بریده‌هایی از کتاب عشق با صدای بلند

هنوز از من تاریخ تولدم را می‌پرسی پس بنویس روز عاشق شدنم به تو روز میلاد من است.

آغاز سرزمینم، اشک پایان آن اشک...

واژه‌ها در سرزمین من نیاز به پاسپورت دارند

محبوبم می‌پرسد: تفاوت میان من و آسمان چیست؟ تفاوت این است عشق من وقتی تو می‌خندی آسمان از یادم می‌رود.

خسته‌ام از سفر خسته‌ام از خسته بودن تدبیری داری برای این خنجر که در تن‌مان فرو می‌رود اما نمی‌کشد؟

دعایی برای پروردگار خدایا... دیگر جایی در قلب من نیست زیرا زنی که دوستش دارم به اندازه دنیاست قلبی دیگر به من بده فراخ‌تر از دنیا!

عشق من به تو فرا‌تر از واژه‌هاست این است بر آن شدم خاموش بمانم همین.

ما مردمی پوست‌کلفت هستیم با روحی تهی روزهایمان به شعبده‌بازی می‌گذرد شب‌ها را با بازی شطرنج و خواب سر می‌کنیم آیا واقعاً همان ملتی هستیم که خداوند نمونه بشریت‌اش خوانده است؟

می‌توانستیم کشف کنیم لذت گم شدن در خیابان‌ها را. صورت‌هایمان زیر باران لباس‌هایمان زیر باران... می‌توانستیم ببینیم چگونه در دخمه‌های کولیان... انگشتان نجوا می‌کنند...

پیامبر نیستم اما پیامبر می‌شوم زمانی که از تو می‌نویسم.

هنوز از من تاریخ تولدم را می‌پرسی پس بنویس روز عاشق شدنم به تو روز میلاد من است.

اجازه می‌دهی بر ایوان تابستانی‌ات بنشینم بی آن که صدایت چون پیچکی آبی رنگ از پنجره خانه‌ام بالا بیاید؟

خسته‌ام از خسته بودن

می‌ترسم عشق‌ام را به تو ابراز کنم شراب عطرش را از دست می‌دهد وقتی در جامی بریزی‌اش.

نوشتن، تمامی زخم‌هایم را التیام می‌دهد

محبوبم وظیفه تو این است عشق من باقی بمانی

چیزی در باره ما نخوانید راه ما را نروید قبولمان نکنید باورهایمان را نپذیرید ما ملت کج و کوله و دو دوزه بازیم

خدایا... دیگر جایی در قلب من نیست زیرا زنی که دوستش دارم به اندازه دنیاست قلبی دیگر به من بده فراخ‌تر از دنیا!

تو راه حلی داری برای مشکل ما برای این کشتی به گل نشسته که نه پیش می‌رود و نه غرق می‌شود. راهی ندارم جز پذیرفتن راه‌حل‌هایت چرا که به اندازه کافی نمک دریا خورده‌ام پوستم از آفتاب سوخته و گوشتم طعمه ماهیان وحشی شده. خسته‌ام از سفر خسته‌ام از خسته بودن

کتاب‌های مدرسه‌ام را دفتر‌های مشق‌ام را گچ را مداد‌ها را تخته سیاه را همه را از من بگیرید اما واژه‌ای جدید یادم دهید که چون گوشواره‌ای بر گوش محبوبم بیاویزم.

چیزی از تو هرگز بر آن‌ها نگفتم اما در چشمانم تو را دیدند که تن می‌شویی واژه‌ای در باره‌ات نگفتم اما در لابلای نوشته‌هایم نام تو پیدا بود عشق عطر خودرا نمی‌تواند پنهان کند آن‌گونه که شکوفه هلو.

محبوبم می‌پرسد: تفاوت میان من و آسمان چیست؟ تفاوت این است عشق من وقتی تو می‌خندی آسمان از یادم می‌رود.

می‌خواهم عاشق شوم... تا پایان دهم پلیس را... مرز‌ها را... بیرق‌ها را زبان‌ها را... رنگ‌ها را... نژاد‌ها را محبوب من، می‌خواهم تنها برای یک روز دنیا را بگردانم تا جمهوری احساس را بنا کنم.

پیش از آن‌که محبوبم شوی چندین تقویم وجود داشت... هندی... چینی ایرانی... مصری هرکدام تقویمی داشت جدا ۳ پس از این که تو محبوبم شدی مردم چنین گفتند سال یک هزار پیش از چشمان او قرن دهم پس از چشمان او!!

بگذار دوستت بدارم.. تا از اندوه دور بمانم... تا از تاریکی برهم... تا از زشتی دور شوم... بگذار دمی در کف دستان تو بخوابم ‌ای امن‌ترین مکان‌ها

سرزمین غرق در اندوه من توبه آذرخشی مرا از یک شاعر عاشقانه‌ها بدل به شاعری کردی که با خنجر می‌نویسد

ای پرنده سبز تا تو عشق منی خدا در آسمان است.

پرندگان عشق دو بار به پرواز در نمی‌آیند عشق مسافری است که تنها یک بار سر می‌زند... و بعد می‌رود.

نگران نباش... شیرین‌ترین زنان تا در شعر من... در واژه‌هایم زندگی می‌کنی شاید پیر سال و ماه شوی اما در اشعارم همچنان جوان خواهی ماند.

ای مسافر پس از ده سال هنوز خنجری هستی بر پهلوی من.