بریده‌هایی از کتاب انسان‌شناسی وجودی؛ بررسی وضع انسان، نه فرهنگ

عقلانیت چنان به‌طور کامل با گفتمان مرتبط با ادارهٔ دولت یا امور اقتصادی آمیخته که معمولاً احساس می‌شود که انسان‌شناسی‌ای که به اقتصاد سیاسی اولویت نمی‌دهد، نه تنها اقتدار ندارد، بلکه حسی از واقعیت هم ندارد و خطر نزول به ناعقلانیت‌گرایی دارد. اما عقلانیت صرفاً واژه‌ای کثیف است که عقل‌گرایان برای ستایش مدل خودشان از فهمیدن و منافعی که در خدمت آن است به کار می‌برند.