بریده‌هایی از کتاب دوغدو، خانم سیلا و غول‌های مادربزرگ (جلد اول)

تقدیم به تمام غول هایی که هستند اما کسی آن‌ها را نمی‌بیند.

دوغدو همین دیروز مادربزرگ را برای اولین‌بار دیده بود. خیلی پیر نبود، اما از عکس‌هایش خیلی چاق‌تر به نظر می‌رسید. دوغدو را که دید، دست و پایش را گم کرد. چندبار دهانش را باز و بسته کرد و بالاخره به‌زحمت گفت: «بون ژوغ مادومازل دوغدو.»