

احساس تنبلی ما حاصل از ترسی ناخودآگاه یا باوری محدودکننده است

هر انسانی صد در صد مسئول زندگی خودش است

این که ما در میانه‌ی انجام پروژه‌ای به گِل می‌نشینیم به دلیل عدم شور و شوق برای به پایان رسانیدن آن نیست، بلکه بیشتر به دلیل الگوهای فکری ناسازگاری است که در ذهن ما می‌چرخند. ریشه‌ی علت «عادت به تعویق انداختن کارها» از باورهایی می‌آید که ما به وسیله‌ی آن‌ها خودمان را محدود می‌کنیم. وقتی این باورها لجام گسیخته و به صورت افکار منفی در مغز ما آزاد شوند باعث می‌شوند تا برای انجام ندادن هر کار و پروژه‌ای «بهانه» ای بیاورید. اما اگر این بهانه‌ها را به چالش بکشید، خواهید دید که اغلب آن‌ها نتیجه‌ی ترس‌های پنهان یا الگوی عادت‌های ویرانگر هستند.

اما ساده‌ترین راه برای غلبه بر تنبلی جنگیدن با آن نیست. در عوض، شما باید آن را با برنامه‌ی روزمرگی جدیدی که به سود زندگی شماست جایگزین کنید. وقتی که سخت‌ترین کارها هم برایتان تبدیل به یک عادت شد، کنار گذاشتنش دشوار می‌شود و در نهایت به جایی می‌رسید که آن کار را بدون این که نیازی به فکر کردن داشته باشید انجام دهید. (همان طور که برای کارهایی مثل رانندگی، مسواک زدن یا تماشای تلویزیون نیازی به فکر کردن آگاهانه ندارید.)

۱. هر روز مقدار مشخصی از زمان را برای این عادت در نظر بگیرید. ۲. برای دنبال کردن این عادت در هر روز در ساعت مقرر برای خودتان یک یادآور بسازید. ۳. با تعیین اهداف کوچک کار را شروع کنید (مثلاً در ابتدای کار تنها پنج دقیقه بنویسید). ۴. پیگیر این عادت باشید تا مطمئن شوید هر روز انجامش می‌دهید. ۵. برای روزهایی که «حال و حوصله» ی نوشتن ندارید برنامه‌ای داشته باشید. ۶. به تدریج زمان انجام کار را بیشتر و بیشتر کنید تا آن را به روزی نیم ساعت نوشتن برسانید.

ساده‌ترین راه برای غلبه بر تنبلی جنگیدن با آن نیست. در عوض، شما باید آن را با برنامه‌ی روزمرگی جدیدی که به سود زندگی شماست جایگزین کنید.

تنبلی زمانی بر شما چیره می‌شود که شما مطمئن نیستید کارتان را از کجا شروع کنید و بنابراین آن را به تعویق می‌اندازید

اگر این بهانه‌ها را به چالش بکشید، خواهید دید که اغلب آن‌ها نتیجه‌ی ترس‌های پنهان یا الگوی عادت‌های ویرانگر هستند.

عادت‌ها روزمرگی را می‌سازند و همه‌ی ما، چه بخواهیم و چه نخواهیم، هر کدام به طریقی گرفتار روزمرگی هستیم.

وقتی ذهن شما لبریز از افکار درهم و تصادفی است شما نمی‌توانید صد در صد خود را ملزم به انجام کاری که در دست دارید بکنید.

ری را می‌توانیم به طور موقت به آینده موکول کنیم. ما اغلب این دو گروه از کارها را با همدیگر اشتباه می‌گیریم و در نتیجه کارهایی که ممکن است در درازمدت تأثیر مثبتی روی زندگی ما بگذارند را انجام نمی‌دهیم. این بدان معناست که صِرف این که نمی‌خواهید کاری را انجام دهید نباید سبب به تعویق انداختن آن کار شود. راه‌حل بهتر آن است که ببینید چرا از انجام این کار وحشت دارید، تا شاید نشانه‌های مشکلات بزرگ‌تری در پس آن بر شما روشن شود.

برخی دیگر هم از عادت‌های خودویرانگر پیروی می‌کنیم. مثلاً کم‌ترین کار مفید را انجام می‌دهیم، با سرگرمی‌های کم کیفیت خلاقیت خود را از میان می‌بریم، غذاهای ناسالم می‌خوریم و شکست‌های زندگی‌مان را به گردن دیگران می‌اندازیم.

زمان برای شما منبع لایزالی نیست. به ازای هر دقیقه‌ای که صرف انجام کاری می‌کنید یک دقیقه هم از زمان زندگی شما کاسته می‌شود. پس چرا باید این دقایق ارزشمند را صرف امور بی‌اهمیت کنید؟

همه‌ی ما لحظاتی را تجربه کرده‌ایم که در آن‌ها حال و حوصله‌ی انجام کاری را نداشته‌ایم. اما آنچه مردمان موفق را از انسان‌های عادی متمایز می‌کند این است که آن‌ها حتی اگر حس و حال انجام کاری را نداشته باشند باز هم انجامش می‌دهند. آن‌ها برای انگیزه پیدا کردن صبر نمی‌کنند، بلکه ساختار ذهنی سختکوشیِ مداوم را دارند.

همه‌ی ما لحظاتی را تجربه کرده‌ایم که در آن‌ها حال و حوصله‌ی انجام کاری را نداشته‌ایم. اما آنچه مردمان موفق را از انسان‌های عادی متمایز می‌کند این است که آن‌ها حتی اگر حس و حال انجام کاری را نداشته باشند باز هم انجامش می‌دهند. آن‌ها برای انگیزه پیدا کردن صبر نمی‌کنند، بلکه ساختار ذهنی سختکوشیِ مداوم را دارند. البته این ساختار ذهنی را یک شبه نمی‌توانید در خودتان ایجاد کنید.

چنان که گفتیم یکی از دلایل به تعویق انداختن کارها احساس استیصال حاصل از مشغولیت ذهنی است. وقتی نگران صدها چیز دیگر هستید سخت است که تنها بر روی کار جاری تمرکز کنید. با عادت ثبت ایده‌ها شما احساس آرامش بیشتری خواهید داشت زیرا می‌دانید که می‌توانید هر فکر را در زمان مناسبش پیگیری کنید.

یکی از ساده‌ترین علاج‌های این بهانه‌تراشی، پرورش عادت گرفتن تصمیمات ساده است. یا تصمیم بگیرید که مشغول انجام دادن کارتان شوید و یا آن‌قدر شهامت داشته باشید که اصلاً انجامش ندهید.

آنچه مردمان موفق را از انسان‌های عادی متمایز می‌کند این است که آن‌ها حتی اگر حس و حال انجام کاری را نداشته باشند باز هم انجامش می‌دهند. آن‌ها برای انگیزه پیدا کردن صبر نمی‌کنند، بلکه ساختار ذهنی سختکوشیِ مداوم را دارند.

درک کنید که به بار نشستن تلاش‌هایتان به زمان احتیاج دارد. اگر خود را به تمامی وقف مجموعه‌ای از برنامه‌های روزانه برای موفقیت در کاری کنید، هر روز خواه ناخواه ذره‌ای به کامیابی نزدیک‌تر خواهید شد.

جالب است بدانید که این احساس استیصالی که به ما دست می‌دهد به دلیل حجم کارهایی که هنوز کامل نشده‌اند نیست، بلکه اغلب حاصل چگونگی پروراندن ایده‌ها و برنامه‌ی عملیاتی شماست. طبق اثر زیگرنیک هر فکر یا ایده‌ی ناقصی آن‌قدر ذهن ما را به خود مشغول می‌کند تا این که بالاخره یا آن را انجام دهیم و یا برای چگونگی انجامش برنامه‌ی عملیاتی‌ای بریزیم.

مطالعات روانشناسی ثابت کرده که مردم اگر بدانند فعالیت‌هایشان درباره‌ی کاری که به آن‌ها سپرده شده توسط دیگران مشاهده می‌شود احتمال بیشتری دارد که آن کار را به اتمام برسانند. به عبارت دیگر، اگر تنها خودتان از کاری که انجام می‌دهید باخبر باشید احتمال این که آن را به تعویق بیندازید نسبت به حالتی که بدانید دیگران هم از شما انتظار دارند آن کار را به انجام برسانید بیشتر است.

به طور کلی ایجاد حسی از فوریت و اضطرار برای انجام هر کاری که در پیش رو دارید بسیار مهم است. زمان شما منبع محدودی است و بنابراین باید عادت سرعت در انجام کارها را در خود پرورش دهید. با داشتن این عادت می‌توانید به سایر فعالیت‌های شخصی و تفریحات زندگی‌تان نیز برسید.

یاد گرفتن تقریباً هر کاری در این دنیا امکان‌پذیر است. تنها چالش پیش روی شما همانا پیدا کردن منبع اطلاعاتی موثق و سپس پرورش عادت تکرار روزانه‌ی آن مهارت است.

راز موفقیت در این‌جاست که بدانیم واقعاً چه کاری را باید انجام بدهیم و چه کاری را می‌توانیم به طور موقت به آینده موکول کنیم. ما اغلب این دو گروه از کارها را با همدیگر اشتباه می‌گیریم و در نتیجه کارهایی که ممکن است در درازمدت تأثیر مثبتی روی زندگی ما بگذارند را انجام نمی‌دهیم. این بدان معناست که صِرف این که نمی‌خواهید کاری را انجام دهید نباید سبب به تعویق انداختن آن کار شود. راه‌حل بهتر آن است که ببینید چرا از انجام این کار وحشت دارید، تا شاید نشانه‌های مشکلات بزرگ‌تری در پس آن بر شما روشن شود.

اما ساده‌ترین راه برای غلبه بر تنبلی جنگیدن با آن نیست. در عوض، شما باید آن را با برنامه‌ی روزمرگی جدیدی که به سود زندگی شماست جایگزین کنید.

«هر انسانی صد در صد مسئول زندگی خودش است»

غلبه بر تنبلی آن‌قدرها هم سخت نیست. شما تنها باید عادت‌های مردمان موفق را در زندگی روزمره‌ی خود به کار گیرید.

به ازای هر دقیقه‌ای که صرف انجام کاری می‌کنید یک دقیقه هم از زمان زندگی شما کاسته می‌شود. پس چرا باید این دقایق ارزشمند را صرف امور بی‌اهمیت کنید؟

به یاد داشته باشید که هرگز نگذارید اولویت‌های سایر مردم تبدیل به اولویت‌های زندگی شما شوند.