بریده‌هایی از کتاب این است شیعه

شیعه در زمان حکومت خلفای اموی و عبّاسی با بدترین مشکل‌ها و سخت‌ترین نوع محنت‌ها و رنج‌ها روبرو بود. در این زمان چشم‌های آنها را از کاسه درآوردند، آنها را بر شاخه‌های درخت به دار زدند و خانه‌های آنها را خراب کردند. حکام شهادت آنها را رقم زدند و از ساده‌ترین حقوق اجتماعی و سیاسی محرومشان کردند. با تمام این گرفتاری‌ها، شیعیان پرچم دوستی و محبّت اهل بیت (ع) را همچنان برافراشتند.

«یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللهَ وَکونُوا مَعَ الصّادِقینَ» (توبه / ۱۱۹)

«وَمَنْ یتَوَلَّ اللهَ وَرَسُولَهُ وَالَّذِینَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللهِ هُمُ الغَالِبُونَ» (مائده / ۵۶)

شیعه در بین گروه‌های اسلامی به نوآوری و تکامل شناخته شده و متمایز است زیرا باب اجتهاد نزد شیعه گشوده است؛ در حالی که نزد بقیۀ مذاهب اسلامی این باب بسته است. مسئلۀ اجتهاد از مواردی است که ضرورت آن برای جوامع بشری مشهود است؛ به خصوص در این زمان که علوم پیشرفت کرده و مسائلی پیش می‌آید که وقوع آن از قبل بی‌سابقه بوده است؛ مانند پیوند اعضای بدن انسان، صعود انسان به کرۀ ماه، معاملات بانکی، مالکیت زمین، سرقفلی و غیره. چون راه اجتهاد باز است، این قضایای تازه در پرتو اصول عملیه و کلّی‌ای که فقیه امامی می‌بیند، حل می‌شود.

این کتاب قرار بود به مناسبت رجب المرجّب تقدیم خوانندگان شود، امّا چنان در فراز و نشیب کسب مجوّز ماند که شعبان و رمضان هم بر آن گذشت.