بریده‌هایی از کتاب پروانه و تانک و سه داستان دیگر از جنگ داخلی اسپانیا

گفته‌های بی‌بندوبار، تنها چیزی که برای ذهن خسته و نگران آرامش می‌آورد.

زندگی خیلی زودگذر است؛ ولی زن‌های زشت خیلی طولانی‌اش می‌کنند

اغلب آدم گول امید و خوش‌بینی را می‌خورد.

آغاز جنگ‌های داخلی اسپانیا مصادف بود با اوج قدرت نازی / فاشیسم در اروپا؛ و مخالفان که دنبال فرصت می‌گشتند، اسپانیا را مکان مناسبی برای اولین رویارویی با آن یافتند. درگیری‌های داخلی اسپانیا، به دنبال پیروزی جمهوری‌خواهان و تشکل فرانکیست‌ها و بین‌المللی‌شدن مسأله‌ی اسپانیا، شرایط لازم برای این امر را فراهم آورد. بریگادهای بین‌المللی به کمک جمهوری‌خواهان شتافتند و آلمان نازی با نیروی هوایی‌اش و ایتالیای فاشیست با گردان پیاده‌نظام به یاری فرانکیست‌ها آمدند.

می‌دانستم که خیلی دور بودیم و هر بی‌شعوری هم می‌فهمید که حمله یک شکست بود. در تمام روز این را می‌دانستم، اما اغلب آدم گول امید و خوش‌بینی را می‌خورد

مسلماً هر کار خیری که در زندگی بتوانی بکنی، به انجامش می‌ارزد.

همه‌چی نایاب، از جمله توتون و صبر مردم. همیشه هم کمی گرسنه بودی و یک‌مرتبه سر هیچ‌وپوچ از چیزهایی مثل هوا که کاری هم در موردش نمی‌توانستی بکنی سخت عصبانی می‌شدی

پدرو چیکوته صاحبش بود؛ و از آن شخصیت‌ها بود که خوب بلدند یک جا را بگردانند. بارگردان قهّاری بود، همیشه خوشرو و همیشه سرحال و خیلی هم پرشور. حالا شور چیز نادری است و کم پیش می‌آید که یکی مدت زیادی داشته باشدش. نباید هم آن را با خودنمایی عوضی گرفت. چیکوته آن را داشت و تازه نه مصنوعی بود و نه عاریتی. آدم فروتنی بود، ساده و صمیمی