بریده‌هایی از کتاب اشراف سیاه

در واقع، “تاویستاک” بازوی جنگ روانی خاندان سلطنتی “انگلیس” است.

پروژه‌ی شهروندان جهانی نیز به نوبه‌ی خود، برای این به خدمت گرفته شد تا به وسیله‌ی آن، مرزها، زبان و فرهنگ ملّی را تضعیف نماید و غرور ملّی و حاکمیت دولت‌های ملّی را در تدارک برای ظهور “نظم نوین جهانی” سوسیالیستی دولت واحد جهانی بی‌اعتبار نماید.

به طور کلّی می‌توان “سقوط سلسله‌ها”، “انقلاب بلشویکی”، “جنگ‌های جهانی اوّل و دوم”، که شاهد نابودی اتّحادها و سرحدّات و مرزها بود، تشنّجات در مذهب، اخلاق، زندگی خانوادگی، رفتار اقتصادی، سیاسی، انحطاط در موسیقی و هنر را به شست‌وشوی مغزی توده‌ای نسبت داد که توسط دانشمندان علوم اجتماعی “تاویستاک” رقم می‌خورد.

شبکه‌ای از شست‌وشودهندگان مغزی در گروه‌های مختلف، در کار وارد شده‌اند که با داشتن دیدگاهی مشترک، از اصولی جهانی پیروی می‌کنند. این دیدگاه و اصول مشترک، متعلّق به طبقه‌ی اقلّیتی از خاندان‌های زرسالار است که قدرت و ثروت در میان آنان موروثی است و مردم را فقط کمی بالاتر از حیوانات بارکش می‌پندارند که باید توسط یک نظام نیمه‌فئودالی بین‌المللی کنترل شوند.

من مایلم به خوانندگان خود یادآوری نمایم که “MIT”، به وسیله‌ی کورت لوین بنیاد نهاده شد؛ همان کسی که به علّت آزمایش‌های شست‌وشوی مغزی، از “آلمان” اخراج شد؛ همان کسی که “واحد بررسی بمباران استراتژیک” را طرّاحی کرد و همان کسی که تئوریسین شماره‌ی یک “تاویستاک” بود.

صیانت نفس، بلند پروازی، افتخار و سربلندی، عشق به خانواده و فرزندان، میهن‌پرستی، تقلید کردن، اشتیاق به رهبر بودن، عشق به بازی و دیگر محرّک‌ها، موادّ خام عملیات روانی هستند که هر رهبری باید در تلاش برای علاقه‌مند نمودن مردم به نقطه نظرات خود، آنها را مورد توجّه قرار دهد ... اکثر مردم برای حفظ اتّکا به نفس، نیازمند این هستند که احساس کنند تمام باورهای آنان نسبت به موضوعات حقیقت دارد.

تجربه به ما می‌گوید که احتمالاً این نوشتار با بی‌اعتنایی و تمسخر و ناباوری از سوی برخی روبه‌رو خواهد شد. حتّی بعضی از روی ترحّم و دلسوزی به ما خواهند نگریست و در توصیف این کتاب، عبارت “عجیب و غریب” استفاده خواهد شد. این یک عکس‌العمل استاندارد از سوی کسانی است که از انگیزه‌های دانشمندان علوم اجتماعی شست‌وشوی مغزی، ایجاد کنندگان افکار عمومی و روانشناسان اجتماعی “تاویستاک” در جنگ علیه کشورشان خبر ندارند.

دروغ گفتن به وسیله‌ی دیپلماسی، [غیر از این] دیپلماسی مأموریت دیگری ندارد. هر زمانی دولتی بخواهد علیه دولت دیگری اعلام جنگ نماید، آن را با اعلامیه‌ای خطاب به مردم خودش و جهان آغاز می‌نماید. آن دولت با اظهار اینکه حقّ و عدالت از آن اوست، تلاش می‌نماید اثبات نماید که عشق و صلح و بشر دوستی او دمکراسی آمیخته با احساسات سخاوتمندانه و صلح دوستانه، او را بر آن داشته است که مدّت‌های مدید، رنج و عذاب را در سکوت تحمّل نماید، امّا شرارت و بی‌انصافی دشمنش او را وادار به کشیدن شمشیر نموده است. در همان زمان، از هر نوع پیروزی مادّی ابراز تنفّر و بیزاری و اعلام می‌نماید که در جست‌وجوی افزودن سرزمین‌های بیشتر به سرزمین‌های خود نبوده و به محض استقرار مجدّد عدالت، به جنگ پایان خواهد داد

ما هرگز نخواهیم فهمید که چگونه “ایالات متّحده” تبدیل به “قدرت بزرگ منحصر به فرد” شد؛ مگر اینکه به گناهکار بودن ویلسون و نظام حاکم “بریتانیا” در صد سال پیش اعتراف نماییم.

زبان سیاسی برای این طرّاحی می‌شود که دروغ را صداقت و جنایت را قابل احترام نشان دهد و به باد مطلق، ظاهری مستحکم ببخشد. مونزنبرگ، همچون همتای آلمانی خود گفت: همه‌ی خبرها دروغ است و تمامی تبلیغات در قالب خبر، طرّاحی می‌گردد.

تنها راه موجود در برابر ما، برای شکست دادن این دشمن قدرتمند و موذی، آموزش مردم، به خصوص جوانان، در زمینه‌ی “قانون اساسی” و ارتباط تنگاتنگ ما با ایمان مسیحی‌امان می‌باشد؛ در غیر این صورت، میراث گران‌قدر ما برای همیشه از دست خواهد رفت. قدرت اداره‌ی این کشور توسط “تاویستاک”، باید شکسته شود.

این یک ساز و کار تعبیه شده و یک بهانه‌ی از قبل طرّاحی شده بود که “ژاپن” به “پرل هاربر” حمله کند تا بدین وسیله، افکار عمومی را در جهت ورود “آمریکا” به جنگ “اروپا” تغییر دهد

هزینه‌ی جنگ بوش علیه “عراق” در “خاورمیانه”، در سال ۲۰۰۵ م. به حدود ۴۲۰ میلیارد دلار رسید و خانواده‌ی بوش، خواهان مبالغ بیشتری برای سوداگری نحس خود بودند.

نمونه‌ای از این موقعیت‌های طرّاحی شده، حمله‌ی ژاپنی‌ها به “پرل هاربر” در دسامبر ۱۹۴۱ م. بود. همان‌طور که قبلاً اشاره شد، حمله به “پرل هاربر” از قبل طرّاحی شده بود و با انتقال وجه نقد از سوی راکفلر به ریچارد سورج سرجاسوس روس و سپس به یکی از اعضای خانواده‌ی سلطنتی “ژاپن”، برای ترغیب این کشور برای شلیک اوّلین گلوله، صورت پذیرفت، تا بدین وسیله دولت روزولت بتواند “ایالات متّحده” را وارد “جنگ جهانی دوم” نماید.