بریده‌هایی از کتاب کتاب جامع آداب معاشرت در محیط کار (مهارت‌های فردی برای موفقیت حرفه‌ای امیلی پست)

بعد از اتمام غذایتان در کافه‌تریای شرکت ظرف‌ها و میزتان را تمیز کنید.

ارسال پیام‌های نوشتاری (تکست)، توئیت کردن، بلاگ‌نویسی، لینکدْاین، فیس‌بوک، و حتی پینترست می‌توانند در جهت ایجاد ارتباطاتی مثبت، یا در جهت تعدی و لطمه زدن به روابط مورد استفاده قرار گیرند و حتی به بهای از دست دادن کار افراد تمام شوند.

هر وقت دو نفر در کنار هم قرار بگیرند و رفتارشان یکدیگر را تحت تأثیر مثبت قرار دهد، درواقع آداب اجتماعی را رعایت کرده‌اند. آداب اجتماعی دربرگیرندهٔ مجموعه‌ای از اصول خشک نیست، بلکه به معنای چگونگی تأثیر افراد بر یکدیگر است.

ملاحظه قبل از عمل کردن فکر کنید احترام به نفع روابطتان تصمیم بگیرید صداقت صادقانه رفتار کنید

ظاهر حرفه‌ای تأثیر بسزایی بر وجههٔ شما در محیط کار دارد. همه با توجه به ظاهرتان شما را قضاوت می‌کنند و پوشیدن لباس‌های معمولی شما را جوان‌تر از سنتان و بی‌کفایت‌تر از آنچه واقعاً هستید نشان می‌دهد. اگر اکثر کارمندان شرکت لباس رسمی می‌پوشند بدون شک شما هم باید همین کار را بکنید.

کارشناسان معتقدند که اصول اخلاقی شرکت‌ها از بالا به پایین تعریف می‌شوند. اگر رهبران و مدیران شرکت اصول اخلاقی والایی را رعایت کنند، کارمندان شرکت هم از اصول اخلاقی والایی برخوردار خواهند بود. هرچه جایگاه شما در شرکت بالاتر باشد، تأثیر اعمال و گفتار شما بیشتر خواهد بود.

عملاً کل آدابی که در کتاب‌های آداب معاشرت و آداب اجتماعی دربارهٔ آن‌ها می‌خوانید، و درواقع کل تصمیمات شما در مورد رفتار، ظاهر و کلامتان تحت حاکمیت سه اصل قرار دارند: ملاحظه، احترام و صداقت. ملاحظه یعنی در نظر گرفتن شرایط موجود و ارزیابی نوع تأثیر آن بر حاضرین. احترام یعنی تشخیص تأثیر رفتار احتمالی شما بر دیگران. صداقت یعنی صادقانه و حقیقی رفتار کردن، نه فریب دادن دیگران.

مدیر خوب باید از شهامت پاسخگویی در مقابل اعمال و رفتارش برخوردار باشد.

وقتی در شغل جدیدی استخدام می‌شوید یا در شرکت خودتان موقعیت شغلی جدیدی کسب می‌کنید، اولین کاری که باید انجام دهید شناخت وظایفتان است؛ ولی برای این‌که حداکثر کارآیی را داشته باشید باید قلق رئیس جدیدتان را هم به دست آورید. نحوهٔ عملکرد انواع کارفرمایان با هم متفاوت است:

وقتی مسئول پذیرش با شما تماس می‌گیرد و می‌گوید مهمانتان رسیده است از دفترتان خارج شوید و به او خوشامد بگویید. اگر منشی یا دستیار دارید از او بخواهید او را تا دفترتان همراهی کند،

برخورد با اذیت و آزارهای کم‌اهمیت ‫در مقابل همکاری مردم‌آزار که موجب عصبانیتتان می‌شود، چه باید بکنید؟ اولین تصمیمی که باید بگیرید این است که او را نادیده بگیرید یا با او برخورد کنید. از آن‌جا که با کسانی کار می‌کنید که خودتان برای معاشرت انتخابشان نکرده‌اید، شاید مجبور شوید با رفتارهایی کنار بیایید که در مورد دوستانتان برای شما پذیرفته نیستند. بهتر است لبخند بزنید و با نقاط ضعف همکارانتان مدارا کنید، ولی در عین حال می‌توانید مؤدبانه برای اصلاح رفتارهایی که عملاً کارتان را تحت تأثیر قرار می‌دهند تلاش کنید.

‫از قطار غیبت پیاده شوید ‫سؤال: در مقابل اشاراتِ نه چندان خوشایندی که در قالب شوخی دربارهٔ همکاری می‌شنویم که مورد علاقهٔ دیگران قرار ندارد، چطور باید واکنش نشان دهیم؟ ‫پاسخ: غیبت و شایعه در محیط کار هم موذیانه و هم مخرب محسوب می‌شود. در چنین صحبت‌هایی شرکت نکنید و از این طریق با این عمل زشت مبارزه کنید. وقتی گفتگویی به غیبت تبدیل می‌شود عذر بخواهید و بگویید: «دوست ندارم این‌طوری دربارهٔ تام صحبت کنیم. فکر می‌کنم بهتر است برگردم پشت میز کارم.» گاهی هم لازم است از تام دفاع کنید: «یک دقیقه صبر کنید. تام سزاوار این نیست که به این شکل پشت سر او حرف بزنیم.» بهترین راه برای ممانعت از غیبت این است که از تام دفاع کنید و همکارانتان را نسبت به او آگاه کنید

درواقع، آداب به ما می‌گوید چه باید بکنیم، در حالی که قوانین کارهایی را که نباید انجام دهیم به ما یادآور می‌شوند.

آداب اجتماعی فقط در صورتی مؤثر واقع می‌شود که دربرگیرندهٔ اصول اخلاقی باشد.

لباسی که انتخاب می‌کنید نشان‌دهندهٔ میزان سازگاری شما با آن شرکت و نحوهٔ ارتباط شما با دیگران است.

تصمیمی بگیرید که به نفع روابطتان تمام شود. قبل از انتخاب فکر کنید. برخی از این انتخاب‌ها غیرعملی‌اند، برخی به نفع شما هستند و برخی دشوارترند یا به ضرر شما تمام می‌شوند