بریده‌هایی از کتاب زندگی داستانی ای. جی فیکری

کتاب‌فروشی بهترین جای دنیاست.

آدم‌ها دروغ‌های کسل‌کننده‌ای درباره‌ی سیاست، خدا و عشق می‌گویند. اگر بخواهی چیزی درباره‌ی خودِ واقعی کسی بدانی، پاسخ این سؤال کمکت می‌کند: «کتاب مورد علاقه‌ات چیست؟»

بهتره عاشق بشی، حتی اگه اون رو از دست بدی و... و... و... و بهتره تنها باشی تا با کسی باشی که واقعاً دوستش نداری.

من دوست دارم با آدم‌هایی که دوست دارن دربارهٔ کتاب‌ها حرف بزنن، راجع به کتاب‌ها حرف بزنم. من کاغذ رو دوست دارم. حسی که به من می‌ده رو دوست دارم.

ما کتاب می‌خوانیم تا بدانیم که تنها نیستیم. ما کتاب می‌خوانیم، چون تنها هستیم. ما کتاب می‌خوانیم و دیگر تنها نیستیم. ما تنها نیستیم.

توی دنیا هیچ آدمی مثل آدم‌های اهل مطالعه نیست. کتاب، کسب‌وکار مردها و زن‌های آروم و نجیبه."

تنهابودن، خیلی بهتر از بودن با کسی است که با او احساسات و علایق مشترکی نداری.

چیزهایی که ما در بیست سالگی نسبت به آن‌ها عکس‌العمل نشان می‌دهیم، لزوماً همان چیزهایی نیستند که در چهل سالگی به آن‌ها عکس‌العمل نشان می‌دهیم و برعکس. این مسئله در مورد کتاب‌ها و زندگی هم صدق می‌کند.

«بعضی وقت‌ها، کتاب‌ها تا وقت مناسبش سراغ ما نمیان.

ما کتاب می‌خوانیم تا بدانیم که تنها نیستیم. ما کتاب می‌خوانیم، چون تنها هستیم. ما کتاب می‌خوانیم و دیگر تنها نیستیم. ما تنها نیستیم.

کسی را انتخاب کن که چشمانش فقط تو را ببیند.

«می‌دونی که زیبایی دلیل خوبی برای دوستی با کسی نیست

تنهابودن، خیلی بهتر از بودن با کسی است که با او احساسات و علایق مشترکی نداری.

تنهابودن، خیلی بهتر از بودن با کسی است که با او احساسات و علایق مشترکی نداری. (این‌طور نیست؟)

"مایا، ما هر چیزی که دوست داریم هستیم؛ ما آنچه دوست داریم هستیم."

یک روز، روزی که زمانش را نمی‌دانی، از جاده‌ای گذر خواهی کرد. یک روز، روزی که زمانش را نمی‌دانی، او را آنجا خواهی یافت. برای اولین بار در زندگی‌ات طعم عشق را خواهی چشید؛ چون برای اولین بار در زندگی‌ات، حقیقتاً تنها نخواهی بود. تو انتخاب شده‌ای تا تنها نباشی."

آدم‌ها دروغ‌های کسل‌کننده‌ای دربارهٔ سیاست، خدا و عشق می‌گویند. اگر بخواهی چیزی دربارهٔ خودِ واقعی کسی بدانی، پاسخ این سؤال کمکت می‌کند: "کتاب موردِعلاقه‌ات چیست؟" اِی‌جِی‌اِف

کتاب‌فروشی‌ها آدم‌های درست‌وحسابی رو به خودشون جذب می‌کنن؛ آدم‌های خوبی مثل اِی‌جِی و آملیا. و من دوست دارم با آدم‌هایی که دوست دارن دربارهٔ کتاب‌ها حرف بزنن، راجع به کتاب‌ها حرف بزنم. من کاغذ رو دوست دارم. حسی که به من می‌ده رو دوست دارم. حسی که بودن یه کتاب توی جیب پشتی‌م بهم می‌ده رو دوست دارم. بوی کتابِ تازه رو دوست دارم.

ما کتاب می‌خوانیم تا بدانیم که تنها نیستیم

بیا، عزیز من، بیا به یکدیگر عشق بورزیم؛ پیش از اینکه دیگر من و تویی وجود نداشته باشد.

آدم‌ها دروغ‌های کسل‌کننده‌ای درباره‌ی سیاست، خدا و عشق می‌گویند. اگر بخواهی چیزی درباره‌ی خودِ واقعی کسی بدانی، پاسخ این سؤال کمکت می‌کند: «کتاب مورد علاقه‌ات چیست؟»

بیا، عزیز من، بیا به یکدیگر عشق بورزیم؛ پیش از اینکه دیگر من و تویی وجود نداشته باشد. رومی

از نظر نیک، زندگیِ خواهر بزرگ‌ترش درست مثل کتاب چگونه زندگی‌اش را زندگی نکند، بود. اسمِی دانشکده‌اش را به این دلیل که از عکس‌های کتابچه‌ی راهنمای آنجا خوشش آمده بود، انتخاب کرده بود. با شوهرش چون در کت و شلوار باشکوه به‌نظر می‌رسید، ازدواج کرده بود. و شغل معلمی را هم به دلیل دیدن فیلمی درباره‌ی زندگی یک معلمِ الهام‌بخش آغاز کرده بود.

ما رمان نیستیم. ما داستان کوتاه نیستیم. در این لحظه، زندگی‌اش بیشتر به داستان کوتاه شبیه است. در پایان، ما مجموعه‌داستانیم. آن‌قدرها کتاب خوانده است که بداند مجموعه‌داستانی وجود ندارد که همه‌ی داستان‌هایش عالی باشد. بعضی از داستان‌ها عالی‌اند، بعضی‌ها افتضاح. اگر خوش‌شانس باشیم، یک داستان چشمگیر پیدا می‌کنیم. و در نهایت، آدم‌ها فقط بهترین‌ها را به یاد می‌آورند و حتی آن‌ها را هم، خیلی طولانی به یاد نخواهند آورد. نه؛ نه خیلی طولانی.

سختیِ تنها زندگی‌کردن این است که هر گندی بزند خودش مجبور است آن را تمیز کند.

تنهابودن، خیلی بهتر است از بودن با کسی که با او احساسات و علایق مشترکی نداری.

بیا، عزیز من، بیا به یکدیگر عشق بورزیم؛ پیش از اینکه دیگر من و تویی وجود نداشته باشد. رومی

«بعضی وقت‌ها، کتاب‌ها تا وقت مناسبش سراغ ما نمیان.»

من دوست دارم با آدم‌هایی که دوست دارن دربارهٔ کتاب‌ها حرف بزنن، راجع به کتاب‌ها حرف بزنم. من کاغذ رو دوست دارم. حسی که به من می‌ده رو دوست دارم. حسی که بودن یه کتاب توی جیب پشتی‌م بهم می‌ده رو دوست دارم. بوی کتابِ تازه رو دوست دارم."

مایا می‌داند مادرش او را در کتاب‌فروشی جزیره گذاشته است. اما شاید این اتفاقی است که برای همه‌ی بچه‌ها، در سن مشخصی پیش می‌آید. بعضی بچه‌ها در کفش‌فروشی رها می‌شوند؛ و بعضی در اسباب‌بازی‌فروشی؛ و بعضی هم در ساندویچ‌فروشی. تمام زندگی‌ات به این مسئله بستگی دارد که در کدام فروشگاه رهایت کنند.